GWV JO15-1 – Ter Leede JO15-1 De trein is tijdelijk ontspoord.

Na 5 opeenvolgende overwinningen moest Ter Leede op deze Zaterdag z’n meerdere erkennen in het Wassenaarse  Graaf Willem Vac. Of het te maken had met de absentie van hoofdcoach Timmers, of met de druk van het koploper zijn, we zullen het nooit weten. In ieder geval was de nederlaag uiteindelijk wel terecht, en zagen onze boys andere concurrenten als RCL en Foreholte weer langzij komen.
Bij de aankomst op sportpark Roggewoning krijg ik het eerste  “slikmomentje” te verwerken. G.W.V.  blijkt deze zomer geïnvesteerd te hebben in een prachtig nieuw kunstgras veld, alleen is dit niet het veld waar wij op zullen gaan acteren. Wij staan ingedeeld op veld 1, ook wel bekend als de knollentuin onder de kunstgrasvelden, maar hebben er mee te dealen.
Ter Leede gaat dat doen in de redelijk vertrouwde opstelling met Alessandro als linksbuiten en Patrick als diepste middenvelder. Jankmomentje 2 laat niet heel lang op zich wachten als na een minuut of 5 de 1-0  achter de kansloze Björn geschoten wordt. Ter Leede probeert zich in de wedstrijd te voetballen en krijgt de helpende hand van de scheids toegereikt als Rik na wat licht duw en trekwerk in het strafschopgebied een pingel toegewezen krijgt. Onze stoïcijnse linksback Pronkie Junior, beter bekend als de Carlos Valderrama van de bollenstreek nestelt zich achter de bal en schiet de bal op dusdanige wijze binnen, dat zelfs ” de Steek ” daar kansloos op geweest zou zijn. Onze boys beginnen er een beetje lol in te krijgen en belanden in hun beste fase van de wedstrijd. Als een aantal minuten  later Zlatan IbraTimovich na een soepele één-twee met Rik de 1-2 binnentikt wordt het pas echt leuk. 1-2 voor, de technische staf laat zich aan de zijkant ondertussen uitgebreid complimenteren en toejuichen en het emailadres van hoofdcoach Timmers wordt driftig van iedere op het sportpark aanwezige telefoon verwijderd.
Ondertussen laat op het veld Ter Leede zich in slaap sussen. GWV doet nog steeds niets om in balbezit te komen en omdat wij te weinig rust hebben om ze uit de tent te lokken gaan we te snel de lange bal spelen die door het gladde veld doorschiet of door de ijzersterke verdediging van GWV onschadelijk wordt gemaakt.
In de laatste seconden voor het rustsignaal het breekpunt in de wedstrijd.
GWV breekt uit over de rechterkant, en scoort vanuit het niets de 2-2. Direct daarna fluit de scheids voor de rust en krijgt Ter Leede als troost een bakkie legionella vrije limonade voorgeschoteld. Na de rust verschijnt Alessandro op de plaats van de zeker niet slecht spelende Patrick om zo wat meer power op het middenveld te krijgen. Sam neemt de opengevallen plek op links in en onze mannen beginnen vol goede moed aan het Tweede deel.

Maar G.W.V. deelt na 8 minuten opnieuw een enorme tik uit als de bal diagonaal, hard en zuiver in de verre hoek achter Bjorn geschoten wordt. Terwijl tientallen mensen aan mij komen vragen wat het emailadres van Arjan ook al weer was, probeert Ter Leede van alles, maar is niet of nauwelijks in staat de Wassenaarse muur te slopen. G.W.V is fysiek sterker en voetballend de betere. Een klein kwartiertje voor tijd komen Fabian en Nino nog in de ploeg voor Wessel en Corne, maar het zegt wel genoeg dat Fabian in die korte tijd nog uitgroeit tot de beste speler van Ter Leede. 1 x is Sammie nog heel dichtbij, als een mooie vrije trap op de lat uiteen spat.
Verder konden wij deze Zaterdag te weinig brengen om aanspraak te mogen maken op meer.
Volgende week komt er een mooie gelegenheid om de nare smaak weg te spoelen, als Hercules op bezoek komt.
En dan wil ik u nog even meenemen naar bij elkaar opgeteld zo’n kleine 200 jaar terug in de tijd.
4 bloedjes van kindertjes komen ter wereld en worden door moeders in een rood – geel rompertje in hun rood – geel geverfde wiegjes gelegd.
De mannetjes groeien op, gaan met z’n vieren voetballen bij Ter Leede en eten na iedere training trouw hun klaargemaakte boterhammetjes op, waarop maar 2 soorten beleg mogelijk zijn; kaas en aardbeienjam.
Als de knapen oud genoeg zijn om naar de middelbare school te gaan, krijgen ze van hun ouders alle vier een prachtige nieuwe fiets cadeau, 2 rode en 2 gele.
Gebroederlijk rijden ze elke dag naast elkaar naar school, uiteraard in de volgorde geel fietsje, rood fietsje, geel fietsje, rood fietsje..
Dan breekt de puberteitsfase aan, en waar iedere puber in deze periode in het weekend wanhopig probeert z’n puistjes uit te knijpen, werkt het bij deze jongens precies andersom. Apetrots zijn ze op de grote rode pukkels, en het feest is pas compleet als er ook nog eens een mooie grote gele kop op verschijnt. Ondertussen tikken ze op Zaterdag talloze generatiegenoten van het matje af, en ook uw dienstdoende reporter is daarin 2 x per jaar slachtoffer. En natuurlijk heb ik getracht deze hegemonie te doorbreken, maar na talloze vruchteloze pogingen nam ik het enige juiste besluit. Als Mozes niet naar de berg komt, moet de berg maar naar Mozes en zo geschiede..
Nu vormen deze mannen het hart van Ter Leede en mocht ik Zaterdagavond hun verjaardag meevieren op de plek waar het ooit allemaal begon, Camping de Dukdalf.
En het werd een prachtig feest. Nogmaals bedankt mannen voor deze absolute topavond!
Forza Ter Leede!!
Henk.