We togen op de fraaie lentedag op de fiets naar de koploper in onze competitie. Deze keer met 12 man sterk, omdat Julian en Pim de B1 aan winst moesten helpen. Dat is hun gelukt en toch ook nog ter ondersteuning aanwezig bij hun B2. Top gasten. Er waren sowieso veel enthousiaste supporters dus alle ingrediënten aanwezig voor een mooie wedstrijd. De eerste helft verliep moeizaam, het spel van onze kant wilde niet heel vlot lopen, mede door het stugge spel van Warmunda. Voor de doelen gebeurde er daarom weinig. Bas schoot in de 18^e minuut naast en dat was het. Behalve dan die ene bal, die via de lat op de grond en weer omhoog via achterkant lat en net in de grijpgrage handen van de Warmunda-keep belandde. De arbiter had geen doelpunt kunnen constateren, maar was daarin waarschijnlijk de enige op of rond het veld. Tóch was dat misschien wel wat onze mannen nodig hadden, want er ontstond iets van onverzettelijkheid en “we zullen het dus echt op eigen kracht moeten doen”.  Met dubbelblanke stand de rust in, waar Brendan een terecht beroep deed op saamhorigheid en eensgezindheid. Dit team kan nu eenmaal niet zonder deze twee elementen. De strijdlust is er altijd, zelfs als er een paar niet helemaal lekker in de wedstrijd zitten.

En plots was daar direct na rust natuurlijk Bas, die goed Jeffrey vond, die weer een geweldige beweging in petto had en Brendan hoefde daarna alleen nog maar het o zo beheerste en doeltreffende tikje te geven, 0 – 1. Aangezien Warmunda aan een gelijkspel  genoeg had om hun kampioenschap nu al veilig te stellen, verlieten zij de verdedigende stellingen. Hun eerste kans in de 50^e minuut werd door maar liefst 4 man gesmoord, en nadat Brendan in de 53^e minuut zijn schuiver gekeerd zag worden, volgde er op de uitbraak weer een goede kans voor Warmunda. Kort daarna bij 2 uitvallen van ons werd Brendan beide malen getorpedeerd. De scheids weigerde voor de “fopduiken” te fluiten, maar inmiddels loopt onze zogenaamde duikelaar wel met krukken! Warmunda bleef aandringen en wij konden maar moeizaam onder deze druk uitkomen. Kansen gaven we eigenlijk niet weg, maar het bleef spannend. De controle over de wedstrijd en de kansen waren voor ons. Matthijs schoot in de 65^e minuut een vrije trap op de lat, en 3 minuten later schoot Matthijs op aangeven van Bas net over. Ook in de 76^e minuut kon Matthijs net het net niet vinden, net als Jeffrey 1 minuut later na een fraaie poging. Uiteindelijk was het dan in de 79^e minuut opnieuw Mathijs, die goed doorzette, Daan vond, die zijn beste actie van de dag had, maar zijn kiezelharde schot werd nog gekeerd door de keep. Dat lukte niet meer op de rebound die de hardwerkende Tim binnen schoot, 0 – 2.

Zo lukte ons wat niet veel ploegen gelukt is, winnen van Warmunda én de nul houden, dankzij een fenomenale verdediging en hardwerkend middenveld – tot kramp aan toe. Als u het stukje goed leest kan er maar 1 man of the match zijn; Matthijs. In de moeilijkste fase van de wedstrijd verdedigde hij mee, maar bleef hij als enige aanvaller ook constant aanspeelbaar, hield de ballen vast en zorgde voor dreiging en kansen en hierdoor konden we achterin telkens even ademhalen en de linies weer goed neerzetten. Well done, a great performance, Matthijs.  U zult het  komende zaterdag zonder dit topteam moeten doen, dus eigenlijk is het een verloren weekend. Tot laterrr.