In de voorlaatste speelronde een uitwedstrijd bij het Atlético van Noordwijk, de Sint Jeroen’s Club. Op het gemeentelijke sportpark was de F3 met hun coach Simeone (1) de tegenstander. John de Wolf deed vandaag de teambespreking. Onze sterren waren nog niet geboren toen hij al stopte met voetballen maar door zijn ervaring wist hij het team tot op het bot te motiveren, “Geen woorden maar daden” . Helaas kon de grootste Feyenoord fan binnen de gelederen van de F3, Bram, niet aanwezig zijn bij deze memorabele “meet and greet”. Voor het vertraagde fluitsignaal, de scheidrechter was zoek, werden de mouwen al opgestroopt en vol overgave trok Ter Leede met Mats voorop ten aanval. Het goede spel resulteerde in een waar kansenfestival voor de doelmond van de SJC keeper. Linkerspits Floris was niet af te stoppen en ook Daan was onnavolgbaar. Maar ondanks de vele grote kansen wisten we maar niet te scoren. In de 7^de minuut leek het noodlot toe te slaan. Uit het niets stond opeens de forse linkerspits van SJC op enkele meters vrij voor ons doel. Hij haalde onverwoestbaar uit en de bal leek te verdwijnen in het dak maar met een katachtige reflex wist eerst keeper Sam de bal te keren. Dan in de 18^de minuut loon naar hard werken en de meer dan verdiende 0-1 voorsprong voor Ter Leede. Spits Daan werkte de bal dan eindelijk in het doel na een goede corner van Jay. Ruststand 0-1.

De ban was gebroken en in de eerste minuut van de tweede helft wist Sam nu als invaller de voorsprong te verdubbelen op aangeven van Jason, 0-2. Dan in de 28^ste minuut van de wedstrijd weet ook Floris te scoren na een mooie pass van Sam, 0-3. Na de laatste wissels stortte het kasteel van Teylingen in als een ruïne. Gastheer Simeone kreeg zowaar weer praatjes en zweepte zijn spelers voor de laatste keer op. Het was vol aan de bak voor de tweede keeper van Ter Leede, Ryan. Met ware doodsverachting wierp hij zich in de baan van de schoten. Toch kon hij niet voorkomen dat SJC in de allerlaatste minuut terug kwam tot 2-3. Wat restte waren 2 bloedstollende minuten extra tijd waarin Ter Leede met man en macht de krappe voorsprong verdedigde. In dit seizoen eindigden dit soort wedstrijden altijd in een gelijkspel maar vandaag na de woorden van Wolfman werd de overwinning met “bloed, zweet en tranen” over de eindstreep getrokken, eindstand 2-3.

De mooiste uit-overwinning van dit seizoen was wel een financiële aderlating voor de coach want die moest uit eigen zak de patatjes betalen. Keeper Ryan kreeg als blijk van waardering ook nog een patatje van de tegenstander maar onze Man of the Match was toch Mats, de uitblinker op ons middenveld.

Door de 3 punten te pakken bij het eerstejaars belofteteam van SJC stijgen we helaas niet op de ranglijst. Ondanks het veel betere doelsaldo staan we gelijk in punten met Alphense Boys op de laatste plek. Alphense boys moet wel nog een wedstrijd inhalen tegen het Real van Noordwijk, Noordwijk F3. De Alphenaren hadden in hun laatste twee wedstrijden maar liefst 31 tegendoelpunten geïncasseerd. Dus goede hoop dat we na de vroegtijdige degradatie van Kagia F4 toch boven de degradatie stippellijn eindigen.

Dus Vooruit nu Rood-Gelen, vooruit Ter Leede.

Een trotse coach, vader en PSV fan