Na een kleine nederlaag vorige week tegen de jeugdige talenten van Alphense Boys mochten we vandaag aantreden tegen de mannen uit de Benthuizense Polder. BSC 68 is een club waar ik tot vandaag nog niet van had gehoord, maar na vandaag zal ik het niet snel meer vergeten. Het complex van Benthuizen is alles wat je niet verwacht van een club uit de polder.Tussen de weilanden in, is een prachtig complex gerezen wat ongetwijfeld niet uit 1968 komt. In de zeer vroege ochtend gloren zaten we lekker aan ons bakkie te genieten. In de verhoogde kantine keken we neer op het hoofdveld waar de heren en dame aan het warmlopen waren. Daarna een lekker fel positie spelletje, komt goed zou je denken.

Met Steven, Luan en Tijs in de wissel mochten we aftrappen. Helaas niet voor het laatst. De tegenstanders zaten er direct bovenop en wij lieten ons een intimideren door hun fysieke en brute kracht. Wij willen graag wat meer tegenstand waar we wat van kunnen leren.En dat zat vandaag wel goed. Binnen 10 minuten stonden we 3-0 achter en waren we Rosa al kwijt met een enkel blessure. De doelpunten kwamen tot stand over onze flanken waar de voorzet elke keer bij een vrije man terecht kwam in de 16. Voor keeper Mike was er geen houden aan. Het kwam erop neer dat de middenvelders niet meeliepen met hun mannetje en de verdedigers niet in staat waren de aanvallers af te stoppen. Moet wel zeggen dat er een paar slagers bij de tegenstander rond liepen. Dieptepunt was hun centrale verdediger. Die schopte op alles behalve de bal. De jonge scheidsrechter wist daar geen raad mee en liet het allemaal toe. Denzil en Rowey haalde het einde van de eerste helft niet en Nick redde het op zijn tandvlees. Na de 3-0 zaten we er iets meer bovenop maar de kansen bleven komen. We haalden de thee met een 4-0 achterstand.

Een praatje langs het veld leerde ons dat de tegenstander eigenlijk had moeten promoveren naar de eerste klasse. Zij waren eerste in hun bekerpoule. Maar door een onherstelbare administratieve fout bij KNVB bleven ze in deze tweede klasse waar zij titelkandidaat nummer 1 zijn. Dit getuige hun 5 overwinningen in oefenpotjes tegen 1 klasse teams. Met dit in ons achterhoofd kreeg de tussenstand een iets ander gevoel, maar goed we hoeven natuurlijk niet de rode loper voor ze uit te rollen. Een beetje meer tegenstand zou prettig zijn,

De tweede helft ving aan met hetzelfde spelbeeld. Een goed combinerend BSC en een tegenhoudend Ter Leede. BSC had waarschijnlijk van het trainersgilde de opdracht gehad de beentjes wat minder uit te steken, want het onbesuisde was er een gelukkig vanaf. En dan zie je dat ook niet nodig hadden, want ze gingen lekker voetballen. We zagen wel dat er bij ons de wil was om er wat van te maken, maar de finesse ontbrak. Onnodig met de bal aan de voet proberen de fysiek sterkere tegenstander uit te spelen. 90 % van die duels gingen verloren. En zo liep de teller op naar 0-7. In de laatste 5 minuten kwamen er nog twee bij. Gelukkig floot de scheids af, zodat de 10 op het scorebord ons bespaard bleef.

Met de koppies naar beneden verlieten de rood gelen het veld. Een pittige nederlaag derhalve tegen een goede tegenstander.En zo zullen we er nog wel een paar tegenkomen. Met meer inzet en felheid met daarbij goed combinatie voetbal behoren zulke grote nederlagen tot het verleden. Tel daarbij op dat we niet meer volle bak gaan op de vrijdagavond training, want een oefenpot tegen de D1 12 uur voor de wedstrijd is niet de juiste voorbereiding, moet het goed gaan komen.

Op naar volgende week. Voorschoten 97 D3. Mede titel kandidaat. Mooie uitdaging om het beter te doen dan vandaag.

Grt.

Uw verslaggever.