Onthutsend, ontluisterend, waardeloos; zomaar wat krachttermen die na het duel gebruikt werden door betrokkenen. Twee weken eerder won Hoek op bezoek bij koploper Sparta Nijkerk nog met 2-5. Dat duel werd zaterdag meerdere keren voor het voetlicht gehaald en omschreven als een ‘prachtige wedstrijd’. Waarom lukte het toen wel, maar nu niet tegen laagvlieger Ter Leede? Dat had meerdere redenen, waarbij de woorden opstelling en speelwijze een belangrijke rol speelden.
Zo miste Hoek zaterdag naast de geschorste Steven Smulder ook de niet fitte Jonathan Constansia. Op links was Francis Kabwe Manengela, die de afgelopen maanden weinig speelde, zijn vervanger. De naam van de ervaren, snelle en balvaste Constansia stond bij de bespreking van Ter Leede-trainer Steef Roodakkers onderstreept. De bezoekers hadden de dertiger vooraf betiteld als ‘beste speler van Hoek’. Dat hij niet meedeed, kwam Ter Leede dan ook niet slecht uit. Constansia is een ander type voetballer dan Kabwe Manengela, die vaak alleen met zijn rug naar het doel van de tegenstander speelt en weinig diepgang heeft. Dat balverlies van hem de 0-1 inleidde, was ook niet goed voor het vertrouwen.
Het spel maken
Ook een groot verschil met het duel met Sparta Nijkerk, was de manier van spelen. Twee weken geleden lag het initiatief bij de koploper, kon Hoek reactievoetbal spelen en vanuit een compacte organisatie vaak lekker counteren. Op eigen veld waren de rollen zaterdag omgedraaid. Hoek moest het spel maken en had daar – opnieuw – de grootste moeite mee. Ter Leede wachtte op een foutje, maakte daaruit voor rust de openingstreffer en counterde in de tweede helft naar 0-2, 0-3 en 1-4. Tussendoor scoorde Kyle Doesburg tegen (1-3).
Hij schoot raak, bij één van de weinige mogelijkheden die Hoek creëerde. De ploeg hing als los zand aan elkaar. Aan Fabian Wilson, normaal gezien één brok energie, kon je zien dat hij niet topfit was. Aan de andere kant hield linksback Karim Bannani zich vooral bezig met verdedigen. Als de backs weinig in het stuk voorkomen, is het voetbal van Hoek vaak heel voorspelbaar. Ook omdat andere spelers niet opstaan. Tegen Ter Leede speelde de ploeg slecht en slordig, de meeste spelers leken maar wat te doen. In het spel viel weinig lijn te ontdekken. ,,De automatismen zijn weg’’, zei eerst Rik Impens en later ook Kyle Doesburg.
Meer gevaar stichten
Impens kon zaterdag opnieuw niet zijn stempel op het spel van Hoek drukken en kreeg niet één kans. De aanvoerder kreeg weinig ballen en als hij al eens werd gevonden, stond hij vaak tegenover meerdere tegenstanders. Na een uur probeerde trainer Lieven Gevaert het tij nog te keren. Het stond 0-1 en met Erwin Franse – die maanden niet had gespeeld – en Aaron Verwilligen wilde de trainer meer gevaar stichten én tegelijkertijd de controle houden. Zes minuten later kwam ook spits Robin Nelis er nog bij en ging Hoek met drie verdedigers spelen. Gevaarlijk werd de ploeg nauwelijks, maar achterin hield het wel open huis. Binnen een tijdsbestek van veertien minuten slikte het drie goals. De negende nederlaag van het seizoen werd er daarom één met harde cijfers.
Hoek blijft daardoor voorlopig op 33 punten steken. Ter vergelijking: vorig jaar had de ploeg na 22 duels al 45 punten en stond het op het punt om de tweede periode te pakken. Van de stap vooruit, die Hoek in het tweede jaar in de derde divisie wilde zetten, is dus geen sprake. “