De column van Don Leo; ‘De Supporter’
Iedere zaterdag staat ‘De Supporter’ op met direct in zijn gedachten; ‘vandaag naar Ter Leede 1 gaan kijken’. Hij zal op tijd naar de voetbal gaan om met anderen de voorbeschouwing te doen. Het gissen naar de opstelling, de sterke en zwakke punten van de tegenstander bespreken, de weersomstandigheden, de stand op de ranglijst, het inschatten van de kansen, waar staan we als er gewonnen wordt, kortom alles passeert de revue in aanloop naar de wedstrijd.
Dan loopt het tegen twee uur aan en langzaam wordt de gang richting tribune ingezet. Spelers die naar buiten komen worden nog even aangesproken en aangemoedigd en uiteindelijk gaat hij op de tribune op zijn vaste stekkie naast zijn gabbers zitten. De warming-up wordt nauwlettend gevolgd en ze zien welke elf als basis zullen starten. De opstelling wordt hierop bedacht en hoe ze zouden moeten spelen. Hier en daar wordt een ‘hoi’, ‘gedag’ en ‘ben jij er vandaag ook’ geroepen naar de anderen die een plekkie op de tribune innemen. Af en toe een lollige opmerking; ‘zo mocht je van je vrouw weg vandaag’ of ‘het wordt een makkie, met twee vingers in de neus, als het nodig is kom ik zelf wel het veld in’. De toon is gezet.
De spelers komen het veld op, worden onder applaus voorgesteld en de laatste aanmoedigingskreten voor aanvang van de wedstrijd klinken vanaf de kant. De wedstrijd begint. ‘De Supporter’ leeft fanatiek mee met de strijd op het veld; ‘kom op’, ‘laat hem niet lopen’, ‘juist zo pak je een bal af’, ‘he jammer, goed schot hoor’. Bij dubieuze beslissingen moet het arbitrale trio het ontgelden; ‘zuivere strafschop zie je dat niet’, ‘welnee, dat is toch geen buitenspel’. ‘rood, dat is direct rood’. Natuurlijk weet vaak ‘De Supporter’ wel dat het niet zo is maar hij hoopt zo graag dat het in het voordeel van zijn cluppie uitvalt.
In de rust wordt op de tribune overlegd hoe het in de 2e helft aangepakt moet worden. Wat de tactiek moet zijn, wie er eventueel gewisseld moet worden en of er uit een ander vaatje getapt moet worden. Het zijn de bekende bespiegelingen. Als de wedstrijd uiteindelijk gespeeld is en er is gewonnen dan is ‘De Supporter’ in opperste stemming. Hij slaat zijn gabbers op de schouders en zegt; ‘dat hebben we mooi geflikt, klasse’. Aan de bar wordt nagenoten en de wedstrijd nog eens dunnetjes overgedaan.
Maar wat als er verloren is. Dan is het verblijf in de kantine meestal van kortere duur. Wordt haarfijn uitgelegd waar het allemaal mis is gegaan. En wordt het verlies weggespoeld. Dan gaat hij op zijn ouwe fiets weer naar huis. Bij thuiskomst ziet moeder de vrouw al gelijk of er gewonnen of verloren is. Bij winst volgt een opsomming van de goals en de acties, bij verlies een binnensmonds gemopper.
Na de wedstrijddag en meestal op maandag wordt gekeken wat de andere teams gedaan hebben en wat de gevolgen op de ranglijst zijn. De voorbeschouwingen voor de volgende wedstrijd beginnen alweer. Een week lang wordt naar die volgende wedstrijd toegeleefd in de hoop dat er een goed resultaat behaald wordt. Eigenlijk is ‘De Supporter’ zeven dagen in de week met zijn cluppie bezig. Hij leest erover, hij praat erover, hij leeft ervoor en kijkt hals reikend uit naar de zaterdag.
Als spelers in het veld zich wat meer zouden beseffen wat zo’n wedstrijd op zaterdag voor ‘De Supporter’ betekent dan zouden ze toch alleen al voor hem volop de strijd aangaan en een stapje harder lopen, ja toch! Kom op spelers en trainers, draag de volgende wedstrijd op aan ‘De Supporter’!
Leo Verbeek (Talentbegeleiding en -coaching)
Reacties kun je sturen naar leoverbeek@terleede.nl