De pen is in handen van Irene Castel

Dank je wel Bianca voor het doorgeven van de pen. Het is zeker leuk om de verhalen van de vorige pen schrijvers te lezen.

Mijn verhaal gaat even terug. Zo’n 35 jaar geleden heb ik samen met Tom een huis gekocht en ben ik in Sassenheim komen wonen. In mijn geboortedorp Badhoevedorp zat ik bij de scouting, waar ik groepsbegeleidster was (en nu nog steeds voorzitter ben) en ik voetbalde daarnaast bij Pancratius. Meestal stond ik op doel in Dames 1. Af en toe stond ik ook rechtshalf in Dames 2 omdat ik niet heel technisch was maar wel hard kon lopen. In Sassenheim wilde ik weer gaan voetballen en kwam ik via Jaap Verbeek bij Ter Leede. Bij Ter Leede speelde ik in de verdediging in Dames 2.

Ik heb 2 jaar bij de dames gespeeld en na de geboorte van onze dochters Kim en Nikki ben ik gestopt met voetballen. Tom draaide toen al bardiensten op het oude sportcomplex aan de Menneweg en speelde in TL 9 dus ik kwam nog geregeld op de voetbal. Onze kinderen gingen hoe klein ze ook waren altijd mee. Toen Kim 6 werd wilde ze graag voetballen en is ze net als velen voor en na haar bij Jaap Schaap gaan trainen op het nieuwe sportcomplex aan de Roodemolenweg. Als ouders zijn we toen gaan helpen tijdens de trainingen. Nikki heeft ook een keer meegedaan met de voetbalvakantie week, maar wilde toch liever korfballen en tennissen.

Toen Kim door ging naar de F ben ik begeleidster geworden van haar team. Kim heeft 17 jaar gevoetbald en alle teams doorlopen, zoals de F8, F4, E6, MZ1, MJ1, M1 en dames 3 en al die jaren ben ik bij haar gebleven als trainster en begeleidster van het team waar ze in speelde. Ook Kim stond in de verdediging, echter als laatste vrouw. Ik heb een leuke tijd gehad, veel gezelligheid met de meiden en met de andere trainers en begeleiders waaronder Rob Delmeer, Corrie Volkman, Joost Paardekoper, Koos Kranenburg, Jeroen van Dijk, Cees Fielmich en Jan Kralt.

Elke zaterdag de hort op, ook naar verre uitwedstrijden, bekerwedstrijden en zelfs de finale gehaald, vele toernooien waaronder het Easter Open, zelfs 3x een kampioenschap behaald en natuurlijk de voetbalvakantieweken. Om dat samen met Kim te beleven was een mooie tijd.

Kim is ook een keer pupil van de maand geweest bij de vrouwen en dat was voor zo’n jong meisje een mooie belevenis. De vrouwen moeten daar dan ook zeker mee doorgaan.

In die tijd dat Koos Kranenburg hoofdtrainer was van de meidentak had Ter Leede de grootste meiden afdeling van de Bollenstreek.

Het is natuurlijk fantastisch dat de vrouwen van Ter Leede al jaren op het hoogste amateurniveau van Nederland spelen.

Ook hebben we in die tijd, samen met de meisjes/dames teams en hun ouders, 6 jaar achter elkaar een corsowagen van de gemeente Teylingen gestoken. In 3 dagen tijd werd er met vele handen de wagen vol met bloemen gestoken. Samen met Koos Kranenburg was ik de coördinator van deze wagen. Natuurlijk stonden we op de dag van het corso de stoet te bekijken en keken we hoe “onze” wagen het deed in de stoet met de zon erop. Ook daar hebben we prijzen behaald. Het corso virus heeft mij aangestoken in deze jaren en vandaar dat ik nog steeds elk jaar help met het steken van de wagen van de Lissesche IJsclub.

Toen Kim stopte met voetballen omdat haar studie en de onregelmatige diensten niet meer goed te combineren waren met de trainingen en wedstrijden, ben ik nog een jaartje met de trainers van toen meegegaan naar de dames van Rijnvogels. Het was daar toch een ander sfeertje en het is minder leuk als je eigen dochter niet meer in het team speelt waar jij begeleidster/verzorgster bent.

Dus toen Theo Knijnenburg mij vroeg om hem te helpen bij de bar en de keuken heb ik niet lang na hoeven denken. Ik heb toch een Ter Leede hart!

Ik ging doordeweeks Theo helpen met de inkoop van de producten en samen met Bhawna hielp ik ook met de schoonmaak van de bar en de keuken. Dit was goed te doen overdag, omdat ik avond- en weekenddiensten draaide in de Thuiszorg.

Toen Theo helaas plotseling en te vroeg overleed hebben we met een klein groepje de kantinecommissie opgericht en bleef ik de inkoop doen en ging ik de inzet van de keukenmeiden coördineren. Samen met de anderen, Jan van Harskamp, Jan Udema en Nanne Batenburg hebben we het rooster voor de barmedewerkers(waar overigens altijd plaats is voor nieuwe medewerkers) en de vele keukentaken doordeweeks opgepakt. Later zijn daar nog Mini Schaap, Marion Vonk en Miranda Hoogeveen bij gekomen. Vorig jaar is Linda de Lange er nog bijgekomen en heeft Rien de Bruijn de plek van Nanne overgenomen.

Met elkaar maken we doordeweeks de kantine en de keuken schoon, plaatsen de bestellingen bij Heineken/Sligro, Horesca en de bakker en ruimen we de bestellingen bij binnenkomst op. Verder vullen we wekelijks de koelkasten in de bestuurskamers, houden contact met de teams en de activiteitencommissie, zodat wij kunnen zorgen voor de inkoop van spullen. Ook zorgen we als kantinecommissie op de zaterdagen voor de opening en sluiting van het clubhuis en springen we bij als de barbezetting daar om vraagt. We denken mee met de toepassing van de corona-regels, de aanpassingen in de kantine en we beheren het kassasysteem.

Tenslotte houd ik contact met de vertegenwoordigers die langs komen en bel de monteur als er machines stuk zijn. Communicatie is heel belangrijk bij een vereniging met vele vrijwilligers. We proberen dat dus ook zo goed mogelijk te doen door regelmatig met elkaar te overleggen.

Die activiteiten rondom de bar en kantine doe ik nu alweer 8 jaar. Je hebt met iedereen te maken en bent van veel dingen op de hoogte. Het is zeker zo dat veel mensen niet weten wat er allemaal op de achtergrond gebeurt en geregeld moet worden om doordeweeks of op de zaterdag gezellig wat te drinken en te eten. Dat snap ik ook wel en geeft ook niet. Zo heeft iedereen zijn taak binnen Ter Leede.

Door de corona was het lange tijd erg stil op de vereniging. Er werd nog wel steeds schoongemaakt en de spullen die over de datum gingen hebben we gelukkig nog kunnen verkopen aan de leden met diverse acties. Ik ben blij dat we sinds enige weken weer redelijk normaal kunnen draaien en ik hoop dat we weer een “gewoon” jaar mogen hebben met de gezelligheid van de mensen langs de velden en in de kantine.

Graag zou ik Jan de Zwart willen vragen om ook eens in de pen te klimmen. Hij is al jaren lid van het accommodatieteam en heeft twee rechterhanden waar Ter Leede dankbaar gebruik van maakt. Daarnaast is hij in het verleden een actief sporter geweest. Ik ben benieuwd naar zijn verhaal!