Leuk dat ik ook eens mag bijdragen aan deze rubriek. De afgelopen tijd heb ik meerdere bekende namen voorbij zien komen, ieder met mooie herinneringen aan de vereniging. Zeker in de huidige tijd waarin we leven, is het ontzettend belangrijk om via dit soort initiatieven de verbinding met elkaar te blijven zoeken. Uit het oog zou zeker niet uit het hart moeten betekenen.

Voetbal is voor mij sinds dat ik kon lopen altijd al belangrijk geweest. Op mijn 4^e ben ik bij de Ukken van Jaap Schaap en Lien Drommel begonnen. Daarna in de F-selectie gespeeld onder Arjan Timmers. Geweldig om te zien dat deze mensen nog altijd voor de vereniging klaarstaan en dit ook met veel passie/plezier doen. Verderop in dit stuk zou ik daarom ook nog graag willen stilstaan bij waar het omdraait binnen de vereniging: “De vrijwilligers”.

Op vroege leeftijd heb ik Ter Leede verlaten om in de jeugdopleiding van Feyenoord en ADO te voetballen. Grotendeels van mijn jeugd heb ik daar doorgebracht. Ik koester daar tot op de dag van vandaag nog steeds hele mooie herinneringen aan. Zo heb ik tegen de grootste clubs in Europa gespeeld (Barcelona, Liverpool, Manchester United etc.) en heb ik veel mooie internationale toernooien mee mogen maken. Marc de Kruijs en ik hebben het er af en toe nog steeds wel eens over de dingen die we in dat “wereldje” hebben beleefd.

Na deze periode ben ik weer teruggekomen bij Ter Leede. Weer terug bij mijn vrienden. Ook hier heb ik de mooiste momenten meegemaakt: promotie en kampioenschap in zowel de B-selectie bij Job de Ridder als de A-selectie bij Berry van Neijhof. Naast presteren stond plezier maken in ons team ook nadrukkelijk voorop. We waren niet alleen een fantastisch team (in mijn ogen een van de beste lichtingen van Ter Leede ooit), maar ook nog eens een groep vol met vrienden. Ging dit dan ook altijd goed? Nee, niet altijd… Een avondje biertent voor een wedstrijddag is met een groep vol met vrienden niet altijd het slimste plan, maar wel het gezelligste plan. Als ik terugkijk naar alle herinneringen die ik met deze jongens heb mogen meemaken, schieten de tranen me in de ogen van het lachen. Dankbaar ben ik ook dat ik met hen mijn jeugdperiode heb mogen afsluiten.

Inmiddels voetbal ik al wat jaren in de A-selectie van de vereniging en heb ik heel wat vrienden hun eigen weg zien bewandelen. Sommigen hadden andere interesses, maar het grootste gedeelte had bij elkaar willen blijven in het vlaggenschip van Ter Leede. De afgelopen jaren is gebleken dat, dat niet is gerealiseerd. Jammer, maar ook enorm zonde. Ter Leede staat in de buitenwereld erom bekend dat jeugdspelers de kans in het eerste krijgen, maar naar mijn mening zou het voor een club als Ter Leede juist andersom moeten zijn: de jeugd is de kern van het team en jongens van buitenaf kunnen een kans krijgen in het eerste. Tuurlijk, jeugdspelers moeten kwalitatief wel een bepaald niveau kunnen halen om in het 1^e elftal te kunnen spelen, want anders wordt het niet mogelijk om prestatief te blijven willen spelen. Echter, in het verleden zijn te veel jeugdspelers, die het niveau wel aankonden in de schaduw terechtgekomen en vertrokken. Ik zou namelijk zo een Ter Leede elftal met jongens uit Sassenheim kunnen opnoemen die op dit moment minstens in de Hoofdklasse zouden kunnen spelen, maar nu helaas ergens anders voetballen. Dat zou in de toekomst voorkomen moeten worden.

Een club met bekende gezichten lijkt me niet alleen fantastisch voor de spelers zelf of de vrijwilligers en supporters, maar levert in de kantine zowel financieel als qua gezelligheid ook nog eens een stuk meer op. Een win-win situatie dus. Als er iets is, waar de meeste mensen binnen de vereniging plezier uithalen, dan is het wel de verbinding tussen elkaar, het plezier in het kijken/voetballen van een wedstrijd en daarna lekker de 3^e helft ingaan met zijn allen. Daar zou Ter Leede haar kracht moeten liggen. Daarin probeer ik nu ook mijn steentje bij te dragen door de stichting dichter bij de vereniging te laten komen en een betere doorstroming van de jeugd te realiseren.

Als laatste, zou ik graag willen afsluiten met waar ik eigenlijk begonnen ben: “De vrijwilligers”. In mijn ogen zijn dit de belangrijkste mensen binnen de vereniging en houden zij ook de vereniging draaiende. Iets wat mij betreft niet vaak genoeg benadrukt kan en moet worden. Van de kantinevrijwilligers tot aan de accommodatievrijwilligers. Zonder jullie, geen Ter Leede. Ik hoop iedereen snel weer in de kantine tegen te komen en op naar hopelijk een mooi seizoen!

Graag geef ik de pen door aan Arjan Timmers, die al enorm veel jaren actief betrokken is bij Ter Leede. Hij heeft jarenlang de jeugd getraind en ook ik heb mijn eerste stapjes bij hem in het juniorenvoetbal mogen maken. Nu is Arjan betrokken bij het vrouwenvoetbal bij Ter Leede, iets waar de vereniging ook enorm trots op mag zijn. Ik vermoed dat Arjan daarom een hoop leuke dingen te vertellen heeft…