Met een aantal mooie woorden van Riny Blankespoor heb ik de “pen” ontvangen met als doel om wat te schrijven over mijn tijd bij onze mooie club.
Mijn voetbaljeugd heb ik niet bij Ter Leede doorgebracht, maar bij Alcides in Meppel. Om even mijn niveau aan te geven: ik was vaste reserve van het laagste elftal en als ik speelde, stond ik doorgaans linkshalf want daar kon ik het minste kwaad. Vervolgens heb ik nog een jaar of 10 “wild” gevoetbald op zondagmorgen in het Amsterdamse bos.

Ik was intussen naar Sassenheim verhuisd en via mijn zoon die bij de Ukken van Jaap voetbalde kwam ik bij Ter Leede terecht. De eerste oefenwedstrijd die hij bij de F moest spelen was de begeleider Bert Cornet. Bij het verzamelen bleek echter dat die nog op vakantie was en werd ik prompt gebombardeerd tot begeleider en dat heb ik, samen met Bert, 7 jaar vol gehouden. Bert is uiteindelijk pas vorig jaar, in zijn 25^e seizoen, gestopt als begeleider.
Uit die tijd herinner ik me nog dat we het als begeleiders, naast voetbal, voor de boys ook verder plezierig wilden maken via verschillende activiteiten. Om je een idee te geven van hoe de door de inmiddels tot de begeleiding toegetreden Arnold Keizer georganiseerde uitjes er uit zagen even een opsomming. Na de wedstrijd snel een patatje of broodje en vervolgens naar Amsterdam voor een partijtje lasergunnen. Daarna roeien in de Leidse grachten, het beroemde douanespel in het Panbos, voetballen op het strand, een hamburger eten bij snackbar Mercurius, nog even voetballen tot het donker was en vervolgens werd de avond afgesloten met de clandestien door Arnold gedownloade laatste Matrix film. Om een uur of 11 werden de kinderen thuis afgeleverd en sommigen waren toen al van de wereld.
Ook werd er elk jaar een plakboek gemaakt met alle verslagen, foto’s tot aan ingelijste diploma’s met een heuse beoordeling toe. Er zijn verschillende spelers, inmiddels een jaar of 30, die de plakboeken nog hebben liggen.

Inmiddels was Bert ook E-coördinator geworden en uit dien hoofde lid van de JC. Hij heeft mij toen betrokken bij de organisatie van de Voetbalvakantieweek en daar ben ik ruim 20 jaar in verschillende hoedanigheden blijven hangen, als spelleider, inkoper, organisator, samensteller en drukker van het programmaboekje, sponsor contact en vraagbaak. Wat dat laatste betreft herinner ik me nog de keer dat ik na alles op zaterdag aan veldorganisator Leo van Ruiten had overgedragen heerlijk zondag op vakantie ging naar Turkije. Helaas hadden we een uur of 15 vertraging en vermoeid viel ik maandagochtend om een uur of 7 in slaap, om vlak daarna te worden platgebeld door verontruste ouders met de vraag of de voetbalvakantieweek wel doorging. Was het die nacht gaan stort regenen.
De voetbalvakantieweek is in de loop der jaren wel veranderd. Lag het accent de eerste jaren vooral op voetbal (toernooien, 4-tegen-4, penalty schieten), vervolgens verschoof het accent rond 2000  meer richting spelletjes, overigens wel altijd voetbal gerelateerd. De laatste jaren heeft het voetbal weer meer de overhand gekregen. Ook was er altijd een spectaculaire activiteit (de voetbaltruck van de KNVB, dagje Duinrell, opblaas spellen circuit, tentennacht met avondprogramma en dergelijke).
Eén van de leukste activiteiten die ik me nog herinner was het “watervoetbal”. Met geleende strobalen en een gigantisch stuk landbouw plastic werd een zwembadje van ongeveer 10 bij 20 meter met aan beide zijden kleine doeltjes opgezet en door de brandweer gevuld met slootwater. Hierin werden door de teams wedstrijden gespeeld, die onder leiding stonden van de toenmalige bij de jeugd zeer populaire 1^e elftal speler Erwin Beltman.
Van verschillende kanten werd organisator Dion Piket er op gewezen dat het gebruikte slootwater misschien wel iets van botulisme in zich had. Dion is toen richting apotheek vertrokken om iets desinfecterends te halen. Boze tongen beweerden dat hij uiteindelijk het water heeft “ontsmet” met Steradent bruistabletten, meer bedoeld om je kunstgebit te reinigen. Hoe dan ook: iedereen had vreselijk veel plezier en er is niemand ziek geworden.
Een sterk punt van de Voetbalvakantie is denk ik dat de organisatie elke paar jaar wordt overgenomen door een andere organisatieteam, met nieuwe, frisse ideeën waardoor de week ook na een paar deelnames nog steeds verassend blijft.
Dit keer heeft Bianca van Harskamp het stokje van Mariska Blankespoor overgenomen en ook nu wordt het ondanks wat corona-beperkingen vast weer verrassend.

Zomer 2003 werd een aantal mensen gevraagd onze jeugdorganisatie door te lichten. Deze commissie concludeerde dat er meer (jeugd)leden moesten komen om zo via een bredere basis, samen met betere training tot een hogere kwaliteit te komen. Alle standaardteams op 1^e klasse (later hoofdklasse) niveau was daarbij het streven. Nadrukkelijk moest er aandacht zijn voor plezier, zowel op als buiten het veld (activiteiten). Onze huidige voorzitter Kees de Lange werd jeugdvoorzitter en onder zijn leiding werd een geheel nieuwe jeugdcommissie samengesteld. Ondergetekende werd verantwoordelijk voor financiën en administratie. Verder werd de jeugd in het vervolg ook met meer mensen vertegenwoordigd in het bestuur van de vereniging.  Naast de jeugdvoorzitter was er ook plaats voor mijn persoon en al met al heb ik dat tot vorig seizoen volgehouden, wel in steeds wisselende bestuur en jeugdcommissie samenstelling. Binnen het bestuur was ik 2^e secretaris/2^e penningmeester, een functie die buiten het optreden als vervanger voor secretaris en penningmeester, eigenlijk geen concrete inhoud kende, dus werd ik voor alles en nog wat ingezet.
Ik ben nooit voorzitter, trainer of scheidsrechter geweest (al heb ik wel met succes de scheidsrechters cursus van Rob de Graaf  afgerond), maar voor de rest heb ik me met zo’n beetje van alles bezig gehouden. Van waarnemend secretaris tot broodjes worst verkoper, van het op pimpen van de website tot het verzorgen van het wisselgeld in de kantine, van alles is er de afgelopen 15 jaar voorbij gekomen. Sinds vorig jaar ben ik een beetje aan het minderen. Ik doe nu nog de ledenadministratie en wat losse dingetjes.

Er is een hoop gebeurd de afgelopen jaren. Ter Leede is doorgegroeid tot een nog succesvoller vereniging, met op hoog niveau spelende senioren heren en vrouwen, maar ook de jeugdteams acterend op een hoog niveau, Ook is er ruime aandacht voor het recreatieve voetbal. Kortom: voetbal van erg jong (Ukken) tot “op leeftijd”, via het Walking Football.
En vriend en vijand zijn het erover eens dat Ter Leede een erg gezellige vereniging is met betrokken leden!

Na het uitbreken van de Coronacrisis dreigde er een financieel rampje, maar binnen de kortste keren was er een commissie uit de grond gestampt, die via Team-sessies regelmatig overlegden op welke wijze maximaal gebruik kon worden gemaakt van o.a. de ons door de overheid geboden financiële mogelijkheden en met welke financiële scenario’s we voor het nieuwe seizoen rekening moeten houden zonder in onoverbrugbare financiële problemen te komen.
Daarnaast was het hartverwarmend hoe er binnen de kortste keren door leden diverse acties uit de grond werden gestampt om de gaten te dichten..

Een andere belangrijke ontwikkeling binnen de club is dat steeds meer functies binnen ons technische staf worden ingevuld door onze eigen jeugd. Ik hoop dat deze ontwikkeling zich ook doorzet naar de andere vrijwilligersfuncties. Goed voorbeeld is natuurlijk onze huidige secretaris, Michiel van Delft, die op zijn 15^e door fysieke ongemakken niet meer op niveau kon voetballen en via o.a. trainer, begeleider en de jeugdcommissie uiteindelijk secretaris van onze vereniging is geworden. Ik draag met plezier de pen aan hem over.