De pen is in handen van Steven Hartevelt

Van onze jeugdvoorzitter Martin heb ik de pen in handen gekregen. Hij gaf aan wat meer te willen weten over mijn drijfveren en mijn beeld van de Ter Leede jeugd.

Inmiddels ben ik alweer aan mij 7e seizoen als trainer bij Ter Leede begonnen. Eerst als assistent bij de D1. Daarna als assistent bij de A1. Dit later combinerend met het hoofdtrainerschap van de JO9-1 en daarna de JO10-1. Ondertussen nog een uitstapje naar Australië gemaakt waar ik de O15 trainde. Afgelopen Augustus ben ik voor het 2e seizoen begonnen als hoofdtrainer van de JO19-1 waarin het net als vorig seizoen een mooie uitdaging is om ons in de 4e divisie te handhaven.

Als ik het ga hebben over mijn beeld van de Ter Leede jeugd, denk ik dat ik van alle selectieteams een goed beeld heb kunnen vormen door de jaren heen. Omdat ik dit beeld heb, denk ik dat het fair is om vast te stellen dat we een club zijn waarbij we met ‘lichtingen’ te maken hebben. De ene lichting is kwalitatief beter dan de andere lichting.
Om deze lichtingen door de jeugd heen zo goed mogelijk te begeleiden, zijn er goede trainers nodig. De afgelopen seizoenen zijn er een aantal trainers gestopt of naar een andere club overgestapt. Erg jammer.
De goede begeleiding die nodig is, begint al van jongs af aan. Op dit moment zijn er bij de jongste jeugd bijvoorbeeld geen echte hoofdtrainers meer die met een selectie werken. Zelf denk ik dat dit wel nodig is omdat er op deze leeftijd heel erg veel aangeleerd kan worden. Ik ben namelijk bang dat de spelers die later in een selectie moeten gaan spelen qua basis veel te veel missen ten opzichte van de spelers die in hun jongste jeugdjaren deze begeleiding wel hebben gehad.

Bij de oudere jeugdteams (11 tegen 11) zie ik een aantal talenten die hopelijk ooit de stap naar de Heren A-selectie mogen maken. Het zou leuk zijn als we deze talenten ooit op zaterdagmiddag mogen aanschouwen in het 1e nadat zij hun jeugdopleiding bij Ter Leede hebben doorlopen. Deze stap is aanzienlijk. Dat zien we nu ook met een aantal jongens waarvan in de jeugdopleiding  werd gezegd dat zij het wel even zouden halen. Een vaste basisplek veroveren blijkt toch knap lastig op 3e divisie niveau. Dan is het de uitdaging om mentaal sterk te zijn en te knokken voor je kansen.
Naar mijn mening kunnen we in de jeugdopleiding dan ook meer aandacht aan het mentale aspect besteden. Tijdens mijn tijd als trainer in Australië was het grootste verschil met Nederland namelijk dit mentale gedeelte. Bij keiharde regen ging het gehele team hardlopen of in de kleedkamer krachtoefeningen doen. In Nederland wordt er blij gekeken als een training niet doorgaat.
Een aantal spelers ging ’s ochtends om 07.00 uur voor school met een groepje of individueel trainen om beter te worden. Als iemand dat hier zou doen, zou hij voor gek worden verklaard. Ze proberen daar het maximale uit zichzelf te halen op, in dit geval, sportief gebied. In Nederland denk ik dat we zelf veel meer uit het talent kunnen halen dan er op dit moment gedaan wordt.

Daarnaast hebben we in het voetbal te maken met winnen en verliezen. Ook hebben we te maken met blijdschap (doelpunt, basisplek) en teleurstelling (achterstand, wissel staan).
De kant van teleurstelling is vaak lastig om mee om te gaan. Maar waar gaat het dan mis?
Vaak wordt er gekeken naar wat de trainer, een teamgenoot of de scheidsrechter fout doet, maar vaak niet naar wat er zelf beter kan. Een realistisch zelfbeeld vormen is lastig voor de meesten.
Onderstaande link is een filmpje dat ik zelf aan de JO19-1 heb laten zien en is interessant om te bekijken met betrekking tot het mentale aspect.

Ook zijn er natuurlijk een hoop positieve punten binnen de jeugdopleiding. Alle teams kunnen twee keer per week trainen. Daarnaast zijn er een hele hoop goede en enthousiaste vrijwilligers en trainers die zich inzetten voor de jeugdafdeling. Ik hoop dat iedereen dan ook beseft wat alle trainers en vrijwilligers doen voor Ter Leede.
Ik hoop dat we samen met al deze mensen de jeugdopleiding van Ter Leede kunnen verbeteren zodat alle spelers en trainers zich kunnen ontwikkelen.

Graag geef ik de pen over aan Erik Barnhoorn. Een zeer aardige man, sponsor en vrijwilliger die een hele hoop teams bij de club heeft getraind. Ik ben erg benieuwd naar zijn ervaringen binnen Ter Leede.

Steven Hartevelt