Over automatismen gesproken…

Wat hebben alle grote voetbalploegen op deze aardkloot met elkaar gemeen? Dat ze automatismen hebben. Dat ze elkaar blindelings kunnen vinden. Het grote Ajax dat de Champions League won in 1995 had het. Barcelona en Bayern Munchen hebben het nu. En in dit roemruchte rijtje hoort ook Ter Leede B4. Toen ik voor DOSR B2 werd gevraagd als coach moest ik toch wel even op mijn koppie krabben. DOSR B2 staat tweede, weliswaar net zo ver verwijderd van de koppositie als Amsterdam van Tokyo, maar toch. Het duidt wel aan dat het droomteam van Ter Leede zo maar eens op zijn snufferd zou kunnen gaan. Net die ene keer dat ik daar leiding over moet nemen. Dat nooit! Dus dat zorgde de week voorafgaande aan deze wedstrijd voor een enorme voorbereiding. Zo werden alle opgenomen afleveringen van Voetbal Inside bekijken. Het boek (voor de jongeren die dit lezen: dat is iets van papier en een harde kaft daaromheen, waaruit je informatie kunt halen) ‘Different Cook’ over van Gaal nog een keer gelezen en natuurlijk alle capaciteiten van elke sterspeler van deze B4 (die alleen maar bestaat uit sterspelers) uitgebreid op papier gezet, om tot dé optimale opstelling te komen.
Maar wat bleek: zonde van de tijd!
Ik was de boer die zag hoe de koeien zichzelf molken. De gezagvoerder van de 747 die van start tot landing op de automatische piloot kon vliegen. Zoiets dus.
Want in de Ter Leede-kantine was het Sjoerd die de ballen, de kaarten en de waterzak ophaalde uit de bestuurskamer. Ik hoefde niets te doen. Waren er voldoende auto’s? Voordat ik daarover hoefde na te denken, bleken er simpelweg zoveel ouders al aanwezig dat er zelfs vervoer te veel was. En de opstelling? Waar ik zolang over had gepiekerd en gepuzzeld bleek een fluitje van een cent.
Hoe zo’n opstelling wordt besproken?
Ik schets het beeld voor diegene die nooit in de kleedkamer van de B4 is geweest.
De jongens ploffen hun tassen ergens neer. Gaan daarachter zitten en kleden zich om. Gesprekken beperken zich tot twee, maximaal drie woorden en dan wordt er ff gegrinnikt. Totdat een keihard psychedelische e ritme, tenminste een kwartier lang, via de luidspeakers van Jim elk zinnig woord simpelweg onmogelijk maakt. Omkleden klaar? Dan nu de opstelling.
Ik lees het voor, verwacht langdurige discussie, maar nee. Niemand zegt wat. Waar maak je je druk om coach? Doen we toch gewoon.
Achteraf was elke opstelling goed geweest, want de grote kracht van dit team is dat het naadloos elk spelsysteem kan spelen. Keeper Randy geblesseerd al bij de warming up? Geen punt, dan gaat gewoon Pepijn op doel. Het komt toch wel goed. En het kwam ook meteen goed. Binnen drie minuten scoorde Jan al de eerste goal. Overigens precies wat we hadden afgesproken in de kleedkamer. Doelpuntje nummer twee werd gescoord door lange afstand schotenspecialist Jasper. Of ik nu Dion wisselde op links, Bart als rechtsbuiten inzette, Ter Leede B4 functioneerde waarachtig als het grote Barcelona.
Elke verandering in het team werd op de juiste waarde ingeschat en spelsystemen aangepast. Spelers voeren de opdrachten blindelings uit. Zelfs toen het even knijpen met de billen werd, toen DOSR van 0-2, tot 2-2 terugkwam. Vergelijk het team dan gerust met een schip in een zware storm. Het schip kreunt en steunt, maar vergaan? Ho maar. Het zet er gewoon nog een zeiltje bij. In dit geval in de persoon van Tijn, die als een klassieke rechtsbuiten, met een paar simpele bewegingen de gehele achterhoede van DOSR gek maakte en in ‘no time’ Ter Leede B4 op een veilige 2-4 voorsprong bracht. Jan wist de thuisspelende ploeg daarna nog even verder met de neus in de Roelofarendsveense drek te drukken door een heerlijk frommelgoaltje erbij te maken.
Kortom, bijna als vanzelf liep deze B4 weer drie punten verder uit op de rest en ziet het grote moment naderen dat daadwerkelijk de kampioensschaal omhoog gehouden kan worden.
In de kantine kwam Sjoerd nog even naar mij toe: of ik de formulieren al had uitgedeeld met iets over betaling van de tenues. ‘Shit’, helemaal vergeten dus. ‘
Zal ik het even doen?’, bood Sjoerd aan.
‘Tuurlijk Sjoerd. doe jij het maar.’
Over automatismen gesproken.