Op deze prachtige zaterdag togen wij toch maar met de auto (om na de wedstrijd met vrouwlief nog iets te kunnen gaan doen) onder de relaxte klanken van Sade, naar misschien wel het best voetballende team in onze poule. Bas was al in slaap gesust bij aankomst en ondergetekende was zo relaxed dat de spelerspassen alsnog opgehaald moesten worden. Dus snel op en neer terwijl “Tell me why, tell me why, tell me why” uit de luidsprekers knalde. Dit heb ik mij vervolgens zowel tijdens de warming-up als de 1e helft met regelmaat vervolgens afgevraagd. Natuurlijk, we moesten wachten omdat de wedstrijd een half uur werd uitgesteld (onbegrip thuis, maar “we still can live together”), maar dat is geen excuus voor zo’n fletse prestatie, al was het nog heel wat beter dan wat later op de avond zou worden voorgeschoteld.
Ondanks het windvoordeel een tamme 1e helft, al was daar in de 25e minuut opeens een geweldige pegel van 25 meter van Stan, die de Lisse-keep overviel en een prachtige 0 – 1 was onder toeziend oog van vader Schmidt een feit. Helaas wist 3 minuten later de erg goede spits van Lisse gebruik te maken van heel even treuzelen van Julian, waardoor de geblokte bal in ons doel belandde; 1 -1. Kort daarna moest Lisse met 10 man verder, maar ook dat maakte in onze spelopvatting geen verschil en Lisse trof zelfs nog de lat. Gelukkig bleef de schade beperkt en konden we met 1 -1 rusten.
Voor één keer beetje boos geworden en getracht de koppies bij de les te krijgen. Ik twijfelde even aan het resultaat toen ik Matthijs als vakantieganger liggend in de zon lang de lijn zag, maar u weet dat dit team eigenlijk niet wil verliezen en de draad van de afgelopen maanden werd alsnog opgepakt. Er werd weer druk gezet, gejaagd en de duels werden fanatiek aangegaan en gewonnen en we werden de baas op het middenveld. Julian en Dave hadden de taakverdeling onderling gewijzigd en de behendige spits werd hierdoor lamgelegd, terwijl Lucas hun rechtsbuiten onder de duim kreeg. Al in de 51e minuut resultaat, Brendan veroverde de bal, trok scherp voor, waar Bas keurig de 1 – 2 kon binnenlopen. Weer 9 minuten later was daar opnieuw Stan, die zo scherp voorzette, dat de Lisse-keep niet anders kon dan de bal in eigen doel werken, 1 – 3. De jongens van Lisse probeerden vertwijfeld nog alles op alles te zetten, maar wij hebben ook altijd nog de counter en in de 75e minuut trok aanvoerder Bas er tussenuit, kreeg de bal wat gelukkig nog mee, maar rondde, alles en iedereen achter zich latend, heerlijk relaxed ! af. Hij gunde Daan daarmee een kwartiertje speeltijd. Dat Lisse nog de 2 – 4 wist te maken was slechts voor de statistieken.
Man of the match deze keer, niet Stan of Bas, maar Julian – want doordat hij dus de op één na beste man op het veld uitschakelde konden wij mede daardoor het overwicht pakken. Iedereen tevreden naar huis met uit de luidsprekers “give me more, give me more” en “put your hands together for ..”. Uiteindelijk weer een overwinning in een lange reeks, die we a.s. zaterdag tegen Noordwijk nog weer een vervolg willen geven. Kom gerust eens kijken en onze jongens bezorgen u een prettige zaterdag.