Derbydag : De wedstrijd tegen Foreholte was vandaag extra speciaal. Niet alleen betrof het hier een gemeentelijke derby tussen klasgenootjes, vrienden en andere bekenden, het was ook nog eens een wedstrijd tussen de nummer 1 en 2 op de ranglijst. Bij Ter Leede verschijnen er bovendien ook een 3-tal Rood-Gele Voorhouters aan de aftrap. Besloten was om deze wedstrijd op de fiets te doen, maar nadat Arjan zenuwachtig buienradar in de gaten had gehouden werden er allerijl nog een paar ouders opgetrommeld om de heertjes toch droog op Sportpark Elsgeest af te leveren. Het klinkt wat beschermend misschien, maar zeiknatte, verkleumde spelers aan de aftrap is toch is wat we absoluut niet willen. In deze wedstrijd was ieder procentje energie nodig om een goed resultaat te behalen en mocht niets aan het toeval overgelaten worden.

Er werd afgetrapt in dezelfde opstelling als de afgelopen week tegen RBB en helaas was Patrick nog steeds geblesseerd! Foreholte heeft een prima uitgebalanceerde ploeg met vooral in de as hun topspelers, maar ook hun fysieke kracht. Een grote sterke aanvoerder, die geweldig kan voetballen, een nog grotere mandekker (daarover later meer) en een balvaste spits, ondersteund door lopende middenvelders. Hierbij opgeteld een goede keeper en dat verklaart het geringe aantal tegengoals en de hoge positie op de ranglijst. Ter Leede begon echter prima aan de wedstrijd met druk naar voren en aardig veldspel. Het eerste gedeelte van de eerste helft was duidelijk voor de Rood-gelen. De Sassemers kwamen ook verdiend op voorsprong toen Rik Sam inspeelde en Sammy weer één van zijn onnavolgbare ingevingen kreeg. Hij schot de bal “in ene” over de iets te ver voor de goal staande keeper heen, een heerlijke goal en dito begin van de wedstrijd. Daarna begon het meer en meer op een derby te lijken. Veel duels, veel balverlies over en weer, maar allemaal keihard aan het werk. Foreholte heeft in dit soort wedstrijden ook een wapen genaamd “Luchtmacht”. Ze leggen de bal uit corners en vrije trappen panklaar op de 196 centimeter lange verdediger voorzien van schoenmaat 53 met pijn en dan is er werkelijk niemand die dat kan verdedigen. Keurten en Ales lijken kleine jongens bij deze man en ook mijn eigen zoon, die ik al heel groot vind en vandaag de directe tegenstander van de verdediger was, zag ik nu als een soort van minipupil. Die lange van Foreholte kon ook nog eens goed koppen, dus was het een optelsommetje. Uit de eerste de beste corner werd snoeihard raak gekopt!  1-1 en we konden weer opnieuw beginnen en dat gebeurde vol enthousiasme en na een paar bijna kansen stuurde Rik Wessel goed de diepte in en Wes werd ten koste van een corner gestopt. Onze eigen IbraTIMOvic heeft overigens ook een aardig cornertje in zijn bagage en zorgde met een mooie trap dat Ales bij de eerste paal heerlijk kon scoren. Wat een feest! Daarna volgenden nog een aantal mogelijkheden op de 1-3. Zo was er een schot naast van Rik, na een combinatie met Wessel en zag Wessel zijn schot knap gered na een combinatie met Rik. Rik had het geluk niet aan zijn zijde, toen hij een te korte terugspeelbal blokte en het leer tergend langzaam naast zag rollen en ook de derde mooie combinatie tussen Rik en Wes spatte op de vuisten van de Foreholte keeper uiteen. Foreholte was dicht bij een treffer toen de aangeklede schuifladder gelukkig voor ons naast kopte.

In de rust hadden we het over de werklust, de spanning en het aloude statement dat er nog een helft te spelen was. Legendarisch Belgisch voetbalcommentator Rik de Saedeleer zou zeggen : het is nog nie gedaan, he! De tweede helft werd er weer heerlijk gestreden voor iedere bal. Langdurig balbezit was er niet en een mooie combinatie was spaarzaam. Verschil met de eerste helft was wel dat Foreholte nu meer de bovenliggende partij was. De eerste kans was meteen een grote. Foreholte raakte de paal na slecht uitverdedigen aan onze kant. Daarna was Rik na een prachtige actie dicht bij een goal, maar de keeper wist met een voetreflex het feestje van Rik te bederven. Ter Leede werd onrustiger en Foreholte zette aan. De lange mannen werden naar het front gestuurd en we verloren nu de slag op het middenveld. Chris en Timo speelden beiden een geweldige wedstrijd in dienst van het team, maar het zijn helaas kleine mannetjes en ze hadden het fysiek steeds zwaarder. Sjoerd, Alex, Keurten en Corné hielden de aanvallers met kunst en vliegwerk in bedwang. Op doel hadden we nog zo’n topper. Bjorn keepte een geweldige wedstrijd en sleepte Ter Leede door deze moeilijke fase heen met 2 fantastische reddingen en door uit een corner de bal op het aluminium te kijken. Ondertussen was Nino Sam komen vervangen en de tomeloze inzet van mr. Duracell zorgde weer voor wat lucht in het Ter Leede kamp. Het bleef jammer dat we niet rustiger aan de bal bleven , want dan had de bevrijdende 1-3 al eerder kunnen vallen, want er was ruimte genoeg. Dit  zie je vaker in belangrijke wedstrijden, maar juist dan is simpel spelen en overzicht vaak de weg naar succes! Toch kwam vlak voor het laatste fluitsignaal de derde treffer in de boeken. Nino zette goed door en via Ales kwam de bal voor de voeten van Wessel. Rik de Saedeleer begon al het legendarische DAAR IS EM! DAAR IS EM! te roepen en daar was tie dan, de wonderschone goal van Wes, stijf in de winkelhaak. Dansende ouders op de tribune en Arjan en Jens, die elkaar met betraande ogen in de armen vielen. Ook de 2 weken oude Sofia, die haar eerste voetbalwedstrijd zag kraaide het uit!

Prima team hoor, en eigenlijk moet je zeggen prima selectie die JO15. Ook de 0-2 overwinning van JO15-2 op Rodenburg JO15-1 mocht er zijn. Steeds wordt er goed getraind en jullie presenteren jullie als een hechte selectie. De uitstraling is nu ook helemaal compleet met de prachtige nieuwe trainingspakken. JO15-1 is nu effies “King of Teylingen”, maar de volgende derby op 11 maart 2017 zal misschien wel eens nog belangrijker kunnen zijn. Volgende week eerst maar eens kijken of we FC Lisse kunnen verslaan. Van horen zeggen een prima tegenstander, die zich keurig in de middenmoot handhaaft. Aftrap 11:30 uur op Sportpark ter Specke!

Ciao

Jack