Woensdagavond 18.15 uur spelen bij Forum Sport. Dat houdt in: file richting Den Haag. Met 3 drukke kinderen op de achterbank van Martin zijn auto, was al te merken dat er energie genoeg was vandaag. Ik nog proberen om dezelfde drukke kinderen van 8 jaar te vertellen dat ze hun energie moeten bewaren voor tijdens de wedstrijd. Na bijna een seizoen trainer te zijn van deze jongens ben ik erachter gekomen dat dit een vrijwel kansloze missie is.

Eenmaal in de kleedkamer was de storm gaan liggen en werd het plan voor deze wedstrijd bekend gemaakt.

1. Zodra de keeper inspeelt druk zetten als team.
2. Simpel spelen en proberen te combineren.
3. Scherp zijn op rebounds en ‘twijfel ballen’.

3 meegereisde ouders als supporters, een stroef kunstgrasveld en een ontbrekende trouwe verslaggever waren 3 (voor ons nieuwe) elementen die het allemaal niet makkelijker maakten. Normaal gesproken zijn onze wedstrijden namelijk 2 weken van te voren uitverkocht, spelen we op een biljartlaken dat van te voren is gesproeid  en hebben we een goede verslaggever die moeilijk te evenaren, laat staan overtreffen, is.

Maar goed, de wedstrijd ging beginnen en al snel bleek punt 1 van het plan in duigen te vallen. De keeper van FS had een goede trap en maakte hier grondig gebruik van. Geen misselijke ploeg hoor, dat FS. Fysiek sterke jongens, met aan de bal een uitblinkende middenvelder. Aan de bal vermeld ik erbij, omdat hij verdedigend niet sterk genoeg was om Sam af te stoppen. Na goed druk zetten aan de linkerkant volgde een mooie combinatie tussen Sam en Floris, waarna eerstgenoemde af wist te ronden. De 0-1 kon genoteerd worden en met deze stand werd de eerste time out ingegaan.

De trap van de keeper moest onschadelijk gemaakt worden. Nog meer terug zakken zodat de keeper toch de verdedigers in ging spelen, was de val waar de trainer van FS intrapte. Hij vertelde zijn keeper in te spelen en hierdoor kwam TL beter in het spel. De hoge, lange bal van de keeper werd minder vaak gebruikt.
Ondanks het goede druk zetten en een aantal goede reddingen van Mats, werd het 1-1. Mats keepte overigens fantastisch en wist 3 zekere goals te voorkomen. Complimenten daarvoor.

Job had tijdens de bespreking goed opgelet en wist van een ‘twijfel bal’ te profiteren. Hij wist de 1-2 op het scorebord te zetten. Even later volgde de 1-3. Dit was er eentje die in aanmerking zou komen voor de Puskás award. Een afgeslagen bal kwam door de lucht voor de voeten van Sam terecht. Sam twijfelde geen moment en volleerde de bal overtuigend in de rechterhoek. 1-3 was tevens de ruststand.

Thymen en Tijs stonden fantastisch te verdedigen de eerste helft. Het is het vermelden waard dat deze jongens steeds beter zien waar ze moeten lopen en hoe ze positie moeten kiezen. Geen reden dus om achterin te wijzigen. Toch viel na rust de 2-3. FS heeft kwaliteit genoeg en dus werd het eerste en enige foutje direct afgestraft.

Kansen van Job en de keihard werkende Chrisayro werden vervolgens niet tot doelpunt gepromoveerd. Na goed druk zetten van Chrisayro, leek Sam met zijn 3^e goal van de dag de wedstrijd dan toch in het slot gooien, maar met nog twee minuten te gaan liet de middenvelder van FS zijn klasse zien. Hij schoot de 3-4 hard achter Mats. In de laatste 5(!) seconde wist de spits van FS nog net aan over het aluminium heen te schieten. Eindstand: 3-4. De laatste 2 minuten waren niet goed voor het hart van een trainer, maar TL hield stand en bekert door. Een prestatie om trots op te zijn.

Opmerkingen in de groepsapp als: ‘Hoe is het met de coach?’ en ‘Aan het zuurstof?’ waren logische opmerkingen. Het duurde even, maar inmiddels gaat het weer prima. Een meegereisde ouder trakteerde de jongens nog op een milkshake (waarvoor veel dank). We wachten af wie we in de halve finale van de beker treffen. Zaterdag spelen we eerst de competitiewedstrijd tegen Meerburg JO9-1.

Steven