Verliezen en toch met een voldaan gevoel richting huis rijden. Het is me dit seizoen al enkele keren overkomen en ik kan er best aan wennen eigenlijk. Want het leven is soms best simpel. 2 ploegen spelen een hoogst vermakelijke wedstrijd en uiteindelijk wint de sterkste. Want zo was het natuurlijk wel, al waren we wederom in staat om evenals tegen Forum Sport er een echte wedstrijd van te maken.

In een nostalgische ambiance en heerlijk voetbalweertje beginnen onze boys in een inmiddels vertrouwde opstelling aan de partij. Jikke heeft zijn positie centraal weer ingenomen waardoor Noa terug naar de rechtsback positie verhuist. Lucas start ook in de basis al is hij niet helemaal fit, en voorin gaat Nino weer kijken hoe lang hij het vol houdt. En Ter Leede begint fantastisch. Vanaf minuut 1 klappen beide ploegen er bovenop, speelt HBS het mooiste voetbal maar zijn onze mannen veel dreigender! Onder aanvoering van een fenomenale Jikke strandt iedere Haagse aanval in schoonheid en zijn we in de omschakeling levensgevaarlijk. Wessel vecht prachtige duels uit met het centrale duo achterin en Jan speelt zijn beste helft van het lopende seizoen. Eerst chipt hij de bal wonderschoon achter de laatste linie en kan de keeper het harde schot van Wessel nog keren, maar even later is het wel raak. Een corner van HBS wordt door Corné uit de doelmond gekopt. Jan pikt de bal op en heeft allang gezien dat voorin Wessel Antonio Valencia zijn versnelling in de stoomstand heeft staan. Één vernietigende sprint, en de afwerking is geweldig. Schuin vanaf links komend schiet hij de bal ook met z’n linkerbeen hoog in de korte hoek. Vamos!! 0-1 !! Best verrassend, en wat de kansenverhoudingen betreft nog niet eens geheel onverdiend te noemen. Want Wessel knalt in deze fase ook nog eens via de keeper op de lat.

Wij kunnen het hoge niveau niet vasthouden. De laatste 20 minuten van de eerste helft regent het kansen voor HBS. Wij staan niet helemaal lekker. Voorin zetten we te snel en verkeerd druk en de afstand tussen Robin en Timo is te groot waardoor HBS er te makkelijk tussendoor kan voetballen. De  1- 1 kan niet uitblijven en kunnen we omschrijven als een zaalvoetbalgoal. Daarvoor en daarna tel ik nog 6 opgelegde kansen voor onze Haagse vrienden die op wonderbaarlijke wijze gemist worden. 2 keer is het Rosa met een bal van de lijn en een sliding, 2 keer kan Daimy met katachtige reacties de boel nog redden, Jikke redt nog een keer met een wanhoopssliding en ik zie ook aan deze kant nog een bal op de lat uiteen spatten.

U zult begrijpen dat de rood-gele aanhang het meest tevreden aan de koffie zit. Zeker als Liesbeth er nog een overheerlijk boterkoekie bij serveert is het één grote blij bij de trouwe aanhang en kunnen we niet wachten op de tweede helft.

De eerste paar minuten na rust lijkt er weinig veranderd. Daimy moet snel achter elkaar 2 keer ingrijpen en doet dat vakkundig. Daarna pakken onze boys het weer op. Ze blijven met z’n allen strijden voor iedere meter. Noa speelt een goede wedstrijd tegen de getructe linksbuiten. Timo probeert van achteruit de lijnen uit te zetten en Corné blijft op de been tegen een nieuwe verse kracht van HBS. Aan onze kant is de pijp bij Nino leeg. Hij wordt vervangen door Teun. Tot 7 minuten voor tijd zien we een redelijk vlakke wedstrijd. Wessel zet met een mooi afstandsschot de keeper nog een keer aan het werk. Timo Gennaro Gattuso steekt nog een geel kaartje in zijn zak en we lijken zowaar op weg naar een punt. Tot er een hoekschop ontstaat voor HBS. De bal valt hoog op de 5 meterlijn waar iemand met de verkeerde kleuren aan hoog boven alles en iedereen uitstijgt en de 2-1 binnen kopt.

Wij zijn niet meer in staat tot een slotoffensief. De dappere Lucas heeft zijn laatste restje energie allang aangesproken en Rosa loopt met een gehavende knie ook op haar tandvlees. HBS gooit een paar minuten voor tijd definitief de deur in het slot als ze vanuit een counter de 3-1 scoren. 2 minuten later fluit de foutloos leidende scheids voor einde wedstrijd.

Wij zijn weer een ervaring rijker en een illusie armer, maar dit zijn wel de potjes waar je beter van wordt. En omdat wij redelijk uit het drijfzand van de onderste regionen vandaan zijn, doet dit een stuk minder pijn. De grootste domper volgde pas na de wedstrijd toen we vanuit Katwijk het bericht kregen dat Sem bij een ongelukkige val zijn schouder heeft gebroken. Namens de gehele selectie beterschap en zorg er maar voor dat je volgend seizoen sterker terugkomt!

Volgende week het Easter Open op ons eigen sportpark! Wij hebben er zin in en hopelijk komen jullie allen om beide teams aan te moedigen!.

Tot ziens,

Henk.