IN MEMORIAM DICK VAN BIEZEN Sr.
EEN GROOT VOETBALLER EN STEUNPILAAR VAN TER LEEDE IS HEENGEGAAN
Op verzoek van de familie Van Biezen heeft oud-medeselectiespeler Hans Snijders, die Dick een warm hart toedroeg onderstaand in memoriam geschreven
Dinsdagmiddag werd voorzitter Frank Kuijper door Dick van Biezen jr. op de hoogte gesteld dat zijn vader, Dick van Biezen Sr. die ochtend in het ziekenhuis was overleden.
Dat komt aan in de vereniging, zo’n verlies. Na de oefenwedstrijd thuis tegen HBC sprak ik Dick, op 26 februari tachtig jaar geworden, en zijn vrouw Els. Hij had zich een scootmobiel aangeschaft en dat zou de begaafde middenvelder van weleer weer meer bewegingsvrijheid geven, maar zijn gezondheid bleek nu, ook na meerdere opnames, helaas broos.
Dick heeft in het veld, maar ook daarbuiten heel veel voor Ter Leede betekend. Pas als twaalfjarige kon je in de jaren vijftig van de vorige eeuw in de aspiranten B beginnen, maar Dick begon al als elfjarige onder een andere naam en schakelde zodra het kon over op de junioren B en in het landskampioenschapjaar 1959 stond hij als vijftienjarige al regelmatig reserve voor het eerste en een jaar later was hij als basisspeler op het middenveld naast die andere grootheid Cees Molema niet meer weg te denken en vanaf 1967 was hij als vierentwintigjarige aanvoerder van Ter Leede 1. Een èchte aanvoerder, in het veld, maar ook daarbuiten was hij er voor zijn medespelers. Hij organiseerde van alles en we denken nog met veel plezier en ook enige weemoed terug aan de uitstapjes naar TUS Eiringhausen, door hem en elftalmanager Geb Wijntjes georganiseerd.
Verschillende BVO’s hebben in die tijd Dick willen contracteren, maar de pogingen van onder andere RCH, ADO en AZ strandden. Dick sloeg de aanbiedingen af, om principiële redenen, omdat hij Ter Leede trouw wilde blijven en ook omdat het zakenleven hem uiteindelijk meer trok. Dat laatste was ook de aanleiding dat hij eerder stopte dan strikt noodzakelijk, niet meer alle trainingen kon volgen, waar hij overigens toch niet zo van hield, vooral niet van de rondjes DKW waarop trainer Kantebeen en later Tjerk Hoogeveen hun selectie trakteerde. Ik herinner me nog dat ik samen met hem en Jan Ligtenberg de bosjes in dook om dan later weer bij de “gekende” duurlopers als Piet de Bruijn en Hans Bisschops na hun rondje aan te sluiten.
Hij ging daarom met “zijn” team zaalvoetballen, dat was gemakkelijker te plannen. Dat was dan wel nadat hij zo’n vier- à vijfhonderd wedstrijden in het eerste had gespeeld die hem tot zijn trots de verkiezing in het amateurelftal van de eeuw door het Leidsch Dagblad opleverden, samen met andere Ter Leede coryfeeën als Gerrit Harskamp en Cees Molema.
Het drukke zakenbestaan kon hij nog wel combineren met het spelen in Ter Leede 9, het veteranenelftal, ik bewaar daar warme herinneringen aan en ook aan onze uitstapjes naar onder andere Ameland.
Het belette hem daarna ook niet om samen met zijn vriend en medespeler Wim van Ginhoven als coach Ter Leede 2 naar een kampioenschap te loodsen en toen Wim hem inmiddels als voorzitter van Ter Leede vroeg om een businessclub op te richten zette hij daar ook zijn schouders onder. Daarnaast zorgde Dick samen met Wim van Ginhoven jarenlang voor de voorganger van de huidige Matchday, de Ter Leedevizier geheten, een zelfgestencilde flyer die voor de wedstrijd van het eerste werd uitgedeeld voor een bijdrage van enkele kwartjes.
De laatste jaren bepaalde Dick zich tot het bijwonen van wedstrijden van het eerste en het was altijd prettig om naar zijn treffende commentaren te luisteren als je naast hem zat. Hij lette dan vooral op de traptechniek, hem door trainer Kantebeen aangeleerd met de aanwijzing “knie over de bal” en de kunst van het nemen van corners en vrije trappen. Nog meer genoegen verschafte hem het bijwonen van de wedstrijden van zijn kleinkinderen. Stijn in O23 en later in het eerste, maar ik kwam hem ook tegen bij UVS waar Luuk en Sam, van dochter Esther, speelden met als hoogtepunt een wedstrijd van Ter Leede O23 tegen Jong UVS.
Alles overziend, Dick heeft erg veel voor Ter Leede betekend en we verliezen een nobel mens in hem die voor altijd een warme plek in het hart van elk rechtgeaard Ter Leede lid zal behouden.
We wensen zijn familie, zijn vrouw Els, de kinderen en kleinkinderen, al zijn vrienden, heel de Ter Leede familie veel sterkte met dit verlies. Moge hij rusten in vrede. Hij blijft voor altijd in onze herinnering.