Vandaag moesten onze mannen aantreden tegen de nummer 2 in de competitie. Zonder wereldburger Tim en de zieke Daan, zodat we 1 wissel hadden. Dus we hadden een grensrechter. In de Beker hadden we eerder met 3 – 6 van Noordwijk gewonnen, maar de mannen gewaarschuwd dat dit een ander potje zou worden, en dat bleek inderdaad ook. Er was beduidend meer gezonde agressie in het spel dan de week hiervoor. Dit werd al snel versterkt door onze spelleider, die soms wat eenzijdig leek te fluiten. Ons massaal toegestroomde publiek – leuk hoor al die belangstelling voor die gasten – roerde zich dan ook al snel. Gelukkig hield vaste fan Justin het hoofd koel. Wij kregen een eerste kansje in de 15^e minuut door een boogballetje van Lucas. Drie minuten later was het Bas die zijn poging net voorlangs zag gaan. In de 25^e minuut ontzetting, want Jeffrey-B. moest een pegel los laten en de rebound werd door Noordwijk benut, 1 – 0. U merkt al, dat er voor de doelen niet eens zoveel gebeurde, maar op het veld was het inmiddels een sportief gevecht  geworden, de duels werden niet geschuwd en Ter Leede bleef toch het betere van het spel houden, maar ook Noordwijk wilde niet wijken. Toch kwamen wij gelijk, totaal onverwacht wist Jeffrey-C een verkeerde uittrap op te pikken en pegelde – zoals alleen Jeffrey dat kan – direct van 18 meter de gelijkmaker binnen. Vorige week scoorde Jeffrey ook al onze derde goal, maar u weet dit niet, omdat uw reporter dit vorige week niet vermeld heeft – maar nu bent u weer helemaal bijgepraat.

In de rust een domper voor ons, maar vooral voor Bas, omdat hij direct moest aansluiten bij de B1. Het siert Bas, dat hij zich over zijn teleurstelling heen zette, en het belang van B1 voorop stelde. Als team afgesproken om ons niets aan te trekken van de leiding en andere randzaken, maar de focus op ons spel te houden. Zonder wissel, maar met een autoriteit als grensrechter aan de 2^e helft begonnen. Wist Noordwijk de eerste 20 minuten na rust ons nog af te stoppen en zelf ook nog tot een 3-tal gevaarlijke uitbraken te komen, waar Tomas telkens heel goed tussen zat, bleken wij daarna over het beste spel en de meeste inhoud en wilskracht (in de geest van Bas) te beschikken en we speelden alleen nog op de helft van Noordwijk. Pim (60^e minuut) zag een mooie vrije trap net naast gaan, Matthijs (63 minuut) kon de rebound uit een pegel van Julian net niet verzilveren en Joran schoot een minuut later in, maar kon een tegenstander met zijn hoofd/hand redding brengen. In de 70^e minuut schoot Dave net naast en uw reporter had zich al verzoend met een gelijkspel. En toen was daar ineens in de 76^e minuut een andere waarzegger in onze B2, Joran, die uit een afgeslagen corner vanaf de zijlijn zijn kromme bal prachtig onder de lat in het doel deed ritselen. Een mooier geluid is er niet, net als het gejuich van onze jongens, 1 – 2. Het toetje heeft Joran zeker verdiend. In de laatste minuten werd natuurlijk niets meer weggegeven en konden de mannen lachend richting kleedkamer. Het publiek in stille bewondering achterlatend.

Eigenlijk kun je na zo’n geweldige pot van het hele team geen Man of the Match benoemen, maar ik doe het toch. Niet alleen liet Jeffrey-C. in het ijskoude ARC al zien op het middenveld te kunnen buffelen, maar hij scoorde dus ook al vorige week en vandaag die belangrijke gelijkmaker, maar toonde nogmaals aan over een leeuwenhart te beschikken, door ondanks een blessure kort na rust toch door te gaan – luid aangemoedigd door Tomas – en niet alleen in de weg te lopen, maar uiteindelijk zelfs weer zijn gewone spel op te pakken. Ik hoop dat hij inmiddels weer kan lopen.  Wilt u ook eens genieten van deze geweldige vecht/voetbalmachine, u kunt aanstaande zaterdag met ons meefietsen voor de derby in en tegen Foreholte.