Zaterdag was ik pupil van de week. Ik had er super veel zin in. Maar vond het wel een beetje spannend. Gelukkig was iedereen heel aardig tegen mij. Als eerst bracht Nienke mij naar de bestuurskamer. Daar gaf ik iedereen een hand. Daarna ging ik naar de kleedkamer en gaf toen de spelers ook een hand. Ik mocht mij daar omkleden en kreeg een vest van pupil van de week.

Hierna ging ik naar het veld toe om te kijken of ik in het Wesseling wagentje paste. Gelukkig ging dit goed en mocht ik ook een stukje rijden. Hij ging best langzaam, maar het was wel superleuk.

Na een tijdje mocht ik opwarmen met de reservespelers. Na het opwarmen ging ik naar de kleedkamer van de scheidsrechters. Die mocht ik ook een handje geven. De wedstrijd ging bijna beginnen.

Met de scheidsrechters en de spelers liep ik het veld op. Ik mocht de bal van de pilaar pakken en deed de bal op de vrachtwagen. Ik reed naar de middenstip toe. En gaf de bal aan de scheidsrechter. Toen gingen we de toss doen.

Nadat we de toss hadden gedaan, mocht ik de aftrap nemen. Met de bal rende ik naar het doel van VVSB en schoot zo die bal in het doel. De wedstrijd kon nu gaan beginnen.

Ik mocht meekijken in de dug out. In de pauze mocht ik penalty’s nemen. Ik had er 6 gescoord, zoals ik ook had gehoopt. De spelers kwamen al snel het veld op lopen voor de 2de helft. Ik vond het een spannende wedstrijd die met 2-1 eindigde. Dat had ik ook voorspeld.

Daarna mocht ik op de foto met de man of the match. Dat was Dirk Hoekstra geworden. Toen gingen we naar de kleedkamer. Dat was superleuk, want iedereen was heel blij en ze gingen met de tafel dansen. Daarna ging iedereen zich omkleden en kreeg ik een T-shirt waarop staat pupil van de week.

Ik werd meegenomen naar de bestuurskamer waar mijn ouders, zusjes, mijn oma en mijn nichtje waren. Ik kreeg een patatje en daarna mocht ik op de stoel gaan staan. Dirk Hoekstra ging mij wat vragen stellen en ik kreeg daarna van hem heel veel cadeautjes. Ik vond het echt een superleuke dag, een dag om nooit te vergeten.