Afgelopen zaterdag een historisch moment in de club geschiedenis van Ter Leede. Al ruim 40 jaar staat Ter Leede bekend om het vrouwenvoetbal. Voornamelijk wordt er gespeeld op heel hoog niveau en dan met name de afdeling senioren. De jeugd bleef wat achter en daar moest natuurlijk wat aan gedaan worden, zeker na de sublieme resultaten van de oranje leeuwinnen jongstleden zomer. En zo kon het gebeuren dat er afgelopen zaterdag een heus meidenteam op het veld stond. Dit onder naam Ter Leede MO-11–1. Het team dat zo splinternieuw dat de tenues nog in het plastic zaten.
Het team bestaat uit een mix van meiden die jonger zijn dan 11 jaar. Sommigen hebben al wat jaren tussen de jongens gespeeld en anderen maken voor het eerst kennis met het spelletje. Een aantal meiden hadden al wat ‘meters’ gemaakt tijdens de voetbalvakantieweek en afgelopen maandag hebben zij de eerste gezamenlijke training van oud eerste elftal speler Youssef en enthousiaste ouder Remco Vink gehad. Al met al zijn alle ingrediënten aanwezig om er een mooi seizoen van te maken.
Wat onwennig stonden de meiden, maar ook de ouders, zaterdag klaar in de kantine om op weg naar De Haag te gaan waar het deftige Quick de eerste tegenstander was. Helaas was Remko verhinderd maar had hij de vader van Sara, Erik, bereid gevonden zijn honneurs waar te nemen. En dat deed hij met verve. In de kleedkamer deed hij de bespreking met de welbekende plastic bekertjes voorzien van de namen van de speelsters. Na een warming up ging het dan toch echt beginnen.
Om 10.45 uur werd er afgefloten voor de aftrap. Vol spanning stonden we te kijken hoe de meiden het er van af gingen brengen. En eerlijk gezegd viel dat niet tegen. De meiden hielden hun posities goed in de gaten en schuwde de duels zeker niet. Daarbij werd er ook nog van kleur naar kleur overgespeeld. De eerste minuten hielden we het doel ‘schoon’ en zagen echt een leuke pot. Bij Quick liep er een meisje rond die een redelijk balletje kon trappen. Zij maakte gedurende de eerste helft het verschil en zo kon het dat we met een 6-0 achterstand gingen rusten. Helemaal niet erg want je zag het plezier er van afspatten.
Na de rust een andere spelbeeld. Mede doordat de tegenstander het talentje had gewisseld. Nu was er een gelijke strijd. Die zowaar het eerste doelpunt opleverde aan de rood gele kant. Eén van de meiden werd in het denkbeeldige 16 metergebied gevloerd en de dienst doende scheidsrechter wees naar de stip. Het was Amy die het 11 meter schot keurig in de hoek schoot. En rood geel bleef doorgaan. Na weer een aanval mochten we een corner nemen. Amy trok de bal mooi voor en daar stond Maud. Met een prachtige uithaal, al dan niet bewust, schoot ze de bal in één keer buitenkant rechts de lange hoek in. 6-2. Zou het dan toch?…. Zo dacht de coach van de tegenstander er ook over en al snel deed de Messi van Quick haar herintrede. En zo kon het gebeuren dat er nog twee goals bij de haantjes werden bijgeteld. Bij 8-2 floot de scheids af en zo kwam er een eind aan deze eerste voor Ter Leede historische dag.
Bij het nemen van de gebruikelijke penalty’s kregen we te horen dat de tegenstander al bijna drie jaar samenspeelt en dat ze vorig jaar kampioen zijn geworden. Dus wat dat betreft hoeven wij ons zeker niet te schamen.
Komend weekend gelijk maar even een Teylingen derby. Want dan komt Warmunda bij ons bezoek. Hebben we dat ook maar gelijk gehad!
Bij deze wens ik meiden, de coach, begeleiding en ouders een heel mooi, leerzaam maar bovenal een plezierig seizoen toe. En wie weet waar dat naar toe leidt.
Grt. Uw verslaggever.
