(Ter Leede in de verdrukking)
Eindelijk was het zover! Dit was de dag waar we de hele vakantie en voorbereiding naar toe hebben geleefd, de competitie ging beginnen voor de JO10-2. Maar helaas was het resultaat niet wat we voor ogen hadden.
We begonnen dit seizoen met een oefenwedstrijd bij en tegen Warmunda. Deze wonnen wij, na een spannende wedstrijd met 2-3. Ook de bekerronde ging erg goed. Er werd gewonnen van Voorschoten JO10-5 (5-1), SEV JO10-2 (2-9) en Noordwijk JO10-5 (9-0). Het samenspel was veel belovend, maar alleen de scherpte voor de goal kon wellicht nog iets beter. Om hiervan een voorbeeld te geven, tegen Noordwijk werd vaker de paal en/of lat geraakt dan dat er gescoord werd en dan te bedenken dat we 9-0 gewonnen hadden.
Nu moesten we dus tegen het 1e selectie team van SEV JO10. We wisten dat dit een goede tegenstander zou zijn, aangezien we al tegen hun 2e team hadden gespeeld en dit was (ondanks de grote uitslag in ons voordeel) al een goed team. We mochten na de F1 van Ter Leede aantreden op veld 2. Hier zagen wij Floris, ons teamgenoot van vorig jaar, schitteren door 2 hattricks te maken. De toon was dus gezet……
Floris zat dus nog in de JO9-1 en Oscar is gepromoveerd naar de JO10-1. Dat betekend dus dat we 2 nieuwe kanjers hiervoor in de plaats hebben gekregen, namelijk Davey en Ryan. Ook binnen het technisch hart is er een verandering gekomen. Johan heeft de scepter van Hans overgenomen en Amine is zijn steun en toeverlaat.
We begonnen in de volgende opstelling: Bram op doel, links Erman, centraal aanvoerder Bart en rechts Ryan. Centraal in het midden Justin en Safouane en Davey waren de aanvallers. Sameh begon als wissel.
10 minuten te laat begonnen we dan eindelijk de competitie. Het was duidelijk dat SEV een ander kaliber was dan de tegenstanders in de beker. SEV vond elkaar makkelijk en stonden na een paar passes razendsnel voor de goal van Bram. Ze hadden veel snelheid, waren balvast en fysiek erg sterk. Bart was gelukkig meteen scherp en als een echte laatste man onderschepte hij veel ballen. We gingen goed mee in het tempo van SEV en daardoor was het een open wedstrijd met goed voetbal van beide kanten. Toch stonden we opeens met 3-0 achter. We werden absoluut niet weg gespeeld, maar SEV strafte iedere fout aan onze kant genadeloos af. Gelukkig bleven wij gewoon voetballen en creëerde ook behoorlijke kansen. Maar helaas wilde de bal er bij ons niet in. Het werd zelfs nog 4-0 waar wellicht een 3-2 meer recht op het spelbeeld had gedaan.
Wat moet je dan als coach zeggen in de rust. We speelden best goed, maar stonden wel met 4-0 achter.
De 2e helft begonnen we met Safouane in het midden, zodat we wat meer stootkracht op het middenveld zouden hebben. En dan met rechtsback Justin hadden we extra drang naar voren in balbezit. Zo zouden we SEV gaan aanpakken. Dit pakte goed uit. Sameh en Davey werden meerdere malen in stelling gebracht en achterin werd weinig weggegeven. Uit het niets kregen we een prachtige goal tegen. De bal werd van de zijkant voorgegeven en de linksbuiten van SEV kopte de bal á la Bep Bakhuys de bal achter de kansloze Bram. Hierna gingen de koppies een beetje hangen wat natuurlijk logisch was. Goed spelen, maar met 5-0 achter staan. We kwamen bijna niet meer onder de druk van SEV vandaan, alleen Davey, die bleef maar geloven in iedere bal. Dit zorgde toch nog voor de welverdiende ere treffer en bracht de uiteindelijke uitslag van 6-1 op het scorebord.
De penalty’s hadden we wel gewonnen (volgens mij miste wij er maar 1 en hield Bram er aardig wat uit) en zodoende konden we toch nog met een opgeheven hoofd het veld verlaten.
We hebben ondanks de ruime nederlaag goed gevoetbald en dit geeft vertrouwen in a.s. zaterdag. Dan mogen we thuis om 09:30 uur aantreden tegen Altior JO1—1 uit Ter Aar. Er zijn nog enkele kaarten beschikbaar….
Een trotse vader/coach