SJC JO17-2  –  Ter Leede JO17-2  ;  1  –  1

Ik had u vorige week al geattendeerd op deze kraker en dat werd het dan ook. Door een aantal kwart krachten en afwachten-hoe-het-gaat-gevallen, plus aanvullingen hadden we bijna de tourbus van Beuk nodig om al onze spelers te verplaatsen. Helaas zonder onze goalie Bjorn, maar met een prima stand-in, Matthijs. Je snapt gewoonweg niet, dat we bij ons vlaggenschip geen Ter Leede-man op doel hebben, want in de B/C-jeugd lopen zelfs onder de spelers prima keepers rond. Ik had zaterdagochtend nog een 4-tal opstellingen plus wissels gemaakt, maar die kon ik bij het zien van al die gezichten weer in elkaar frommelen en gauw weer 4 nieuwe varianten maken. Dat daarbij wel eens iets misgaat bleek al tijdens de rust, maar dat kon met gulle lach met de aanvoerder nog goedgemaakt worden, ten koste van BartM. die als wissel juist weer vergeten was. Zo heeft iedereen in de wissel gestaan en moest halverwege helaas Fabian met pijnlijke blessure afhaken.

Over de eerste 30 minuten kunnen we kort zijn. SJC was feller, doortastender, speelde beter en had een duidelijk overwicht. Met name onze eigen Tommy Beugelsdijk (Jip) had zijn handen vol, maar zijn probleem kon worden opgelost door van plek te wisselen met Sjoerd. Die werd ook al meteen door zijn stokken gespeeld door de behendige linksbuiten van SJC – die en passant in dezelfde actie ook Joran nog poortte, maar na die actie heeft Sjoerd deze jongen alleen nog zijn hielen laten zien. In de 22e minuut het eerste echte wapenfeit; Matthijs moest gestrekt naar de hoek om een inzet van SJC te keren, maar verder gaven wij eigenlijk niet veel weg, al zou de hele wedstrijd het gevoel overheersen, dat SJC zo maar en op elk moment zou kunnen scoren. Toch kwamen wij van de 30e minuut meer in de wedstrijd en had Thijs na overstapje Joran de eerste mogelijkheid om op de SJC-goal af te gaan – leverde nog niets op, maar in de 35e minuut was daar weer een prima actie van Thijs, die keurig in de 16 werd getorpedeerd door de keeper, maar de scheids zag daar – waarschijnlijk als enige – geen penalty in.

In de rust aangegeven, dat wij ons niets moesten aantrekken van de scheids en vooral moeten durven voetballen en door bewegen. Het leek allemaal mis te gaan toen SJC al binnen 5 minuten na rust de 1 – 0 over Matthijs wisten binnen te schieten. Zoals vaker dit seizoen maakt dit ons team alleen maar sterker en onverzettelijker en met name het middenveld pakte de zaken goed op. De bal werd telkens veroverd, ging van voet tot voet en de eerste waarschuwing was een klein kansje van Sam in de 53e minuut. Weer 2 minuten later lobte Joran nog over, maar in de 60e minuut was daar de dubbele tikkie-takka tussen Sam en Joran, waarbij de laatste de doorbewegende (jawel) Sam met een subtiel balletje de ruimte instuurde en vanaf rand zestien kogelde Sam de 1 – 1 binnen. Sjoerd had inmiddels de hele rechterkant tot de zijne gemaakt en was een nagel in de doodskist van SJC. Stan poeierde nog over en de mooiste kans was voor Luuk en Sead, die samen op de keeper afgingen, maar dit net niet goed konden uitspelen. Dat Jip voortijdig, na een zeer professionele overtreding, het veld moest ruimen, maakte niets meer uit, wij bleven domineren, maar gescoord werd er niet meer. Na de wedstrijd heb ik – ondanks het gelijke spel – nog maar zelden bij zoveel spelers zo ’n voldaan gezicht gezien, want iedereen heeft niet alleen zijn stinkende best gedaan, maar speelde ook allemaal dermate goed, dat alleen complimenten aan elkaar op zijn plaats waren. Als ik dan toch een Man of the Match moet benoemen, moet het Sjoerd zijn; hij schakelde de gevaarlijkst man uit en was continue aanspeelbaar, zocht ook met overtuiging en op de juiste momenten de weg naar voren en zorgde daardoor voor veel dreiging. Kortom hij leefde zich helemaal uit, top man. Komende zaterdag zou het wel weer eens zo ’n pot kunnen worden als Noordwijk op bezoek komt. We horen en zien u graag langs de lijn.