Oud Ter Leede speelster Jeanet van der Laan over Europees voetbal
Begin Europees vrouwenvoetbal: ‘Pruthotel, slecht veld en onbekend eten’
Het oorspronkelijke artikel van Laurine Slingerland vind u op nu.nl via deze link
Ajax Vrouwen begint woensdag in de Johan Cruijff ArenA aan de groepsfase van de Champions League. Er is een hoop veranderd sinds amateurclub Ter Leede in 2001 de eerste Europese wedstrijd speelde. “Als ik geen verlof had gekregen, was ik wel ziek geweest.”
Het was een historische avond in Sassenheim, dinsdag 18 september 2001. Ter Leede ontving op een drassig veld de Russische vrouwen van Ryazan voor de eerste Europese groepswedstrijd ooit. Ondanks de doordeweekse dag en de nederlaag (4-0) werd het een feestje, omdat liefst 250 fans kwamen kijken.
Het lijkt niets vergeleken met de minimaal dertienduizend toeschouwers voor wie Ajax woensdag in de ArenA speelt, maar in die tijd maakte het bezoekersaantal indruk. “Dat was heel veel voor ons”, zegt Jeanet van der Laan, destijds verdediger bij Ter Leede. “Dan besef je dat je iets bijzonders aan het doen bent.”
Het was een echte mijlpaal. “We waren ontzettend blij en trots dat we ook Europees voetbal konden spelen, net als de mannen. Mijn kinderen groeien op met het idee dat voetbal echt van iedereen is. Dat vind ik echt mooi. In mijn tijd was dat nog niet zo vanzelfsprekend.”
Toch is Van der Laan, nu 43 jaar, dat eerste Europese duel vergeten. “Mijn Europese debuut heb ik gewist. De naam Ryazan wist ik niet eens meer. Wat ik nooit zal vergeten, is dat ik twee jaar later tegen Fulham, zo’n bekende profclub uit Engeland, een penalty heb benut. Het is heel leuk dat ik tegen mijn zoons kan zeggen: ‘Mama heeft gescoord tegen Fulham in de groepsfase van Europees voetbal’. Dat maakt wel indruk”, zegt Van der Laan.
Slechte omstandigheden in Slovenië
Ter Leede kwam in het eerste Europese seizoen niet verder dan de groepsfase. Die bestond uit drie groepswedstrijden die binnen een week gespeeld werden in Sassenheim. In 2003 was de Zuid-Hollandse plaats opnieuw het decor van de UEFA Women’s Cup. Een jaar later mocht de ploeg voor het eerst naar het buitenland.
Zo vertrok de selectie van Ter Leede in 2004 voor het Europese avontuur naar het Sloveense Krško. Maar dat was geen onverdeeld succes. “Het was echt amateuristisch”, zegt Van der Laan. “Het was echt alsof je een jeugdwedstrijd speelde. Het hotel was gewoon prut. We speelden op een slecht veld en kregen alleen onbekend eten. Het was allemaal met de beste bedoelingen, maar het zorgde niet echt voor een topsportklimaat.”
Dat topsportklimaat had Van der Laan al meegemaakt bij het Nederlands elftal. “Daar kwam je op veel betere accommodaties terecht. Als we dan naar het buitenland gingen, was het ook goed geregeld. Maar goed, alles wat in de kinderschoenen staat, is gewoon nog niet goed genoeg’, zegt de 29-voudig international.
‘Geen verlof? Dan was ik wel ziek geweest of zo’
De Ajacieden van tegenwoordig hebben een dusdanig salaris dat ze zich volledig op voetbal kunnen focussen. Dat was twintig jaar geleden wel anders. Van der Laan werkte destijds naast haar voetbalcarrière als docent Nederlands en ook werkte ze bij het televisieproductiebedrijf van Kees Jansma.
Het zorgde ervoor dat ze verlof moest vragen voor de reizen naar het buitenland. Maar Ter Leede verbleef ook ‘intern’ voor de Europese wedstrijden die binnen een week in Sassenheim werden gespeeld. Het tellertje met verlofaanvragen liep zo rap op.
Van der Laan kon altijd rekenen op veel begrip vanuit haar werkomgeving. “Werkgevers zijn hartstikke schappelijk, omdat ze weten wie ze aannemen. Bedrijven weten dat topsporters er af en toe niet zijn, maar ook dat ze tweehonderd procent inzet tonen als ze er wel zijn.”
“Op school vroeg ik verlof aan. Gelukkig waren mijn collega’s altijd bereid om wat lessen over te nemen, dan deed ik een andere keer wat terug. Je moest wel altijd vragen of je vrij mocht. As ik geen toestemming had gekregen? Dan was ik wel ziek geweest of zo”, zegt Van der Laan lachend.