2024-03-21 ·
Dick Postel
·
Nieuws, teamblog-ter-leede-vr
Vertrek Kim de Bruin – Trainer VR2
Met ingang van komend seizoen zullen de wegen tussen Kim de Bruin en de Ter Leede vrouwenselectie zich gaan scheiden.
Kim is een aantal jaar betrokken geweest in verschillende rollen. We hebben van haar genoten maar soms komt er een kans voorbij die je niet kan laten schieten. Wij wensen haar heel veel succes met haar nieuwe uitdaging en bedanken Kim voor haar onuitputtelijke inzet voor Ter Leede.
Daarom zijn we dus opzoek naar een waardige vervanger voor Kim.
Zie onderstaande vacature tekst, die ook via deze link te downloaden is. Graag zien we de reacties tegemoet.
VACATURE | Train(st)er/Coach VR2 VV Ter Leede Vrouwen (seizoen 2024/2025)
Voetbalvereniging Ter Leede uit Sassenheim heeft voor het seizoen 2024/2025 een vacature voor train(st)er/coach voor Vrouwen 2 (VR2) binnen de vrouwenselectie. VR2 komt uit in de Hoofdklasse en speelt haar wedstrijden op zaterdag. Wij trainen op maandag, dinsdag en donderdag. Vrouwen 1 (VR1) komt uit in de Topklasse en VR3 (een selectieteam met jonge talenten) speelt in de 3e klasse. De selectie bestaat uit zowel jonge als ervaren speelsters waarbij een belangrijke doelstelling is het opleiden van de speelsters voor een mogelijke volgende stap.
Wij zoeken een enthousiaste train(st)er die de passie heeft om speelsters verder te ontwikkelen, zodat zij optimaal kunnen functioneren in het team. De trainer is ultiem verantwoordelijk voor VR2, maar er wordt ook samenwerking verwacht met de hoofd- en andere trainers.
Profiel, jij bent:
- Communicatief vaardig richting de speelsters en staf.
- In staat om goed samen te werken met de staf van zowel het 1e, 2e en 3e elftal, als ook de Technische Commissie en bestuur.
- Minimaal in het bezit van een UEFA C (met bijbehorende licentie) met de nodige ervaring als hoofdtrainer van een standaard heren of vrouwenelftal.
- Een gedreven voetbaltrainer met de vaardigheid om spelers technisch, tactisch en mentaal sterker te maken (zowel individueel en als team).
- Resultaatgericht waarbij het belangrijk is om het plezier niet uit het oog te verliezen en beschikt over een visie op voetbaltechnisch en -tactisch gebied en weet deze te matchen met het bestaande beleidsplan van vv Ter Leede.
Wij vragen kandidaten te reageren naar de Technische Commissie Ter Leede Vrouwen via ruudvandermeer@terleede.nl, graag met uw volledige voetbal CV.
2023-11-15 ·
Dick Postel
·
Nieuws, teamblog-ter-leede-vr
Begin Europees vrouwenvoetbal: ‘Pruthotel, slecht veld en onbekend eten’
Het oorspronkelijke artikel van Laurine Slingerland vind u op nu.nl via deze link
Ajax Vrouwen begint woensdag in de Johan Cruijff ArenA aan de groepsfase van de Champions League. Er is een hoop veranderd sinds amateurclub Ter Leede in 2001 de eerste Europese wedstrijd speelde. “Als ik geen verlof had gekregen, was ik wel ziek geweest.”
Het was een historische avond in Sassenheim, dinsdag 18 september 2001. Ter Leede ontving op een drassig veld de Russische vrouwen van Ryazan voor de eerste Europese groepswedstrijd ooit. Ondanks de doordeweekse dag en de nederlaag (4-0) werd het een feestje, omdat liefst 250 fans kwamen kijken.
Het lijkt niets vergeleken met de minimaal dertienduizend toeschouwers voor wie Ajax woensdag in de ArenA speelt, maar in die tijd maakte het bezoekersaantal indruk. “Dat was heel veel voor ons”, zegt Jeanet van der Laan, destijds verdediger bij Ter Leede. “Dan besef je dat je iets bijzonders aan het doen bent.”
Het was een echte mijlpaal. “We waren ontzettend blij en trots dat we ook Europees voetbal konden spelen, net als de mannen. Mijn kinderen groeien op met het idee dat voetbal echt van iedereen is. Dat vind ik echt mooi. In mijn tijd was dat nog niet zo vanzelfsprekend.”
Toch is Van der Laan, nu 43 jaar, dat eerste Europese duel vergeten. “Mijn Europese debuut heb ik gewist. De naam Ryazan wist ik niet eens meer. Wat ik nooit zal vergeten, is dat ik twee jaar later tegen Fulham, zo’n bekende profclub uit Engeland, een penalty heb benut. Het is heel leuk dat ik tegen mijn zoons kan zeggen: ‘Mama heeft gescoord tegen Fulham in de groepsfase van Europees voetbal’. Dat maakt wel indruk”, zegt Van der Laan.
Slechte omstandigheden in Slovenië
Ter Leede kwam in het eerste Europese seizoen niet verder dan de groepsfase. Die bestond uit drie groepswedstrijden die binnen een week gespeeld werden in Sassenheim. In 2003 was de Zuid-Hollandse plaats opnieuw het decor van de UEFA Women’s Cup. Een jaar later mocht de ploeg voor het eerst naar het buitenland.
Zo vertrok de selectie van Ter Leede in 2004 voor het Europese avontuur naar het Sloveense Krško. Maar dat was geen onverdeeld succes. “Het was echt amateuristisch”, zegt Van der Laan. “Het was echt alsof je een jeugdwedstrijd speelde. Het hotel was gewoon prut. We speelden op een slecht veld en kregen alleen onbekend eten. Het was allemaal met de beste bedoelingen, maar het zorgde niet echt voor een topsportklimaat.”
Dat topsportklimaat had Van der Laan al meegemaakt bij het Nederlands elftal. “Daar kwam je op veel betere accommodaties terecht. Als we dan naar het buitenland gingen, was het ook goed geregeld. Maar goed, alles wat in de kinderschoenen staat, is gewoon nog niet goed genoeg’, zegt de 29-voudig international.
‘Geen verlof? Dan was ik wel ziek geweest of zo’
De Ajacieden van tegenwoordig hebben een dusdanig salaris dat ze zich volledig op voetbal kunnen focussen. Dat was twintig jaar geleden wel anders. Van der Laan werkte destijds naast haar voetbalcarrière als docent Nederlands en ook werkte ze bij het televisieproductiebedrijf van Kees Jansma.
Het zorgde ervoor dat ze verlof moest vragen voor de reizen naar het buitenland. Maar Ter Leede verbleef ook ‘intern’ voor de Europese wedstrijden die binnen een week in Sassenheim werden gespeeld. Het tellertje met verlofaanvragen liep zo rap op.
Van der Laan kon altijd rekenen op veel begrip vanuit haar werkomgeving. “Werkgevers zijn hartstikke schappelijk, omdat ze weten wie ze aannemen. Bedrijven weten dat topsporters er af en toe niet zijn, maar ook dat ze tweehonderd procent inzet tonen als ze er wel zijn.”
“Op school vroeg ik verlof aan. Gelukkig waren mijn collega’s altijd bereid om wat lessen over te nemen, dan deed ik een andere keer wat terug. Je moest wel altijd vragen of je vrij mocht. As ik geen toestemming had gekregen? Dan was ik wel ziek geweest of zo”, zegt Van der Laan lachend.
