Vandaag even geen hosanna geluiden van onze D1. Na een ontzettend drukke voetbalweek bleek de afsluiter tegen RBB D1 iets te veel van het goede voor onze kindertjes. Een gevalletje wrong time, wrong place zeg maar. Want het hoogtepuntje van deze week hadden we natuurlijk allang achter de rug. Dat was de toernooiwinst van afgelopen Donderdag bij Alphense Boys waar Jack al uitgebreid verslag van heeft gedaan. Een loodzware dag, daarbij opgeteld het toernooi van Melvin op Woensdag en voor een aantal het zaaltoernooi van Mariska op Vrijdag leverde toch wel een paar uitermate zware beentjes op voor de meesten.

De vriendschappelijke wedstrijden van dit lopende seizoen dienen voor de technische staf ook een ander doel. Er zijn dit jaar een aantal spelers die in de competitie aan wat minder speelminuten komen dan de rest, wat d.m.v. deze oefenwedstrijden dan weer gecompenseerd kan worden. Koen begon daarom met Rik, Alex en Robin in de wissel. RBB bleek deze ochtend aan al onze problemen en probleempjes niet zo’n boodschap te hebben en trok vanaf de aftrap fris en fruitig ten aanval. Ter Leede houdt ongeveer een minuut of 5 stand, als onze boys en girls de 0-1 om de oren krijgen. Een voorzet vanaf de rechterkant wordt zeer matig verdedigt en deze goal zou een beetje exemplarisch zijn voor de rest van de wedstrijd, waarin we 60 minuten lang achter de feitjes aan hobbelen.
Laat ik even vooropstellen dat RBB absoluut een goede ploeg heeft, die in de hoofdklasse moeiteloos bij de eerste 4 mee zou draaien, maar ik had bij een aantal van ons toch graag wat meer gif gezien. Dat zie ik namelijk wel bij vlagen op de trainingen, en ik had gehoopt dat we dat ook konden laten zien in deze wedstrijd.

Het zat er echter niet in vandaag. Voor de rust niet en na de rust ook niet. Met Timo, Marijn en Wessel als wissels klapt het na een iets beter begin na de 0-2 als een kaartenhuis in elkaar. De strafexpeditie eindigt uiteindelijk bij 0-5 en dat was nog niet eens geflatteerd te noemen.
Een flinke wake up call dus uiteindelijk die ons weer doet beseffen dat wij niet de klasse hebben om zulke wedstrijden op 80 % tot een goed einde te brengen. Klein lichtpuntje vandaag was Noa, die zeker niet alles goed deed, maar wel liet zien dat ze positioneel en in haar zelfbewustzijn stappen maakt.
En verder moeten we ook weer niet al te dramatisch doen over deze oorwassing. Het valt ook niet mee om vanuit een jaar 3e klasse nu op hoofdklasse niveau aan te pikken. Mij geeft het in ieder geval een vrijbrief om er een kort en treurig verslag van te maken en dat is ook wel eens lekker. En als er dan toch een wedstrijd moet zijn om de druk iets van de ketel te halen dan was dit wel het uitgelezen moment. Gewoon leren van de goede dingen die de tegenstander liet zien en de rest gauw vergeten. Focus richting volgende week Zaterdag waarop we ons thuis mogen revancheren tegen RKDEO.

Ik kan niet wachten..