Ter Leede D1 – Voorschoten ’97 D1 0-3 (0-2)

Ter Leede D1 – Voorschoten ’97 D1 0-3-(0-2)
Wat een krankzinnige wedstrijd. 50 minuten lang eigenlijk weinig tot niets te vertellen hebben en dan met een hysterisch slot toch nog een punt uit het vuur slepen. Een paar weken geleden begon ik het verslag met het woord ternauwernood. Nou, die had ik beter nog even achter de hand kunnen houden voor deze wedstrijd en dat dan maal 3 zeg maar, want wat een gekkenhuis jongens die laatste minuten. En hoe je het ook wendt of keert, we moeten deze overwinning, want zo voelde het toch wel na afloop, als een overwinning,toch ook voor minimaal 50 % op het conto schrijven van de technische staf. Die grepen werkelijk iedere strohalm aan om die wedstrijd nog een andere wending te geven. En daar kunnen we wat van vinden met z’n allen, en uiteraard doen we dat ook, maar feit was wel dat dit uiteindelijk het verschil maakte en we 2 punten stalen uit de broekzak van Voorschoten. En die waren daar natuurlijk goed ziek van…

De trainingsweek bevatte hier en daar een kleine hapering. Nino miste door griep de eerste 2 trainingen van de week en op woensdagmorgen alarmerende berichten vanuit het FaTIMO Moreiro de Melo kamp. Z’n lieve moedertje stuurde namelijk het volgende bericht s’ochtends via de App: “Timo is ziek thuis!”

Ik : “Huh”? “Ja, heel erg buikpijn en hoofdpijn! Ziet er ook niet uit!!”

Ik vond het heel vreemd allemaal. Ik dacht dat ik ‘m vlak voor zijn allereerste ukkentraining toch duidelijk genoeg geinstrueerd had dat je alleen ziek wordt op Zondag of uiterlijk Maandag, zodat er voldoende marge is richting de Zaterdag om weer te herstellen. Gelukkig viel het uiteindelijk mee, en stond Timootje gewoon aan de aftrap, al zijn er de eerste helft een paar momentjes geweest dat hij misschien liever had gehad dat t’ie nog onder de dekens lag, maar daarover later meer.

Ik ga eerst effies een verjaardagje vieren! Later!

Zo, zijn we weer. Voorschoten thuis dus, en ik hoorde met RKDEO – Quick Boys ook op de rol al het woord Super Saturday vallen. Iedereen met een Rood-Geel hart was natuurlijk razend benieuwd wat die 9 punten uit de eerste 3 duels nu eigenlijk waard waren. Zijn wij nu zo goed of leven wij nogal boven onze stand? Als ik deze vraag in de rust had moeten beantwoorden? Dat antwoord laat zich raden. Met Nino en Noa als eerste wissels schieten onze boys als een komeet uit de startblokken. In de 3de minuut komt Jan een teenlengte tekort om een mooie versnelling en dito voorzet van Rik doeltreffend af te ronden. Via de tegenaanval krijgen we direct het deksel op de neus. De lange bal vanaf het middenveld valt over ons centrale verdedigingsduo heen en de snelle Voorschotenspits zien we niet meer terug. Hij scoort na 4 minuten de 0-1 en zet daarmee direct de toon voor de eerste helft. Voorschoten blijkt een soepel geoliede machine te zijn die in alle facetten van het spel met en zonder bal een flinke stap verder is. Ter Leede zucht en kreunt, heeft ontzettend veel moeite met alle lopende mensen bij de tegenstander en is niet bij machte onze 2 goudhaantjes Wessel en Rik voorin op een fatsoenlijke manier te lanceren. Halverwege de eerste helft forceert Ter Leede een aantal corners achter elkaar, die helaas niets opleveren. Voorschoten blijft ondertussen met snel en beweeglijk voetbal levensgevaarlijk en de 0-2 hangt als een donderwolk boven de Roodemolen. Wiebe, Corné en Rik zijn in deze fase de enigen die redelijk goed in de wedstrijd zitten. Het is dan ook niet toevallig dat het de laatste van deze 3 is die de vlam in de pan laat slaan. Als hij met een sterke versnelling de verdedigers van Voorschoten te snel af is ziet de laatste man zich genoodzaakt aan de noodrem te trekken. De scheids trekt een gele kaart en geeft een penalty, en lijkt hiermee Ter Leede terug in het zadel te helpen. Lijkt, want Timo peert de bal via de buitenkant van de paal naast en de scheidsrechter vergeet de laatste man van Voorschoten een tijdstraf te geven. Toch? of niet? Is dit nu zo bij de D-lichting of mag hij blijven staan? Grote consternatie bij alles en iedereen behalve bij hoofdtrainer van der Vlugt, die er van overtuigd is dat de aanvoerder met een tijdstraf naar de kant moet. Op dit moment van tikken weet ik nog steeds niet wie er nu gelijk heeft, maar gelooft u mij, ik ken Koen inmiddels lang genoeg om te weten dat de onderste steen hier boven gaat komen, desnoods tot de rijdende rechter aan toe. Wij zullen als ouders zijnde de komende uren cq. dagen overladen gaan worden met mails, dus maak ‘m alvast maar leeg hoor die mailbox, het hele handboek KNVB gaat er aan komen mensen!

Tot overmaat van ramp schiet Voorschoten vlak na dit incident met een flitsende aanval de 0-2 binnen. Ter Leede is behoorlijk van slag en kan tot de rust geen potten meer breken. Een goed schot van Timo wat net naast vliegt is nog het enige wat aanvallend gezien het vermelden waard is. Bij het andere doel is het aanmerkelijk drukker maar Daimy groeit in de wedstrijd en weet met een aantal prachtige reddingen Ter Leede nog enigszins in leven te houden.

Tja, en daar sta je dan in de rust. Natuurlijk is het bakkie van Liesbeth dan een klassiekertje, maar die had toch een beetje een nasmaakje deze morgen. Duidelijk was in ieder geval dat we een klein wondertje nodig hadden om nog met een resultaat van het veld te stappen. De technische staf brengt Noa voor Wiebe, en Nino moet in de plaats van Lucas proberen het middenveld wat meer power te geven. In eerste instantie lukt dit niet. Voorschoten gaat vrolijk door met waar het gebleven was. Soepel voetballen en kansen missen. Enig fortuin en een steeds meer excellerende Daimy houden de hoop levend voor onze boys en die putten hier moed uit. Nino brengt met zijn tomeloze energie wat nieuw elan in de wedstrijd en ook Timo en Robin komen wat meer aan het voetballen. Noa valt als 1e jaars D-speelster knap in en we komen zelfs weer aan aanvallen toe. Wessel, tot dat moment nog niet in het stuk voorgekomen wordt door Timo en 2 prachtige steekballen van Rik aan het werk gezet, en dat levert in ieder geval weer kansen op. Goals niet, en als Rik een fenomenale vrije trap uit de kruising vandaan geranseld ziet worden door de geweldige keeper lijkt het erop dat we de eerste nederlaag moeten gaan slikken. Hoofdtrainer van der Vlugt zet dan zijn allerlaatste troefkaart in en gaat 1 op 1 spelen. Marijn verhuist naar de linksback positie en Corné wordt als extra spits naar de frontlinie gestuurd. Voorschoten anticipeert hierop maar maakt dan een tactische fout. De centrale middenvelder laat zich terugzakken naar de verdediging waardoor Voorschoten het middenveld weggeeft en er voetballend niet meer vanaf komt. Timo heeft opeens zeeën van ruimte en eigenlijk maken onze boys en girls daar nog te weinig gebruik van. in de 57e minuut is het Nino die een gekraakt schot goed inschiet. De bal had naast gegaan maar met een uitstekende reactie is het Corné die de bal met een sliding tot doelpunt omtovert. Nog 3 minuten te gaan, het zal toch niet…

Het publiek is ondertussen uitzinnig, Voorzitter Vonk staat met ontbloot bovenlijf de boel nog een keer op te zwepen en daar gaan ze weer.” Kom op Ter leede, we hebben nog 10 minuten!” schreeuwt Koen nog maar eens een keer over het veld heen en ongelooflijk, in de allerallerallerlaatste minuut gebeurt het gewoon. De meest afschuwelijke goal ooit op een ter Leede veld gemaakt maar wat zal het! Het is opnieuw Corné Pronk, Corné “Pipo Inzaghi” Pronk die met een half mislukt schot wat uiteindelijk via een wanhoopspoging van een Voorschoten verdediger in het dak van het doel belandt of zo iets. Haha, het paste geheel in het beeld van deze wedstrijd, en wat was het onverdiend, en toch ook weer niet. Want de inzet en beleving die jullie hebben laten zien de tweede helft was hartverwarmend jongens.

We behouden dus onze voorsprong van 3 punten op Voorschoten. Volgende week de volgende clash tegen Quick Boys. Stel je maar in op een bakkie geweld wat daar op ons af zal komen!

Tot volgende week,
Henk.