Ter Leede D1- Zeeburgia D2 1-2 (0-1)
Ik moet even iets kwijt.
Sinds Koen z’n aanstelling als hoofdtrainer A- selectie bespeur ik een soort “frivole vrijheid- blijheid” instelling die mij hevig zorgen baart. En dat ga ik uitleggen.
De eerste signalen kreeg ik op de Woensdagavond training. Tijdens het partijspel is het hoofdtrainer van der Vlugt die bij het eerste de beste vlokje natte sneeuw de boel stil legt en schreeuwt: “Jongens, spullen opruimen! We stoppen ermee, is geen doen zo!!”
Ondertussen is de A1 in korte mouwtjes aan de warming-up begonnen…
Naïef als ik ben ga ik razendsnel douchen om op tijd aan te kunnen schuiven bij het trainersoverleg, wat voor mij toch een wekelijks hoogtepuntje betekent.
Vergeefse inspanning , want in de kantine aangekomen zegt Koen; ” Henk, Jack is er niet, dus we kunnen het kort houden vanavond .” Bovendien spelen we Zaterdag vriendschappelijk dus ja, waar hebben we het over!” Ga je trouwens nog mee ff de A1 kijken?” O ja, Vrijdag doen we geen tactische training, het is vakantie, klein groepje, dus we laten de teugeltjes wat vieren. Ik denk dat ik er een circuitje in gooi. Zie je Vrijdag”!!
Oke, duidelijk..
Op vrijdag inderdaad circuit. Koen heeft 8 onderdelen uitgezet en zet vervolgens al zijn secondanten één voor één aan het werk. Zelf loopt hij als een soort “Enzo Knol” z’ n social media een beetje bij te werken en stuurt hij af een toe een filmpje de digitale lucht in. Ik weet inmiddels genoeg. Beste ouders, de focus is er niet meer! Hij laat het lopen!!! Zou de Bart van Oosterveen van Ter Leede hier even in kunnen grijpen S.V.P.!!!
Vlak voor het rustsignaal van de wedstrijd tegen Zeeburgia blijk ik gelukkig iets te vroeg conclusies te hebben getrokken. Bij de zoveelste slechte bal gaat Koen volledig uit zijn panty vandaan en dat stemt mij toch weer iets gerust. Gelukkig, Koen blijft nog steeds een beetje van ons..
Een terechte uitbarsting overigens hoor jongens, want het was absoluut niet best de eerste helft. We hadden ontzettend veel moeite om het balletje in de ploeg te houden, en dat was nu juist wel de bedoeling deze wedstrijd. Maar helaas, de ballen schieten alle kanten op en er valt niet heel veel te genieten de eerste helft. Onze Amsterdamse vrienden hebben het beter naar hun zin. Zij schieten al vrij snel de 0-1 op het bord als we snelheid tekort komen bij een diepe crossbal en de spits mooi raak schiet. Aan Ter Leede zijde is Wessel één van de weinige die zijn niveau haalt. Na een turbo demarrage levert hij een mooie voorzet af op Nino, maar die strandt op de keeper. Verder nog wat kleine kansjes voor Lucas en nogmaals Nino, en dat was het wel zo’n beetje. Na de rust oogt het allemaal iets positiever. Allereerst omdat Justin weer eens een helftje aan voetballen toekomt, en dat was al weer even terug. Robin komt in het veld voor Marijn, waardoor Timotommetje Beugelsdijk weer als laatste man komt te spelen. Zeeburgia heeft geen boodschap aan onze omzettingen en scoort uit een vrije trap en een daaropvolgende scrimmage 0-2. Dan breekt het beste Ter Leede deel van de wedstrijd aan. Wessel en Rik hebben een paar mooie combinaties en uit één van die combi’s is het uiteindelijk Rik die de aansluitingstreffer scoort. Daarna ebt het iets betere spel weer weg en is Zeeburgia nog een aantal maal gevaarlijk. Daimy voorkomt erger. Zo eindigt dit weekje ontslakken in een terechte 1-2 nederlaag en kunnen we ons op gaan maken voor de laatste serie competitiewedstrijden, te beginnen a.s. Zaterdag tegen Concordia.
Maar de koek was nog niet op!
S’ middags mochten wij op uitnodiging van Dirk Schepers een wedstrijdje bijwonen van de Bassets, de plaatselijke rugby trots. Top middag!!
Een bloedspannende wedstrijd met helaas een 11-10 nederlaag als uitslag maar wat een beleving en strijd. Kan iemand er misschien ook eens een wetenschappelijk onderzoek op los laten waarom ze daar wel altijd met respect naar elkaar om kunnen gaan? Ik vond het een verademing. Heren Bassets, bedankt!
Als afsluiter van deze dag hebben we dan ook nog de verjaardag gevierd van één van de stille krachten van Ter Leede. Onze algemeen jeugdcoordinator Kees Rotteveel vierde tot in de late uurtjes zijn 46e verjaardag. Nogmaals van harte!
Tot in Delft,
Henk.