Ter Leede D2 – Woubrugge D1 2-2

Na een winters weekje deed het weer er zaterdag alles aan om er een mooie voetbaldag van te maken. Vandaag de terugwedstrijd tegen de nummer drie op de lijst Woubrugge. Zij zijn de koplopers op 2 punten genaderd en zitten op het vinkentouw om over deze ploegen heen te gaan. Uit verloren we ongelukkig van deze 2de jaars fysieke ploeg, waarbij de lange bal naar voren niet wordt geschuwd. Technisch stelt het niet veel voor, maar dit wordt gecompenseerd door brute kracht.

De coaching werd verzorgt door Melle, Ronald en de niet van zijn stuk te krijgen blonde schone. Melvin en Toon mochten namelijk mee met het tweede. Het wedstrijdsecretariaat had de importantie van deze pot onderkent en liet de gladiatoren op het hoofdveld aantreden. Op naar de aftrap…

De opstelling was als volgt. Mike in de goal Steven en Denzil centraal. Op links Hugo en rechts Quincy. Het middenveld van links naar rechts Ryan, Rosa en Tijs. Daarvoor spits Rowey links van hem Luan en rechts Wessel.

Woubrugge trapt om 11.00 uur af in wat achteraf een zeer levendig duel bleek te zijn. Vanaf minuut 1 was er maar 1 ploeg die voetbalde en dat was Ter Leede. De afspraak was vroeg druk zetten en daar deden ze met verve. Woubrugge kwam er niet aan te pas. Na twee minuten lag de 1-0 al in het mandje. Een corner vanaf rechts werd door Rosa mooi voor gedraaid. Denzil was op aanwijzing van de bank in de 16 aangekomen en kopte de bal achter de keeper. Top coaching top doelpunt. De D2 bleef de bovenliggende partij. Het spel bevond zich voornamelijk op de helft van de tegenstander. Het was een schitterde kapbeweging van Rosa die daarmee 2 tegenspelers het bos instuurde. De vervolg pass was mooi op Wessel die zich op zijn beurt zich door de verdediging heen wurmde. Zijn voorzet kwam bij Tijs die helaas de keeper op zijn pad tegen kwam na zijn vlammend schot. Een afgeslagen corner werd de volgende kans. De bal kwam op rand 16 bij Quincy in de voeten. Hij haalde verwoestend uit. De balde zwenkte wat uit maar daar stond Wessel. Hij duwde zijn hoofd eronder. Daardoor kreeg het schot wel de juiste richting. De bal ging onder de keeper door. Helaas stond er nog een verdediger om de bal voor de lijn weg te halen. Hierna ontstond er uit het niets de mogelijkheid voor de tegenstander de stand gelijk te trekken. Een al dan niet terechte penalty werd onberispelijk in de touwen gerost.1-1. De D2 rechte de rug na deze tegenslag, overigens helaas niet voor de laatste keer deze wedstrijd. Want een paar tellen later werd een doelpunt van de sterk spelende Denzil op aanraden van grensrechter wegens vermeend hands afgekeurd. Na de tweede aanval in de eerste helft van de tegenstander, kwam er weer een oud euvel bovendrijven. Het opbouwen van achteruit. Het siert de D2 dat ze het leder netjes via de linies naar voren probeert te krijgen. Maar als de bal dan vroegtijdig wordt afgepakt is het voor de druk gevende spits een mooi cadeau om uit te pakken. 1-2. Dit gaf de tegenstander vertrouwen en kopte bijna direct de 1-3 binnen. Maar Mike redde bal voor de lijn met een katachtige redding. Het bordje met teleurstellingen van D2 was nog niet leeg. Een minuut voor tijd liep wederom de mee opgekomen Denzil de bal het doel in. Volgens de scheidsrechter met de hand. Dat dit gebeurde nadat de bal de lijn was gepasseerd hielp niet mee aan een positieve gemoedstoestand aan het einde van de eerste helft.

U kunt zich voorstellen hoe de kopjes in de kleedkamer er bij hingen. Als u dat beeld voor zich heeft vererger dat dan maal 10. Een helft lang het spel dicteren en dan met zo’n tussenstand ( en dan de manier waarop ) aan de limonade. Coach Melle liet de kinderen even uit razen om daarna met een ‘ I have dream speech’ de koppies omhoog te krijgen. Hij gaf aan dat echte winnaars uit dit soort wedstrijden worden geboren. Of de geboortekaartjes de deur uit kunnen, zou na 30 minuten blijken. Jikke kwam er in en ging op rechtsvoor spelen. Wessel midvoor. Sem uit de D3 mocht invallen op de linkshalf positie. Wat hij prima zou invullen! Tijs en Quincy mochten de drukke bank warm houden.

Schijnbaar had de coach van de tegenstander donderspeech gegeven want de groen witte brigade klapte er op. De duels werden steviger en het randje werd gezocht. De spits van de tegenspartij duwde zich een weg in de 16 en scoorde. Dit feestje werd vroegtijdig afgefloten wegens te ruw spel. Helaas moest Steven het veld geblesseerd verlaten. Hierdoor kwam Quincy weer in de wei. Na een paar mintuten onder druk te hebben gestaan kantelde de wedstrijd weer onze kant op. Niet dat dit tot enorme kansen leidde, maar het samenspel was goed. Op links werd de bal door Sem mooi opgedreven en halverwege de eigen helft stuurde hij spits Wessel prachtig de diepte in. Met twee verdedigers in zijn nek sprintte hij richting de 16. Hij werkte subliem af en dik en dik verdiende 2-2 was een feit…. Of toch niet? Even kijken naar de grensrechter en scheids…. Maar nee hoor hij telt! Dat de ontlading groot was kunt u zich wel voorstellen. We bleven goed spelen zonder voor de rest echte kansen. De tegenstander bleef loeren op de counter met die lange bonkige spits. En zo ebde de wedstrijd richting het einde. De grensrechter van de tegenpartij wilde ook nog even zijn ongenoegen kwijt over de bank van Ter Leede. Laten we het er bij houden dat deze man dingen hoort die er niet zijn. Hij zou zich bezig moeten houden met correct objectief vlaggen. En daar laten we het dan maar bij. Helaas kon ons overwicht niet om worden gezet in goede kansen en zo eindigde deze onstuimige wedstijd in 2-2.

Een pot waar nog lang over nagepraat werd. Maar als we alle ruis in en om het veld weg halen speelden we weer een prima pot. Dit tegen een fysiek sterkere tegenstander. Als we dan ook nog eens de vechtlust en het omgaan met teleurstellingen erbij optellen zien we een steeds groeiende D2. Volgende week weer zo’n potige tegenstander. Wij zijn dan gastheer voor BSC 68. Uit verloren we kansloos met 9-0. Ik zie dan nu niet gebeuren.

Grt.

Uw verslaggever.