Een nuttige voetbalmorgen.
De uitslag doet ook een makkelijke voetbalmorgen vermoeden, maar dat was het zeker niet. Het met veel eerste jaars spelende Den Hoorn verraste mij wel. Nog niet eens zozeer wat het voetballende vermogen betreft maar met name tactisch brachten ze ons een helft lang toch redelijk in de problemen. Uiteindelijk weet Ter Leede de boel weer op de rit te krijgen en uit te lopen naar een ruim uitgevallen overwinning.
11.00 matchtime!! Het vroeg in de ochtend nog met rijp bedekte veld is weer veranderd in een gifgroene grasmat en ook de technische staf is er klaar voor. Vanuit de JO15-2 zijn Teun, Quincy en Nick in de dugout aangeschoven en langs de lijn gaan we het officiële vlaggenist debuut op hoofdklasse JO15 niveau aanschouwen van Pronkie Senior. Eindelijk. Eindelijk kan hij zijn goedbedoelde tactische adviezen weer eens doorfluisteren aan zijn zoon zonder dat andere mensen zich daaraan hoeven te ergeren. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig voor een heerlijk potje voetbal maar Ter Leede heeft moeite om lekker in het spel te komen. Rosa trapt wel een paar fijne corners waarbij Corné tot 2 x aan toe gevaarlijk is en verder is er een kans voor Nino en een pegel van Wessel die knap gepareerd wordt door de keeper. Den Hoorn is tot dan toe nauwelijks gevaarlijk maar toch verliezen we op het middenveld langzaam maar zeker de grip. Den Hoorn speelt dan weer met 3 spitsen, dan weer 4-4-2 en wisselt ook onderling veel van positie en onze boys worden er een beetje duizelig van. Steeds vaker komen we her en der op het veld stapjes tekort. De 0 – 1 komt dan ook niet helemaal uit de lucht vallen, en heel even is Ter Leede van padje af. Heel even maar. Dit keer is het niet de laatste weken in een bloedvorm verkerende Wessel, maar ons Duracel konijntje Nino die de boel nog voor de rust vlot trekt. Nadat Robin tot 2 x aan toe strandt op de keeper is Nino 2 x wel trefzeker, de tweede uit een pass van Wessel.
Na de rust staat het beter. Den Hoorn moet natuurlijk ook wat en zo kan Ter Leede rustig afwachten en vertrouwen op de snelheid van Wessel en Nino. Lucas speelt op het middenveld weer een fijne pot, Robin dendert weer van box to box en onze Orange babe Rosa, in de volksmond ook wel “de luizenmoeder” genoemd vanwege haar ‘sneaky’ steekballen beslist samen met Wessel de wedstrijd. Een fijn balletje van Rosa wordt door Wessel op waarde geschat en met die 3 – 1 is het wel zo’n beetje klaar. Zeker als Daimy vlak daarna bij de enige kans van den Hoorn met een katachtige reactie de 3-2 voorkomt zakt bij de Westlanders de moed in de schoenen. Nino maakt met nog eens 2 goals zijn feestje compleet. De 4-1 is de mooiste. Uit een diepe bal van Timo lobt hij de bal over de uitgelopen keeper. Na de 5 – 1 krijgt hij z’n applauswissel en komt Teun voor hem in de plaats. Quincy komt nog voor Noa, Wessel raakt nog een keer na een mooie actie van Jan de lat en dat was het wel zo’n beetje.
Leermomentje van vandaag: onderlinge communicatie!!
Het kan niet zo zijn dat iemand van ons op het middenveld of in de verdediging bij balverlies zonder man loopt. Dan moet je op zoek, coachen, mensen doorsturen, in ieder geval moeten er een paar zijn die dat proberen op te lossen!
Voorlopig schrijven we weer 3 punten bij op de ranglijst en hebben we tot 10 maart de tijd om toe te werken naar de volgende competitiewedstrijd tegen Laakkwartier. Ik ben nu al bloednerveus. Weet je waarom? Mijn dochter vraagt net aan me of ik dan mee wil naar de open dag van de universiteit van Amsterdam! Die vraag heb ik even ‘geparkeerd’ en ik hou me aanbevolen voor creatieve oplossingen!
Fijn weekend,
Henk.