KAMPIOENEN!!!!KAMPIOENEN!!!!!

Het is 9 april, the day after. Aan het eind van de morgen begin ik aan het verslag. Veel later dan gewoonlijk. Er speelde nog zoveel door mijn hoofd en ik had, ondanks het stralende zonnetje, moeite met het verwerken van de gebeurtenissen van het afgelopen etmaal.  De laatste mijlpaal gisteravond laat was een gezellig feest met “zangertjes”, waar ik als doorgewinterde gitaarliefhebber toch even aan moest wennen. Het begon allemaal om 07:45 uur waar de crème de la crème van het organisatiegilde zich verzamelde in de bestuurskamer en ik mocht gelukkig ook aanhaken. Ontbijtje voor de matadoren op deze speciale dag en daarna nog een motivatiefilmpje. Het ontbijt verliep uitermate rustig, zo hadden we ze nog niet vaak gezien. Gespannen afwachtend op wat komen gaat. De croissantjes, jus d’orange  en andere lekkernijen verdwenen maar langzaam in de monden van de spelers en de anders zo drukke onderlinge gesprekken waren nu niet meer dan wat gebrom over en weer. Arjan had alle ouders een filmpje voor hun kind en het team laten maken en dat brak het ijs. Vreselijk gelachen om de mooie ingevingen van alle ouders. Zo kregen we een kijkje in het hol van de ijsbeer en hoe onze aanvoerder zich daar voorbereidt. Was de fanclub van Corné prominent in beeld. Wisten we van te voren al dat Wes in de 14^e minuut de 1-0 zou maken en dat Marnix een uitstekend doventolk was! Leerden we dat de eindsprint belangrijk is en dat Jim zich bij winst in een Rood-Geel shirt zou hijsen, kregen we te horen dat Timo een waardeloze voetballer is (oooh Neeee, toch niiieeeet!!!) en werden we vanuit de UK en in het Bosnisch succes gewenst. Superleuk gedaan door alle ouders! Dit nam veel spanning weg en ook de uitleg van Judith hoe je via je ademhaling de zenuwachtigheid de kop in kan drukken heeft weer die extra procenten geholpen. Niets aan het toeval overlaten is belangrijk in dit soort wedstrijden. Er waren in de personele sfeer nog wel wat dingetjes. Alex was nog geblesseerd,  Nino’s rug was nog niet top, maar niet voetballen is voor mr. Duracell geen optie en 4 anderen moesten voor tape naar de fysio. Sjoerd was door zijn enkel gegaan, Keurten had wat last en Corné had zijn pols gekneusd. Het grootste probleem was Wessel, die een hamstringblessure had opgelopen en waarbij de warming-up uitsluitsel zou moeten geven.

Toen de twee teams het hoofdveld betraden scheen er een heerlijk zonnetje en was het gezellig druk langs de lijn en de tribune was goed gevuld! Line-up : Goal : Daimy, verdediging : Sjoerd, Chris, Keurten en Corné. Middenveld : Patrick, Ales en Timo. Aanval : Wessel, Rik en Sam. In de wissel stonden Bjorn, Nino, Robin, Bart en Sead. Ter Leede begon met druk zetten, maar toen Wessel na 2 minuten zijn eerste sprintje trok en toch te geblesseerd bleek om te spelen, speelde de spanning weer op. In ieder geval toch geen 1-0 in de 14^e minuut. Nino verving Wes. We werden slordig en gehaast en GW heeft een goede ploeg en maakte daar handig gebruik van. Ze zetten druk op onze goal en wij kwamen maar mondjesmaat aan voetballen toe, laat staan dat we de Wassenaarse doelman op de proef konden stellen. Verder dan een paar corners en een kopballetje van Rik kwamen we niet. Voor de Graaf noteerde ik een paar goede kansen. Een rebound uit een vrije trap werd over geschoten, Sjoerd had een geweldig verdedigend blok in huis en Daimy had 2 geniale reddingen nodig. De eerste was op een laag afstandsschot en daarna pakte ze een 1 op 1, waarbij ze “groggy” raakte, maar wel verder speelde. Na een aantal hachelijke situaties, waarbij de verdedigers zich vol overgave voor de bal stortten haalden we met een brilstand de rust. Gingen de zenuwen ons parten spelen? Aan de andere kant is GW ook een prima ploeg. Ze staan niet voor niets tweede en brachten ons de enige verliespartij van dit seizoen toe. We verloren daar met 3-2 en toen flitsten de woorden die Henk daar sprak door mijn hoofd. Als je 16 keer wint en dan van de overige wedstrijden er 2 of 3 gelijkspeelt, ben je kampioen. Je loopt altijd tegen een paar zeperds op.

Voetbalfilosoof Henk heeft altijd gelijk en we hadden er immers al 15 gewonnen en 3 gelijkgespeeld met nog tweeënhalve wedstrijd te gaan, dus ik ging er het tweede bedrijf eens rustig voor zitten en ja hoor, 1TEAM1TAAK werd er gedurende de tweede helft door 11 Rambo’s uitgevoerd. Geen spanning te bespeuren, maar gewoon “a lean, mean fighting machine”. Wij kregen de kansen en hadden balbezit ondanks het feit dat Graaf Willem moest winnen om kans te houden. Winst betekende voor ons het kampioenschap, maar ook bij een gelijkspel zou er geen man overboord zijn. Bjorn was Daimy komen vervangen. Als je groggy bent geweest is het niet verantwoord om verder te spelen en we hebben in onze selectie de beschikking over maar liefst 2 topkeepers. We kregen kansen via een vrij trap van Sam, die naast ging en een schot van Nino op de vuisten van de GW kiep. Na een minuut op 8 viel de 1-0 die het sportpark de Roodemolen in vuur en vlam zette. Sam werd ingespeeld en met een slimme kaats zette hij Ales aan het werk. Een geweldige rush werd bekroond met een diagonale pegel in de bovenhoek. Lekkaaahhhh!!!! Nino had teveel last van zijn rug en moest zich weer laten vervangen en Sead kwam erin. Graaf Willem probeerde aan te zetten, maar ging tot onze verbazing niet over op één op één. Hierdoor bleef Rood Geel relatief eenvoudig overeind. Chris moest met een geweldig blok de gelijkmaker voorkomen en Bjorn moest nog twee keer handelend optreden. Ter Leede kwam er ook een aantal keren gevaarlijk uit, maar tot grote kansen kwam dat niet, al was Rik aardig in de buurt met zijn vrije trap. Robin verving de moegestreden Patrick en de wedstrijd werd vakkundig naar het einde gebracht en zo kon na 4 minuten blessuretijd de kampioensvlag in top: Tijd voor een feessie!!.  Eerst met de talloze supporters op het veld, daarna in de kleedkamer en tijdens de huldiging in de kantine, waar ook de schaal en de medailles werden uitgereikt. Patat en AA was er te over en voor de ouders een klein biertje natuurlijk. Wat een heerlijk seizoen hebben we achter de rug. De spelers vormden een hecht team en vulden elkaar perfect aan op het veld. We hadden alle belangrijke kwaliteiten voldoende aan boord en veel meer dan elf spelers die het niveau aankunnen. In Bjorn en Daimy hebben we twee geweldige keepers, die dit seizoen slechts 13 tegengoals te verwerken kregen en maar liefst 12 keer de nul hielden. Daarvoor een solide verdediging, geleid door aanvoerder Chris, die wekelijks foutloos speelde en zich een meester in de positionele opstelling toonde. Keurten en Alex stonden verdedigend als een huis en vooral in het begin van het seizoen scoorde onze Kewal meermaals en ook als Bart speelde voerde deze zijn taken perfect uit. Sjoerd en Corné speelden altijd de buitenspelers van de tegenstander uit de wedstrijd en Sjoerd had via zijn inworp en Corné met zijn benutte strafschoppen ook aanvallend rendement. Op het middenveld speelden Patrick en Timo volledig in het dienst van het team en zij zorgden ervoor dat de aanval van ons zo gevaarlijk kon zijn. Verdedigend prima en ook de inspeelpass op de spitsen mocht er zijn. Ales zorgde met acties, power en Italiaans temperament voor dreiging en belangrijke goals. Robin speelde als invaller altijd perfect vanuit zijn opdracht en maakte met zijn invalbeurten altijd de balans in het team beter. Nino speelde zowel als aanvaller als middenvelder en was altijd van grote waarde. Op links was Sam met zijn onnavolgbare momenten en goals belangrijk. Zo zag je ‘m een kwartiertje niet, maar scoorde hij wel als een duveltje uit een doosje de winnende. Wessel aan de buitenkant is een moeilijk te stoppen TGV, die scoort, sleurt en oog heeft voor de assist. Rik is het hardwerkende, balvaste aanspeelpunt met een neusje voor de goal en Sead liet tijdens zijn invalbeurten zien waarom wij hem de tovenaar van de Balkan noemen. Veel individuele kwaliteiten, maar alles met teamgeest uitgevoerd en natuurlijk onder de bezielende leiding van Arjan en Jens.

Wat mij vooral opviel is dat er ook op de trainingen heel serieus werd gewerkt om beter te worden en daar ligt denk ik de basis. Zelf beter willen worden en niet wachten tot een trainer iets zegt. Van harte gefeliciteerd, geniet ervan, want een kampioenschap vergeet je nooit meer! Ook de ouders (ook wel supportersclub de kletsbrigade genoemd) bedankt voor alle support tijdens uit- en thuiswedstrijden. Wat waren er vaak veel langs de lijn en in de rust steevast een lekker bakkie van Lies, geflankeerd met een zelfgebakken lekkernij, waar “Heel Holland bakt” nog een puntje aan kan zuigen. Speciale dank naar het organisatieteam van de kampioensdag bestaande uit Nikki, Judith, Sandra, Kees en Henk. Top geregeld alles. Ook de Rood Gele boeketten gemaakt door Yvonne de Carpentier mochten er zijn en meer dan speciale dank gaat uit naar L.J. Sport voor het sponsoren van de kampioensshirts in KING BLUE!  Voorwaarts Ter Leede en geniet ervan KAMPIOENEN!

CIAO

Jack