Ter Leede JO17-2  –  HVV JO17-3 ;  9 – 0

Ik heb eerder al voorspeld dat wij meer wedstrijden zouden kunnen winnen, maar deze hoge uitslag had ik ook niet verwacht. Dan rijst de vraag; zijn wij zo goed, of zijn zij zo slecht… We zullen het de komende wedstrijden gaan zien, maar feit is dat wij scherp begonnen en dat resulteerde in de 2e minuut al in een prima voorzet van de opstomende Pieter, die Patrick met het achterhoofd tot 1 – 0 wist te verzilveren. Dat is nog eens wat anders dan achter het standbeen langs of een omhaal. BartM stuitte 2 minuten later op de keeper en moet het afronden wat aanscherpen, want ook bij een latere kans lukte het vandaag helaas niet. Dit geldt niet voor Sam die, uit een prima pass van Maurits, met een fraai boogje over de keep de  2 – 0 aantekende en weer 5 minuten later nam Patrick de bal heerlijk op de pantoffel en was het al 3 – 0. De gasten hadden een drinkpauze nodig, maar dat onderbrak onze dadendrang niet. De mannen roken bloed en HVV zou er aan moeten geloven. In de 30e minuut stuurde Stan Thijs diep, en met zijn grote teen wist hij de 4 – 0 binnen te prikken. In de 35e minuut kregen wij een corner en ondanks alle plannen, tekeningen en afspraken had Dave overal maling aan, dook toch op aan de rand van het zestienmetergebied, pikt de afgeslagen bal op, behield de rust en met een strakke pegel in de rechter kruising snoerde Dave met de 5 – 0 iedere criticaster de mond en we konden alleen nog juichen. Het siert Dave, dat hij de finaleplaats van zijn broer veel belangrijker vond, dan deze fraaie treffer.

In  de rust de mannen geadviseerd om de focus te bewaren, gewoon door te gaan, om hierdoor met name blessures te voorkomen. En zo geschiedde. Al 1 minuut na rust was er een prima aanval, die uitmondde in een geweldige voorzet van Sam. Deze keer was Jip de ontvanger bij de 2e paal en hij schoot de 6 – 0 in de kruising. En waar Sam de paal nog raakte – altijd een mooi geluid, daar trof Maurits met een doffe dreun wel doel en was het 7 – 0. Kennelijk stak het Thijs, dat vooral middenvelders en verdedigers de kansen grepen en dus werden de laatste 10 minuten een Thijs-show. In de 70e minuut had alweer Sam een prima pass op Patrick, die bereikte Thijs en de 8 – 0 lag in het mandje en in de 78e minuut reageerde Thijs razendsnel en tikte ook nog de 9 – 0 binnen. Zelfs onze vast toeschouwers in het weiland konden hun ogen niet geloven. In de laatste minuten maakte zelfs Fabian nog minimaal balcontact, maar moet toch wegens blessureleed even afhaken en ook BartS en Maurits zijn niet zonder zorgen. Geef jezelf de tijd jongens. Toch vooral een dag vol zonneschijn en hoewel Sam al weken op de deur klopt voor titel Man of the Match en ook Thijs met 3 goals aanspraak maakt (nee , je krijgt niet de wedstrijdbal), gaat de eer deze keer naar Dave; niet alleen een prima goal, maar elke wedstrijd een zekerheidje in de verdediging, en daarbij ook steeds meer op zoek naar voetballende oplossingen en naar de ruimte om mee te doen en op te komen. Top goser. A.s. dinsdag trekken we op de fiets naar ASC voor een avondwedstrijd en meer punten. We zien en horen iedereen weer graag langs de lijn.