Vandaag stond een wedstrijd in de volgende ronde van de Beker op het programma. We moesten het doen zonder Sead, maar nog altijd 14 man sterk. Het is de laatste wedstrijd in dit jaar en we gingen voor de winst, maar wel met de wetenschap, dat het geen makkie zou worden. En dat werd het ook niet. Al in de 5e minuut maakte UVS handig gebruik van een bal wel/niet uit – Stan en Joran herkenden dit nog van ons de voorgaande zaterdag – en de bal werd van buiten de zestien bikkelhard binnen gekogeld. Bjorn was kansloos en 0 – 1 achter. De hele 1e helft oogde UVS beter, vaster en feller en door twee fantastische reddingen van Bjorn rond de 30e minuut gingen we toch gewoon rusten met 0 – 1.
Afgesproken om UVS echt geen ruimte te geven en zelf meer te durven voetballen en vooruit te denken met name over de zijkanten. Het was dan ook jammer dat we in de 45e minuut uit een corner een dubbele kopbal tegen kregen, 0 – 2. Dan was daar in de 53e minuut al voor de 3e wedstrijd op rij weer de verplichte rustperiode na geel voor Jip (misschien gaan trainen met stressballetjes in de handen, zodat je niemand vast kan pakken?) en 2 minuten later uit opnieuw een corner, de 0 – 3 tegen. Maar onze jongens zijn doorzetters en in de 60e minuut was daar opeens uit een corner de knal van Thijs, rakelings naast. Het was de inleiding van een spervuur aan kansen. Een uitbraak via de rappe Sjoerd, prima bal op BartS., maar die lepelde de bal wel over de keep, maar net naast de goal. Slechts 1 minuut later stond opeens Thijs oog in oog met de keep , maar kon deze net niet passeren en weer 1 minuut later werd Mats door prima steekpass van Joran vrij voor de keep gezet, maar ook hij prikte de bal net naast het doel. In de 70e minuut besliste UVS de wedstrijd met de 0 – 4.
Het slotakkoord was voor Sjoerd die in de 72e minuut prima door kwam en de bal op de paal schoot. Dit is ook wel beetje exemplarisch voor deze pot. Wij speelden de 1e helft gewoon zeer gedisciplineerd tegen een sterke tegenstander, stonden goed en gaven echt niet zoveel weg en in de 2e helft krijgen we 3 wat lullige goals tegen, maar creëren we zelf 4 dotten van kansen. De uitslag was dan ook wat geflatteerd en wij kunnen met opgeheven hoofd op deze wedstrijd terug kijken. Man of the Match deze keer Pieter; prima en stug verdedigen, zonder gekke overtredingen, maar wel met overtuiging en soms rücksichtslos en daarbij altijd de drang naar voren, wat voor elke tegenstander een probleem is en dreiging geeft. TOP. De sowieso prima 1e seizoenshelft afgesloten met een welverdiend patatje waar de mannen natuurlijk nooit nee tegen zeggen. Voor al de selectiespelers staat komende zaterdag nog een loodzwaar programma op stapel – wordt echt wel leuk jongens – onder begeleiding van de voltallige technische staf, maar gaat deze begeleider voor aantal weken in retraite om familie -en andere sociale banden weer eens aan te halen. Ik wens jullie allemaal Fijne Dagen en de Beste Wensen en tot 13-1-2018.