(Man of the Match Bart!)
Afgelopen zaterdag stond de 2e competitiewedstrijd op het programma tegen UVS uit Leiden. UVS had zijn 1e wedstrijd met 0-3 verloren van DOSR en ze waren dan ook gebrand om dit recht te zetten tegen onze kanjers. We hadden deze week heel goed getraind en na de 0-7 overwinning van vorige week zat het met het zelfvertrouwen ook wel goed. Bart had een familieweekend en zou er in eerste instantie niet zijn. Echter, alles moet wijken voor het teambelang dus was Bart gewoon aanwezig. Klasse Bart!
De warming-up ging lekker. Er werd goed gespeeld en tijdens de afwerkvorm vlogen de ballen in het doel van Saffouane. Dit beloofde dus wat. Echter was het UVS dat uit de startblokken vloog. Dit resulteerde meteen op een schot op de paal en onze verdediging met Oscar, Erman en Bram moesten alle zeilen bij zetten om niet op achterstand te komen. Voorin konden Floris en Sameh helaas de bal niet goed vasthouden en Bart kon op het middenveld ook nog niet het verschil maken. Zodoende kwamen we op een 0-2 achterstand, wat volkomen terecht was.
De wil was er wel, maar het was duidelijk dat we toch uit een ander vaatje moesten tappen de 2e helft. We hadden wat meer body nodig. Daarom ging Saffouane de 2e helft weer voorin spelen en Justin weer op het middenveld. Bram nam de plek van Saffouane over in het doel.
Deze omzetting resulteerde direct in het vertrouwde spelbeeld. We wonnen weer alle duels en voorin zorgde Saffouane voor “oorlog”. We kregen een vrije trap op een meter of 20 van de goal en Captain Justin ging ervoor staan. Hij pegelde de bal á la Ronald Koeman in de kruising. De weer massaal toegestroomde toeschouwers gingen ervoor zitten, want Ter Leede heerste overal op het veld. Echter UVS maakte uit het niets de 1-3. Oscar en Sameh konden de vliegensvlugge aanvaller van UVS niet tegenhouden en hij maakte het fantastisch af.
Onze jongens bleven strijden en deden er alles aan om toch nog een goed resultaat te krijgen. UVS stond al die tijd onder druk, alleen wou de bal er maar niet in. Bart schoot nog op de paal en lat en ook Justin kreeg hem er niet meer in. Achterin stond het goed en Bram liet meerdere malen zien dat de keepertraining goed zijn werk deed. Met een paar mooie reddingen hield hij ons in de wedstrijd.
Sameh kreeg vlak voor tijd de bal en zag in zijn ooghoeken zijn opa aankomen. Hij dacht, opa komt natuurlijk niet voor niets helemaal uit Marokko om bij zijn kleinzoon te kijken, dus hij schoot de bal van zo’n 30 meter in de goal! 2-3, dus het kon nog! Met nog een kleine 3 minuten op de klok gingen we op zoek naar de verdiende gelijkmaker. Echter in een uitval van UVS kwamen er 3 jongens alleen op Bram af. Het 1e schot kon hij er nog uit duiken, maar de rebound was voor UVS. 2-4 en het was ook meteen tijd.
Helaas geen punten, maar zeker de 2e helft hebben we weer heel goed gespeeld. Dit nemen we dan ook mee naar volgende week, want dan moeten we het opnemen tegen Quick-Boys F2.
Een trotse vader/begeleider!!