Voorschoten D1- Ter Leede D1 1

Voorschoten D1 – Ter Leede D1 1-2 (1-1)

Er staan wanneer het moet!!
Ja, fasten your seatbelts dames en heren want alle clichés gaan wederom voorbijkomen in dit nieuwe hoofdstuk Ter Leede D1. Ik hou er van hoor, en deze moest erin van de technische staf, die daarmee refereerde aan een aantal wedstrijden en toernooi prestaties in de afgelopen seizoenen. Veer in de kont met een ballonnetje eraan zou ik zeggen voor het team en de technische staf, want wat een gedaanteverwisseling toonde het team vandaag in vergelijking met de afgelopen weken. Maar laat ik de spanning rustig opbouwen, en even terug gaan naar het eerste deel van de trainingsweek. Op de woensdagavond training was de tussenstand als volgt; Justin kon sowieso een streep doorheen, Corné last van de enkel, Rik had nog niet getraind i.v.m. een onwillige achillespees, Nino had nog wat last van de schouder maar trainde weer, evenals Alex die een aantal weken buitenspel had gestaan, maar in de partijspel opnieuw met knieklachten af moest haken!
Het moge duidelijk zijn dat bij het wekelijkse trainersoverleg, waar Jack en mijn persoontje als vaste analisten dan bij mogen zijn om wat sfeer te proeven, de stemming ver onder het vriespunt was. Jack slaagde er vervolgens in de temperatuur te laten dalen tot Syberische waarden met de volgende opmerking;
“Eh jongens, ik moet effe wat bekennen, ik ben er Zaterdag niet bij..”
Ja hoor, Jack niet bij de wedstrijd? De man die in mijn beleving niet ver van de eretitel ” Mister Ter Leede” afzit die gaat deze clash missen? Ik zag een tiental onthutste gezichtjes om me heen en ik zag één iemand stiekem z’n vuistjes ballen onder tafel. Dat was hoofdtrainer van der Vlugt, die direct een flashback kreeg. ” O, dan winnen we met 0 – 1″ klinkt het net iets te enthousiast uit zijn mond. Daarmee doelend op de wedstrijd van vorig jaar tegen Gr. Willem Vac, wat het begin was van een waanzinnige succes reeks, die leidde tot het kampioenschap. Toen was Jack er namelijk ook niet bij.” Wat denk jij Henk, kunnen wij daar een resultaat wegslepen Zaterdag?”
” Tuurlijk Koen, keep on dreaming jongen. Normaal gesproken gaan wij daar met de staart tussen de benen van het veld af”.
Na 2 minuten lijken mijn profetische woorden al werkelijkheid te worden als de 1 – 0 op het scorebord verschijnt. Een verre inworp van Voorschoten wordt volledig verkeerd ingeschat door onze verdedigers en de spits lobt de bal vervolgens koeltjes over de uitgelopen Daimy heen. Oei, oei, dit is wel heel snel. Kon het listig uitgebroede plan hiermee direct de prullenbak in?
Ter Leede piept en kraakt in de eerste fase. Corné heeft het lastig tegen de technisch zeer begaafde rechtsbuiten van Voorschoten en ook op andere gedeeltes van het veld is het alle hens aan dek. Langzaam aan komen we er wat beter in. Op het middenveld knokken Robin, Lucas en Nino zich in de wedstrijd en ook Corné herstelt zich knap aan de linkerkant. Na een minuut of 10 verdient Ter Leede op het middenveld een vrije trap die door Timo razendsnel genomen wordt. 2 Voorschoten verdedigers tasten mis op de hoge bal richting Wessel en die lobt de bal identiek aan de eerste goal van de tegenpartij over de uitgesnelde keeper heen. 1 – 1 !! Het spel is op de wagen..
Onze boys krijgen een geweldige boost van deze meevaller en doen er met z”n allen nog een schepje bovenop. Voorin houden Timo, Wessel en Rik de verdedigers bezig en achterin bijten Wiebe, Marijn, Alex en Corné zich vast in hun directe tegenstanders. Beide ploegen komen niet echt tot grote kansen. Rond de 20ste minuut krijgt Ter Leede een nieuwe tegenslag te verwerken als Alex “el butcher” Kernkamp een voorzet weg wil koppen en dan op ongelukkige wijze een Nike Tiempo Legacy maatje 43 in zijn gezicht krijgt. Dat betekent een lichte hersenschudding en einde wedstrijd voor onze sterkhouder ( beterschap man!) en Koen staat voor een dilemma. Denzil erin, die er al een hele wedstrijd in de D2 op had zitten, of Ibratimovich naar achteren halen en Nootje erbij? Hij kiest voor de laatste optie. Ter Leede zet zich dapper over deze domper heen en haalt ongeschonden de rust.
Na de rust lijkt de focus nog een stukje geüpgraded. Onze boys spelen ontzettend gedisciplineerd, werken zich stuk voor stuk het snot voor de ogen en spelen een soort kick en rush waar ze in de Engelse onderbond het schaamrood van op de kaken zouden krijgen. Maar dit is even totaal niet relevant vandaag. Ter Leede is hier met een missie, en dat is met een resultaat van dat veld af. Nino, Lucas en Timo groeien uit tot de uitblinkers in deze wedstrijd en het gegeven dat ik Daimy bijna nog niet genoemd heb geeft aan dat Voorschoten niet in staat is grote kansen te creëren. Één heb ik er gezien als een gevaarlijke voorzet vanaf de rechterkant ternauwernood door Noa tot hoekschop gepromoveerd kan worden. Wij zijn overigens ook niet in staat gevaarlijk te worden. De technische staf leeft enorm mee met de boys. Koen vraagt vanaf de 50ste minuut met grote regelmaat aan de goed leidende scheids of z’n batterijtje van zijn horloge het nog wel doet en Steven schreeuwt in deze wedstrijd meer aanwijzingen het veld in dan in z’ n hele Ter Leede carrière bij elkaar. De wedstrijd zindert en zindert en Voorschoten besluit in het laatste deel van de wedstrijd er nog een spits bij te gooien. Deze komt op het conto van Wiebe die zo aan zijn derde klusje van deze dag begint.

En dan, 3 minuten voor tijd is het wonder van sportpark Adegeest daar. Mister Duracel 2.0, in de volksmond beter bekend als Nino van Reek duikt maar weer eens aan de rechterzijkant van het veld vol op zijn tegenstander. Die verslikt zich in deze tornado en een rush richting achterlijn volgt. Dan komt de voorzet op Rik! Die is prachtig maar zeker niet makkelijk. De bal is namelijk halfhoog en lijkt een prooi te worden voor de verdediger van Voorschoten. Nee, toch niet! Het is Rikki time! Rik die in de hele wedstrijd nog geen kans had gehad, die samen met Wessel al talloze meters af had moeten leggen deze wedstrijd, die floept als een duveltje uit een doosje voor zijn tegenstander en schiet de bal in één tijd fantastisch binnen. Iedereen wordt gek op en langs het veld. Als ik mijn bril weer gevonden heb die in alle euforie een neerwaartse duikvlucht heeft gemaakt zie ik Steven een sprint trekken van 60 meter en ik denk dat als Koen zijn fluoriserende groene bingo pak mee had gehad dat t’ie ‘m spontaan weer even aangetrokken had. Wat een feest en wat een lelijke overwinning! Want Voorschoten probeert nog van alles maar dit gaan we niet meer weggeven natuurlijk.
Wat een fantastische start zo na de winterstop.
We doen weer volop mee voor plaats 4 in de hoofdklasse en dat is ontstellend knap. Of zit er zelfs nog meer in het vat? Zouden ze al een beetje nerveus worden daar in die duinpan?

Tot volgende week!

Henk.