Vandaag moesten onze jongens aantreden voor een inhaalwedstrijd, zonder Tim en Matthijs die de B1 moesten versterken, maar met Pieter, dankjewel. Met de mannen even gesproken over de overdaad aan gele kaarten en de algehele houding en gedrag. Daarna naar het veld voor een korte warming-up. Er was een grote opkomst van ouders en belangstellenden, maar toch leken onze jongens daardoor niet geïnspireerd te raken. Misschien ook gemakzucht, omdat het aanvankelijk heel makkelijk leek. In de 8e minuut denderde Tomas al door tot in de zestien, maar kwam net een teen tekort om af te ronden. De keeper van Voorschoten maakte geen vaste indruk en Pim liet in de 11e minuut maar weer eens een pegel van zijn voet vliegen, helaas kon Lucas de geloste bal niet binnenschieten en 4 minuten later draaide opnieuw Lucas goed weg, maar was het resultaat slechts een corner. Ineens was daar Voorschoten die een knullige pass van (!) oppikten in de 19e minuut, om ons helemaal weg te tikken en de 1 – 0 te scoren. We waren direct van de leg, kregen geen bal meer van voet tot voet gespeeld en het team was plotseling los zand. Toen Voorschoten kort voor rust na onnodig balverlies van (!) op ons middenveld ook de 2 – 0 konden scoren, leek het pleit beslecht.
In de rust was er voldoende te bespreken, wat kleine omzettingen, maar ging het toch vooral om de teamgedachte en samenspel. Onze mannen pikten het goed op en ineens werd er gecombineerd en vooral samen met elkaar strijd geleverd. Was er in de 45e minuut nog niemand die reageerde op een voorzet van Daan, 1 minuut later pikte Jeffrey de bal goed op en stelde Daan in staat om de 2 – 1 binnen te tikken. Weer 4 minuten later verzond Maurits een lange bal (of peerde je hem gewoon weg?) en met wat duw en trekwerk kwam Daan opeens alleen voor de keeper en daarmee de 2 – 2 een feit. Weer 2 minuten later een prachtige lange bal van Julian, maar Bas stuitte helaas op de keeper. Deze jongen bleek toch een sta in de weg, want in de 70e minuut had Lucas een prima actie, legde terug op Pim die met een strakke bal ineens de verre hoek zocht, maar de keeper had deze bal. In de 72e minuut was het dan wel raak. Joran had een ragfijne pass op Daan, die in zijn actie net iets te ver op de achterlijn uitkwam, hier nog een volslagen idioot moest ontwijken, toch voorzette en in de scrimmage die volgde wist Jeffrey met de linkerwang de bal binnen te lopen, 2 – 3. Weer 1 minuut later kwam opnieuw Daan goed door na knap wegdraaien en op zijn voorzet liepen 2 jongens in, waar Stan de beste papieren had, maar deze zond dit presentje in een baan om de aarde richting maan. Jammer genoeg had Voorschoten nog een bal en wist kort voor tijd vrij gelukkig nog gelijk te komen, 3 -3. Onze jongens waren teleurgesteld, maar het vertoonde spel, de vechtlust en vooral de teamspirit in de tweede helft beloven wat voor de 2e seizoenshelft, want ondergetekende verwacht nu niets minder meer. Het was top mannen. Bas moeten we sterkte wensen, want hij moest weer eens naar de EHBO waar hij een kortingskaart heeft en Stan mag stoppen met treuren. Als je zo goed speelt, dan mag je wel eens missen.
Laatste man van de wedstrijd dit jaar is niet Daan, maar een man die veel onderscheppingen had, veel inzicht en overzicht ten toon spreid – met slordig balverlies door zijn risicovolle spel vaak ook de coach tot waanzin drijft, maar door die ene fijne bal ook iedereen weer laat genieten; Joran. Je hebt het verdiend man. Allemaal fijne dagen en de beste wensen en de JO17-2 zien jullie graag weer langs de lijn op 7-1-2017, als we dit een goed vervolg gaan geven.