VVSB C2- Ter Leede C2 2-1
Maandagavond, 7 maart. Daar zit je dan achter je Lap top. Proberen om sinds hele lange tijd weer een verslag te schrijven. Bezweken onder de enorme druk van een aantal ouders van de C2 ben ik al sinds zaterdag middag op zoek naar de juiste woorden waaruit een goed verslag moet worden opgebouwd. Goed geluisterd naar de slappe verhalen in de kantine zaterdagmiddag met als resultaat niet de juiste woorden. Ook op de tribune bij Meerburg 1 – Teylingen 1, waar we zondag, in het kader van de integratie met een aantal Ter Leede supporters geprobeerd hebben Teylingen naar een overwinning te schreeuwen, kon ik de juiste woorden niet vinden. (zeer matige wedstrijd trouwens, 3-0 verlies) Op zoek naar die juiste woorden, ben ik zelfs even in de archieven gedoken en ik schrok eigenlijk zelf van de lange tijd die tussen mijn laatste geschreven verslag en deze zit. 21 April 2012 zou dit moeten zijn. Ter Leede E3 – Rijnsburgse Boys E2. Met een eindstand 9-3. Hier kon ik wat mee. Er zaten immers een tweetal parallellen tussen deze wedstrijd en die van de C2 van afgelopen zaterdag: Een aantal spelers die nu in de C2 spelen: Alessandro, Sead, Sam en Sjoerd en de opmerking dat er weer een stap gezet moet worden om met z’n allen beter te worden. We hikken er elke week een beetje tegenaan. We zijn soms beter als de tegenstander (zeker niet minder) maar vergeten het ons makkelijk te maken door niet te scoren. Steeds weer leidt dit tot een enorme deceptie onder de spelers, ouders en begeleiders.
Zo ook afgelopen zaterdag tegen de koploper VVSB C2. Naar bleek een fysiek sterke ploeg maar wel met de nodige invallers. Daar lagen dus kansen. Het meedoen van Jordi was onzeker omdat hij een blessure aan zijn knie had opgelopen eerder deze week door een partijtje te stoeien met vader Barry. Jordi wint het inmiddels vrij eenvoudig van zijn vader maar ik zou toch liever zien dat deze stoeipartijtjes worden opgeschort tot na het seizoen. De fysieke kracht is nu eenmaal een wapen in de wedstrijden van de C2 die we niet kunnen ontberen. Gelukkig speelde de knie tijdens de warming up niet op en kon Jordi gewoon beginnen. Keurten was door Dick en Henk uitgeleend aan de C1 (terecht overigens) en Thom nog steeds geblesseerd. Dertien C2 spelers die de klus moesten gaan klaren. Op het sompige grasveld bleek al snel dat de wedstrijd aan de linker kant van Ter Leede gespeelt ging worden. Het spel deinsde wat op en neer waar uiteindelijk Ter Leede de meeste echte kansen had. Ondanks dat het niet eens heel slecht was, kwam Ter Leede niet echt aan voetballen toe. Maar er zijn een aantal zaken die gewoon echt beter moeten: Passing, handelingssnelheid, duelkracht van ALLE spelers en de ruimte zoeken. Ik snap ook dat dit over het algemeen iets makkelijker gaat op kunstgras dan op het eerder genoemde sompige veld van VV Sint Bavo. Neemt niet weg dat een aantal ouders met de nodige voetbalkennis in de rust al vreesde wat ging komen. Het lijkt een typische gelijk spel wedstrijd die je eigenlijk zelf had kunnen winnen maar waar de tegenstander met de 3 punten er vandoor gaat. Vertrouwen, dat is de basis, maar soms moet je dit vertrouwen een beetje helpen door wat fysieke kracht te laten deelnemen aan het spelletje. Daan (C1) en Keurten waren door Arjan bij VVSB afgezet om, indien noodzakelijk, nog wat minuutjes te maken. Dit bleek uiteindelijk toch nodig. Ter Leede kwam uiteindelijk op een 2-0 achterstand en kon dit door een doelpunt van Daan terugbrengen naar 2-1. Wederom een onnodig verloren wedstrijd. Met nog 7 wedstrijden te gaan zitten er nog voldoende punten in om op een mooie plek te eindigen. Er is nog tijd om met z’n allen beter te worden. Maar dit kan alleen met de nodige strijd en passie om te willen winnen. Komende week volle bak trainen met meer dan 100% inzet om de strijd met FC Lisse komende zaterdag nu eens een keer in ons voordeel te beslechten.
Kees