Woubrugge D1 – Ter Leede D2 3-2

Door allerlei omstandigheden ontvangt u iets wat later dan u gewend bent het verslag in uw digitale brievenbus. Het was een druk weekend en weekje voor uw verslaggever. Mijn excuses. Afgelopen zaterdag stond een mooie wedstrijd op het program tegen de nummer drie uit de competitie. De groen witte brigade bestaat voornamelijk uit de kluiten gewassen bijna pubers. Inmiddels kijken we hier niet meer op en weten steeds beter om te gaan met dit soort fysieke tegenstanders. En we laten ons zeker niet meer intimideren.

Op een zeer winderig hoofdveld van Woubrugge werd er om 9.00 uur afgetrapt. Met de wind in de rug trokken we op richting het doel van de groen witte. Zonder echt kansen te hebben, hadden wij wel het betere van het spel. Door de druk op de tegenstander en de wind in de rug als medestander hielden wij het overwicht. Het was dan ook jammer dat door een corner van ons de eerste tegentreffer op het scorebord kwam. De afzwaaiende bal leek een prooi voor de ingeschoven Denzil maar die kwam net wat te kort. De speler van Woubrugge roeide de bal naar voren en viel in het niemandsland achter onze verdediging. Keeper Mike kwam met gezwinde spoed uit zijn goal maar de speler van Woubrugge was sneller en omspeelde Mike. Daarna was het een koud kunstje om de bal in het doel te lopen. 1-0. Vijf minuten later werd de score verdubbeld. Door goed druk te zetten van de tegenstander werd de bal via een sterk blok veroverd. Mike was kansloos op de inzet en de 2-0 was een feit. Gelukkig bleven we voetballen en hielden we het overwicht. Alleen werd dat niet gestaafd door doelpunten. Rosa was al lekker bezig op het middenveld maar deed daar een tandje bovenop toen ook zij een blok zette. Hierdoor ontving Wessel de bal en met zijn chocolade linker maakte hij de befaamde anslustreffer. 1-2. Dit gaf nog meer vertrouwen en we gingen door. Rosa probeerde de keeper in de korte hoek te verschalken maar hij pareerde goed en drukte het leder corner. Hierna was het een snel genomen vrije trap op de middellijn die door de wind gedragen richting de achterlijn van de tegenstander rolde. Nick sprintte er achteraan. De verdediger daagde Nick een beetje uit. Dit was voor Nick het teken om een sliding aan te gaan en de bal te veroveren. Hij gaf de bal mee aan Jikke en die stak de bal vanaf rechts de 16 in. Wessel nam de bal mee en ramde de bal in het dak van het doel. Een prachtige 2-2. Niet veel later floot de scheids voor de welverdiende rust.

Het stief kwartiertje konden wij goed gebruiken om zowel inwendig als uitwendig weer even op te warmen. Bakkie 4 en 5 van de ochtend ging er dan ook lekker in.

De tweede helft was een andere dan de eerste. Woubrugge had nu het voordeel van de wind in de rug en maakte daar ook gretig gebruik van. Zij hanteerde de lange bal in de hoop dat dit tot kansen leidde. Hoogstaand was allemaal niet maar het werkte uiteindelijk wel. Na een minuut of 10 verdedigde we niet goed uit en kwam de bal in de voet van de tegenstander. Die speelde de 3-2 daarna keurig uit. Met de wind in de rug en het fysieke overwicht bleven we het lastig hebben om onder deze druk uit te voetballen. Technisch deden we absoluut niet onder. Maar we speelden tegen 2 en een halve tegenstander. Natuurlijk de groen witte poldervogels ( zie film Allstars ) de tegenwind en de grensrechter aan de overkant. De eerste helft verdiende hij een 9+ maar de tweede helft kwam hij niet verder dan een cijfer waarmee je niet over gaat. Woubrugge kreeg nog twee dotten van kansen. Waarbij Mike één keer prachtig met zijn linkervoet pareerde en de ander tikte hij naast. Na dertig minuten werd er door de man in het zwart een einde gemaakt aan de wedstrijd.

Tijdens het napraatje konden we concluderen dat we na de blamage in Benthuizen, waar we werden afgedroogd met 9-0, dat we stappen hebben gemaakt. Natuurlijk doen wij als eerste jaar team onder voor de fysiek kracht van de mannen uit de polder. Maar voetballend zijn we verder. Doen we daar vechtlust en strijd bij, krijg je zo’n pot als vandaag. Helaas vielen de tegengoals wat ongelukkig. Als we dat nog onder de knie gaan krijgen maken we weer een stap. Helaas moeten we de komende 10 weken het zonder Nick stellen. Hij heeft afgelopen maandag tijdens de gym zijn enkel op minimaal 1 plaats gebroken. Vanaf deze kant enorm veel sterkte de komende tijd.

Aanstaande zaterdag de terug wedstrijd tegen medekoploper Voorschoten. Thuis verloren wij ongelukkig met een klein verschil. Tijd voor revanche.

Mvg,

Uw verslaggever.