Ter Leede Vrouwen 2: Complimenten, maar weer geen punten

Vrijdagavond 9 oktober omstreeks 22.15 uur…. een gejuich van opluchting… één van de speelsters die in afwachting is op de uitslag van haar corona-test, test negatief! Yes, we hebben 11 speelsters om aan de start van de wedstrijd te staan. De uitwedstrijd tegen koploper Sporting ’70 notabene…. Geen ideale voorbereiding en omstandigheden voor de vrouwenselectie momenteel, waarbij je als 2e team de gebeten hond bent als er bij het 1e team ook problemen zijn waardoor speelsters niet binnen de lijnen kunnen verschijnen. Een rol waar we je je als 2e team in moet schikken, al was het dit keer wel heel erg vervelend dat ook de aanvulling vanuit de jeugd niet mogelijk was.

Zaterdag 10 oktober, met 2 geblesseerde speelsters (onze “schijnwissels”) erbij verschijnen we aan de warming-up… we willen immers niet helemaal de tegenstander de illusie geven dat we er echt maar 11 hebben om aan de aftrap te verschijnen. Daarnaast hebben we Mandy beschikbaar gevonden om als taxi-centrale tussen Vrouwen 1 en Vrouwen 2 te fungeren. De speelsters die normaliter hun minuten in VR2 maken en nu bij VR1 aanwezig waren, moesten zo snel mogelijk, zonder bekeuringen, vanuit Zeist naar Utrecht worden gebracht om als wisselspeelster bij ons aan te sluiten. Thnx Mandy!

Het hoofdveld op sportpark Voordorp lag er weer heerlijk bij, zo’n lekker nieuw en snel kunstgrasveld, gevoed door de nodige regenbuien, waardoor je de bal op een hoog tempo van A naar B kan spelen. Bovendien, we spelen tegen de koploper, dus daar we verwachten vandaag eigenlijk ook wel iets van. De eerste helft een leuk schouwspel, een verrassend inzakkende koploper tegen een frivool spelend Ter Leede. Pas rond de middenlijn krijgen we te maken met echt druk. Hoe gaan we daarmee om? Op het middenveld neemt Joyce de jonkies Ashley en Ayla bij de arm, superfijn om Joyce weer binnen de lijnen te hebben, we gaan er nu alles aan doen om haar daar ook te houden! Iva en Noa op de backs proberen waar nodig voor de extra aanvallende impulsen te zorgen, Renate en Anouk hebben het in het centrum goed voor elkaar samen. Annabel onder de lat leert en groeit met de week. En onze voorwaarsten Yara, Sono en Judith wisselen elkaar regelmatig af qua posities. Zeker tegen het fysieke Utrechtse centrum, kijken of we toch een gaatje kunnen vinden. Sporting kan vanuit de omschakeling niet heel erg gevaarlijk worden, aanvallend komen wij er ook niet door, dwingen een paar corners af, maar ook die leveren geen resultaat op. Inmiddels bijna rust en onze wissels zijn ook aanwezig.

In de rust kijken we elkaar eens goed in de ogen en realiseren ons dat we echt een leuke en goede 1e helft spelen tegen de koploper. We hebben niet veel weggegeven en blijven zoeken naar oplossingen om door de Utrechtse muur heen te komen. Qua fitheid gaat het ook goed, nog geen reden om te wisselen.

Toch zien we een hele andere 2e helft. Een koploper die verbaler aanweziger is en bovendien op het fysieke vlak het randje gaat opzoeken om te kijken hoe ver het kan gaan tot ze worden teruggefloten. Ga je daarin mee of niet? Probeer je er voetballend onderuit te komen of staan we het toe en kijken we ernaar? Een beslissend moment met een vreemd geurtje eraan al direct aan het begin van de 2e helft. In de NFL zouden ze verschrikt opkijken dat de manier hoe Joyce van de bal wordt gebeukt in het voetbalspelletje wordt goedgekeurd en de manier hoe een “schouderduw” met 2 gestrekte armen Noa doet vloeren en dit alles binnen enkele seconden van elkaar op het moment dat wij een aanval op eigen helft aan het opzetten zijn, doet ons de das om… 1-0 Sporting.
Met Steffi en Sadeyah als verse krachten, met speelminuten in de benen, proberen we terug te komen in de wedstrijd. Zien een hele mooie aanval over de rechterkant van het veld niet de beloning krijgen om tot afronding te komen omdat de felle en fysieke centrale verdedigster zich met haar hele hebben en houden voor iedere bal gooit. Ook de corners leveren niets op en vrije trappen op plekken die normaliter gevaar kunnen opleveren worden nonchalant zonder enige houding en idee onverklaarbaar ingeleverd… Dat zijn je momenten die je dan moet pakken.
Een ander bijzonder en beslissend moment zo’n 5 minuten voor het einde van de wedstrijd, waar ondertussen aan Ter Leede kant ook Willemijn binnen de lijnen is gekomen. Een sliding op de bal terug naar de keeper die glijdend de bal in haar handen pakt. Waar we al bijna na deze onderschepping de tegenaanval willen inzetten besluit de scheids het geblaat vanaf de zijkant over te nemen en de sliding als terugspeelbal te interpreteren. Je kan er over discussieren, laten we het daar op houden. Renate krijgt vervolgens de gele kaart getoond omdat ze de bal terugspeelde en dat bij een vrije- en indirecte-trap de muur op 9.15 meter moet staan dat weten we allemaal, maar dat je de bal ook 9.15 meter naar een kansrijkere positie mag verplaatsen… het zou fijn zijn dat dit soort nieuwe of eigen verzonnen regels vooraf kenbaar worden gemaakt. De bal die inmiddels bijna op de penaltystip lag, wordt snoeihard binnengeschoten. Een grote vreugde bij Sporting, 2-0.

De laatste minuten is het vooral uitkijken niet geblesseerd te raken, de wedstrijd is wel klaar.
Jammer, heel erg zuur en bijzonder vervelend dat zo’n leuke 1e helft, niet de 2e helft kan worden doorgezet.
We kijken zelf goed in de spiegel en merken daarin op dat het rommelige spel de 2e helft verzorgder had moeten zijn. Op de andere randzaken hebben we geen invloeden.

Ja, en wat we ons ook kunnen verwijten en van kunnen leren is dat wij misschien niet altijd het braafste schoolklasje van de competitie moeten zijn…. Hoewel wij er zelf een grote hekel aan hebben, zie je vandaag wat het geblaat en opzoeken van de fysieke grens kan opleveren. Daarnaast moeten we misschien ook als vrouwenselectie in totaliteit misschien niet altijd de braafste van de klas willen zijn, week in week uit, doen wij er alles aan om 2 teams op landelijk niveau spelend op de been te houden. Je wil immers allemaal voetballen en je tegenstander wil dat in principe ook. Maar om je heen kijkende worden er veel wedstrijden “afgelast” omdat één of meerdere speelsters uit een team of selectie in deze lastige COVID-tijd in quarantine zitten. Welke regels stelt de KNVB hier nu exact aan? Hoeveel speelsters moeten er in quarantine zitten om niet te voetballen? Vragen waarop de antwoorden nu erg onduidelijk zijn en nu al voor scheefgroei in de competities zorgen.

DTVTLVR2
#gelukkighebbenwedebeeldennogwaarweveelvankunnenleren

Tags: