Is het de trots die wint van de teleurstelling of is het de teleurstelling die wint van de trots?

Teleurgesteld kunnen we zijn in het feit dat we pas halverwege de eerste helft thuis als team gingen samenwerken en grip kregen op de vele lopers aan SSS-kant en op dat moment al wel tegen een 2-0 achterstand aankeken. Trots kunnen we zijn dat we ons na de 2-0 achterstand terugvochten in de wedstrijd en met een krachtige uithaal van Montana de wedstrijd weer openbraken.

Trots kunnen we zijn dat een topklasser als SSS de 2e helft alle trucjes uit de kast moest halen om de 2e helft de wedstrijd geen wedstrijd meer te maken om te voorkomen dat 1e klasser Ter Leede Vrouwen 2 wellicht helemaal terug in de wedstrijd zou kunnen komen. Teleurgesteld kunnen we zijn in het feit dat we zelf de 2e helft in de laatste fase net niet op de juiste plek kregen om onze 2e treffer op het scorebord te zetten.

Vandaag reisde Ter Leede Vrouwen 2 af naar Klaaswaal om het daar in de bekercompetitie  op te nemen tegen SSS Vrouwen 1, competitiegenoot in de Topklasse van Ter Leede Vrouwen 1. Vandaag ook tevens de eerste uitwedstrijd van het seizoen. Hoe zou dat gaan in deze Corona-tijd? In ieder geval genoeg auto’s om met elkaar af te reizen. In Klaaswaal uitgekomen 1 kleedkamer tot onze beschikking en de groep in 2en delende omkleden om vervolgens in het stralende zonnetje buiten in de graskant de wedstrijdbespreking te houden.

In de beginfase van de wedstrijd werd duidelijk dat je mee moet gaan in het tempo van een topklasser, als je dat niet doet, zoekende bent en als jonge puppies op het strand achter elke bal en bewegende speelster aan gaat bewegen, dan kan je verwachten dat je tegen een topklasser het deksel op de neus krijgt en je tegen een op dat moment terechte tegentreffer aanloopt. Annabel had al een paar keer goed opgetreden, maar zowel op de 1-0 als 2-0 was ze gewoon kansloos. Oei en dat al binnen een kwartier spelen…. gelukkig kreeg Ter Leede na die 2-0 iets meer grip op de speelwijze SSS en na een half uur spelen gebeurde er iets waarvan we nog steeds naar de oorzaak zoeken… Ter Leede ging opeens voetballen, wist de bal makkelijker in de ploeg te houden met een aantal leuke aanvallen tot gevolg. Corners mee, Ter Leede drong aan, een goede balverovering en ineens staan zowel Sono als Montana in de as van het veld vrij, waarbij Montana als spits de bal opeiste en van een meter of 20 onberispelijk de bal snoeihard in de hoek binnenschoot… een aansluitingstreffer, we zitten weer in de wedstrijd!

In de rust op het veld onder het nog steeds stralende zonnetje terugkijken op wat er minder goed ging de 1e helft, waar gaan we verbeteren en hoe gaan we dat doen. Voor zowel Iva als Kim was de pijp leeg en kwamen Ashley en Sanne binnen de lijnen. Kristel schoof een linie terug naar achter.

De tweede helft een hard werkend Ter Leede dat het SSS zo lastig mogelijk wilde maken en op jacht wilde gaan naar die gelijkmaker. De geslepen ervarenheid van een topklasser tegen een jeugdig team uit de 1e klasse. Een leuk schouwspel, een 2e helft die op en neer ging, waarbij Annabel Ter Leede wederom met een aantal mooie reddingen in de wedstrijd hield. Renate, Kristel, Anouk en Suzy zich verdedigend heel goed opstelden en het de aanvalsters van SSS zo lastig mogelijk maakten. Ashley, Willemijn en Sanne, onze jonkies op het middenveld, maakten het leven van de ervaren middenvelders van SSS erg zuur. Al is de klasse van een speelster als Jeanine van Dalen natuurlijk geweldig om in een team te hebben, die voetbalslimheid in haar spel was een mooi leermoment voor onze middenvelders! Voorin probeerden Sono, Montana en Yara hun acties voorwaarts te maken in de hoop dat we met aansluiting van het middenveld rond de 16 van de tegenstander konden komen. MO19-1 speelster Chris wisselde na 10 minuten Montana af in de spits, ga met je jeugdigheid maar lekker gek doen tegen die ervaren speelsters en kijk wat je vanuit je acties met je medespeelsters kan bereiken, dat was de opdracht van Chris…. en zo geschiedde… De jonge Chris zorgde aanvallende dreiging en was goed aanspeelbaar voor haar medespeelsters en bij vlagen niet te stoppen door de fysiek sterke verdedigers van SSS. Waar Chris zich vorig seizoen tijdens haar invalbeurten nog wel eens liet afbluffen door het fysieke geweld van tegenstanders, zet ze zich daar nu overheen en laat ze haar voeten spreken! Investeren in jezelf Chris, tijdens die trainingen op maandag met de Vrouwenselectie en tijdens je wedstrijden in de MO19, ga zo door!

Naar mate het einde van de 2e helft in zicht kwam nam Ter Leede steeds meer risico, Joyce en Judith kwamen nog even binnen de lijnen voor hun speelminuutjes in terugkeer uit blessures. Een logisch gevolg dat de ruimte tussen verdediging en aanval wat groter wordt, we proberen wat opportunistisch de ballen naar voren te gooien naar die jonge puppies in de voorhoede en hopen dat de bal goed zou vallen voor die gelijkmaker. SSS daarentegen liet in de laatste fase van de wedstrijd zien en merken dat de wedstrijd geen wedstrijd meer mocht worden en haalde daarvoor alle voor handen liggende toeters en bellen uit de kast… laten we het maar vooral als een compliment zien dat een topklasser deze “slimmigheid” nodig heeft tegen een 1e klasser!

Na iets meer als 90 minuten wedstrijd klaar, een 2-1 stand op het bord, terecht als je naar het beeld van de wedstrijd kijkt, al hou je met de marge van 1 goal verschil natuurlijk altijd de hoop levende dat die gelijkmaker gaat vallen en daarvoor hebben we voetballend gezien alles geprobeerd wat we deze wedstrijd voor handen hadden!

Met wat voor gevoel stap je dan van het veld?

Teleurgesteld dat we niet scherp aan de wedstrijd begonnen en te snel tegen een 2-0 achterstand aankeken. Trots dat we onze terug knokten in de wedstrijd en tot het einde de wedstrijd een wedstrijd wilde maken! Trots op de strijdlust die we hebben geleverd en er weer veel meiden die 90 minuten op een zwaar spelend natuurgrasveld in de benen hebben. Trots op dat een topklasser gedurende de 2e helft toeters en bellen nodig heeft om het ons als 1e klasser lastig te maken, een belangrijke ervaring voor ons! Want tijdens de competitiewedstrijden zullen we hier straks wellicht ook mee te maken krijgen en we weten dat we in onszelf moeten blijven geloven, een belangrijk leermoment!

De trots overwint van de teleurstelling, al heeft die teleurstelling weer mooie leermomenten opgeleverd waar we trots mee aan het werk kunnen om te verbeteren!

Volgende week de laatste bekerwedstrijd uit tegen Hercules Vrouwen 1, wederom een geslepen en ervaren ploeg!

DTVTLVR2