Zaterdag 27 november stond voor Ter Leede Vrouwen 2 de uitwedstrijd in Utrecht tegen Hercules Vrouwen 1 op het programma.
De afgelopen 3 seizoenen een angstgegner voor Ter Leede Vrouwen 2, hoe zou dat nu zijn? In de stand stonden beide teams dicht bij elkaar. In de weg omhoog zou een overwinning een hele lekkere welkomer zijn. Met een ietwat gehavende selectie vertrokken we richting Utrecht, waar het vooraf vooral de vraag was, hoe lang gaan Suzy en Kristel het houden vandaag. Omdat we een gehavende selectie kennen, was daar vandaag het basisdebuut voor de 15-jarige Amanda. Een talentvolle aanvalster spelend in de jeugd van Ter Leede.
Veel informatie vooraf over tegenstander Hercules hadden we niet, maar ga vooral vandaag uit van je eigen krachten. Speel als een team, wil de bal graag hebben, hou hem als team in bezit en ga er vanuit dat dit je laatste competitiewedstrijd voor de winterstop in, sluit de goede reeks van de afgelopen weken vandaag af een overwinning en dus drie punten in de tas mee naar Sassem.
In de openingsfase van de wedstrijd ontspon zich een leuk schouwspel om naar te kijken. Ter Leede wat meer het balbezit, Hercules dat vooral de as in onze opbouw dichthield en ons in de opbouw naar onze backs dwong om van daar uit ons onder druk te gaan zetten. Een leuke uitdaging om aan te gaan, probeer er op snelheid onderuit te voetballen. Onze youngster Amanda zorgde voor het eerste gevaar, na een goede combinatie werd zij in de diepte weggestuurd, met een mooie actie omspeelde ze haar tegenstander die niets anders kon doen dan Amanda naar het kunstgras te werken. Amanda maakte hierdoor gelijk kennis met het “grote vrouwenvoetbal”. Willemijn eiste de vrije trap op, alle camera’s op de bank werden gereed gemaakt om die bal in die winkelhaak te zien vliegen, helaas was het ijdele hoop…. de muur stond in de weg. Toch was het Ter Leede dat aanvallend het meest dreigend was. Een scrimmage voor het doel kon ter nauwernood tot corner worden gewerkt, een corner die door Iva vervolgens op een haar na werd gemist. We zaten er aanvallend lekker in, maar ook verdedigend stonden we prima. Gaven weinig kansen weg onder leiding van het hereningde centrale duo Kristel en Renate. Het storen van de opbouw op de helft van de tegenpartij, iets waar we het de laatste weken vaak over hebben gehad in aanloop naar wedstrijden. Dat het ons de 0-1 opleverde is een fantastische beloning! Kim koos het juiste moment, vrat haar tegenstander op en krulde die bal met links heerlijk binnen! BAM 0-1! Nu koppie erbij houden, want een geslepen ploeg als Hercules slaat zomaar in eens toe, wisten wij uit de afgelopen jaren. Bij vlagen combineerden wij er lustig op los, in de eindfase kwamen we soms net een teen te kort om de 2e goal voor rust op het scorebord te zetten. Maar de strijd die iedereen met elkaar leverde… Dat was de pluim die de ploeg terecht kreeg in de rust. Onder het genot van een heerlijke warme bak thee uit een gieter, warmde iedereen zich op en waren we het met elkaar eens….We zitten er heerlijk in vandaag. De lijn van de warming-up, die op het scherpst van de snede was, hebben we doorgezet in de 1e helft en met een verdiende voorsprong zitten we hier nu. Maar hou die vast de 2e helft, probeer weg te blijven uit de fysieke duels, want eigenlijk op iedere plekje op het veld zijn wij fysiek de mindere. Dus speel die bal snel van A naar B en beweeg! Blijf scherp in de eindfase van het verdedigen en doe dit met je hele hebbe en houwe. Suzy bleef moegestreden na de rust in de kleedkamer achter, Yara kwam voor haar binnen de lijnen en Willemijn schoof 2 linies naar achteren.
Het schouwspel van de 1e helft zette zich de 2e helft voort. Al drong Hercules wel iets meer aan, wij werden soms gedwongen iets meer uit de omschakeling te gaan spelen, maar deden dit erg goed. Het spelprincipe “compact spelen” voerden we gedisciplineerd uit en rondom de helft van de eigen helft zaten wij er heel fel bovenop. Het enige gevaar de 2e helft van Hercules kwam uit een corner tegen, waarbij Renate uiterst alert op de doellijn vakkundig de bal met haar hoofd wist weg te koppen. Dat diezelfde Renate een groot aandeel had bij onze 2e treffer van de middag kenmerkt haar rol als aanvoerdster, altijd gaat ze voorop in de strijd! Vanuit onze 1-2-3 afspraak bij ingooien, ook zo’n regel waar we de afgelopen weken op gehamerd hebben, was haar ingooi een directe assist op de diepgaande Ayla die beheerst de 0-2 binnentikte. Julie wisselde de jarige Eva af binnen de lijnen en ook met het inbrengen van Anouk op het middenveld kozen we voor iets meer verdedigende zekerheid. Het team werkte keihard met elkaar en voor elkaar, de 0 houden is ook wel eens een mooie verdienste voor het team. Yara zetten de 0-3 nog op het scorebord, echter was dat maar voor hele korte duur, Yara zou de bal uit de handen van de Utrechtste keepster hebben geschoten. Deze beslissing gaf het team nog meer kracht om in die laatste fase van de wedstrijd Hercules niet terug te laten komen in de wedstrijd. Een vrije-trap van Hercules werd door Annabel op de lat getikt en Montana wisselde voorin Amanada nog af. Het eindsignaal klonk, 3 punten mee naar Sassem!
Terugkijkend naar de wedstrijd, waar maakten wij nu het verschil?
Was het dat fantastische basisdebuut van Amanda, die met haar jeugdige onbevangenheid bij vlagen ongrijpbaar was voor de Utrechtse verdedigers. Of misschien toch Annabel die een hele solide wedstrijd keepte en op het moment dat ze ons moest redden, de bal knap op de lat tikte. Vergeet de rol van Anouk niet, lang moeten wachten om binnen de lijnen te komen, maar daar met veel balveroveringen belangrijk in het over de streep trekken van de overwinning. Dan Ayla, vanaf het middenveld lekker aanvallend voetballen, acties maken en lekker combineren en bovendien die belangrijke 0-2 scoren. Eva die vanuit de spits en linksbuiten ons aanvallende impulsen gaf en heel veel meters maakte in het storen van de opbouw. Welke rol speelde Iva als rechtsback? Haar tegenstander was ze ruimschoots de baas en ook het aanvallende avontuur in haar spel bracht ons tot veel variatie. Of was het toch Joyce op het middenveld, je mist haar eigenlijk pas als ze echt niet meer verder kan, ze kan zich wegcijferen voor het team, maar kiest ook het juiste moment het team bij de hand te nemen en de lijnen uit te zetten. Dan onze Speedy Gonzales Julie, die vandaag na haar hoofdblessure weer minuten mocht maken en daarin over het veld heen knalde. Was het de rol van Kim op het middenveld, haar eerste 90 minuten dit seizoen en hoe!!! Wat een energie, buffelend van 16 tot 16 en die belangrijke 0-1 binnenschieten. Misschien wel de volgende speelster uit Vrouwen 2 die haar debuut bij Vrouwen 1 zal gaan maken. Of de terugkeer binnen de lijnen van Kristel… een slepende blessure hopelijk achter je gelaten en nu op karater gelijk 90 minuten belangrijke minuten de leiding geven aan het team vanuit je centrale rol achterin. Of Montana, lang moeten wachten op je invalbeurt in een sterk spelend team en de minuten die je maakt alles geven en keihard werken. Was het de rol van Renate, afgelopen dinsdag al haar officieuze debuut gemaakt in Vrouwen 1 in een oefenwedstrijd tegen het Nederlandse Politieteam en nu heersend in en rond onze eigen 16 meter. Voorop gaan in de strijd en je teammaatjes daarin meenemen. Een aanvoerdster pur sang! Was het de rol van Suzy die de eerste helft de plek als linksback verdedigend uitstekend invulde en haar tegenstander geen centimeter ruimte gaf. We mogen de rol van Willemijn als linkeraanvaller en linkerverdediger niet onderschatten. En last but not least Yara, gestart vanaf de bank, maar de 2e helft weer lekker op dreef als rechteraanvaller.
Het was geen individu die het verschil maakte, het verschil maakten wij als TEAM!
En dat is een prestatie waar wij ontzettend trots op mogen zijn. Een lastig Hercules werd als TEAM aan de kant gezet.
DTVTLVR2
Tags:vr2