Misschien een gedachte van de oplettende volger van de wedstrijdverslagen van Ter Leede Vrouwen 2…

We hebben gister gewonnen en daar gaan we zeker over schrijven, maar even terug in de tijd, want ons laatste wedstrijdverslag stamt inderdaad af van 5 februari. De tijd dat we weer oefenwedstrijden mochten spelen na die onderbreking van de competitie door COVID. Een goede generale was toen de titel… want de serie oefenwedstrijden was toen een hele interessante reeks.

Wat zijn dan de ontwikkelingen geweest dat er in de afgelopen weken geen wedstrijdverslagen zijn geschreven… eigenlijk een klein beetje de factor tijd gezien het mooie bericht op maandag 14 februari hier elders in het bericht. Want we hebben wel degelijk gewonnen, maar ook gelijkgespeeld en verloren. En wij schrijven graag over al onze avonturen en niet alleen op de momenten dat we 6 gooien.

Zaterdag 12 februari, de hervatting van de competitie. Op een voor ons “vreemd” veld 8 trapten we spectaculair af tegen RVVH VR2, binnen de minuut stond de 1-0 op het scorebord. Helaas scoorden wij, ondanks enkele mogelijkheden, niet meer en kregen we het deksel op onze neus door een afstandsschot die binnen viel. Een 1-1 gelijkspel, het eindsignaal van deze wedstrijd werd door DTVTLVR2 niet gehaald… het hoogzwangere thuisfront had alle hulp op dat moment nodig en maandag 14 februari werd de prachtige en gezonde zoon Siem geboren!

Zaterdag 19 februari, thuiswedstrijd tegen Sporting’70 VR1. Een rustige competitieronde qua thuiswedstrijden dus speelden we op het hoofdveld. Een doordeweekse week van afwezigheid voor DTVTLVR2, maar tot ieders verbazing stond ie daar toch opeens in de kleedkamer zo vlak voor de aftrap van de wedstrijd. Ter Leede Vrouwen 2 speelde gesteund met de wind in de rug een sterke 1e helft waarin het meer dan terecht een 2-0 overwinning nam. Na rust met de wind tegen en het net aan de verkeerde kant van de paal rollen van de bal op de 3-0, kreeg VR2 de storm tegen en moest 2 tegentreffers incasseren. Gezien het spelbeeld een terechte 2-2…. Maar wat als die 3-0 wel was binnengevallen?

Zaterdag 5 maart, een uitwedstrijd bij titelkandidaat Berkel VR1… helaas weer zonder de door COVID thuiszittende DTVTLVR2…

Een wedstrijd waar we eigenlijk niet meer over praten…. Een dikke vette 7-1 nederlaag waarin de teamgeest ontbrak zo was de conclusie in de week after…

Zaterdag 12 maart, SSS VR2…

Een week die in het teken stond van herpakken, een team vormen en elkaar boven water houden. Vooraf met je mond spreken, zeggen waar het op staat en qua afspraken terug naar de basis! En dat je dan als TEAM tijdens de wedstrijd je voeten op deze manier laat spreken en tegenstander SSS vanaf het beginsignaal opvreet en geen enkele millimeter ruimte geeft om te voetballen en daar een 0-7 overwinning op de mat legt…. Knap! Trots! En bijzonder goed voor de teamgeest!

Zaterdag 19 maart, vrij van competitieprogramma maar toch het veld op voor een heerlijke training. Accenten leggen, overeind blijven en juiste keuze maken in de chaos en vooral plezier hebben met elkaar!

Dinsdag 22 maart. Een oefenwedstrijd voor Vrouwen 2 tegen het AMVA talententeam olv Marcel Wagenhuis. AMVA biedt meiden met ambitie een platform om met elkaar te trainen, beter te worden en zichzelf in de kijker te spelen voor wellicht een hoger en uitdagender niveau als dat de meeste van deze meiden zelf acteren.

Omdat de groep van speelsters die voornamelijk bij Vrouwen 2 speelt behoorlijk fit aan het raken is, een mooi moment om vanuit 3 verschillende opstellingen en dus variaties in de samenstelling te spelen. Ter Leede Vrouwen 2 speelde wederom als een team, wisselde het baltempo goed af en liep uit naar een 7-0 overwinning. Maar met name de vele opties in het veld nu iedereen fit is, maakte het een interessant verschijnsel!

Zaterdag 26 maart. Wederom troffen we RVVH Vrouwen 2. Nu in Ridderkerk! Vanuit de thuiswedstrijd hadden we al kennis gemaakt met hun tactisch iets andere samenstelling van een opstelling en speelwijze tijdens een wedstrijd. Kunnen we met deze informatie nu beter grip krijgen op hun spel en wat kunnen wij er tegenover stellen! Waar we even hiervoor spraken over een fitte groep, hebben wij ook te maken gehad met wat kleine tegenvallers… Ayla missen we een flink aantal weken met een enkelblessure en ook Lotte haalde het beginsignaal van deze competitiewedstrijd niet. De hele warming-up fel en fanatiek meegedaan, maar uiteindelijk toch die vervelende knoop moeten doorhakken niet te spelen, Steffi had uit voorzorg de hele warming-up al meegedaan en nam met Joyce en Mandy plaats op het middenveld. Annabel vertrouwd onder de lat met voor zich de verdedigende lijn met Iva, Renate, Kristel en Suzy. Aanvallend mochten Lisa, Eva en Montana voor de impulsen gaan zorgen. De eerste helft was twijfelend. Kwamen te vaak terecht in die druk bezette ruimte op het middenveld, baltempo lag eigenlijk te laag om eronder uit te spelen en we hadden het lastig met die snelle naar binnen spelende buitenspeelsters van RVVH. Een moment waarin de rug en ruimtedekking ontbrak kon de vrijstaande RVVH speelster na 12 minuten de 1-0 op het bord zetten. Ter Leede dwong wel aan, maar de precieze ontbrak of werd door de keepster van RVVH ongedaan gemaakt. Steffi was na een half uur spelen met een geplaatst afstandsschot misschien nog wel het dichtstbij die aansluitingstreffer. Dat was ook het moment om Eva en Montana van positie te wisselen. Wat meer dreiging en kracht vanuit de zijkant, waar nu was te halen viel. En vlak voor rust was daar die aansluitingstreffer. Eva werd gelanceerd over de linkerkant, trok de bal knap voor op de inlopende Lisa die de bal geplaatst op de keeper plaatste, de loskomende bal was er eentje waar Montana als de kippen bij was en zo de 1-1 op het bord zette.

Rust, tactische aanpassingen voor de 2e helft, maar ook ingrijpen binnen de opstelling. Iva lag onder een heel groot vergrootglas bij de scheids en met al een gele kaart op zak nemen wij geen risico om met 10 te komen te staan. Daarnaast nog wat meer aandacht gegeven en afspraken maken op de aanvallende as van RVVH om daar nog meer grip op te krijgen.

Romy D kwam binnen de lijnen voor Iva en Lisa schoof terug naar de achterste lijn.

Ter Leede Vrouwen 2 kwam voortreffelijk uit de kleedkamer en binnen de minuut had Romy de 1-2 op haar voorhoofd na een prima voorzet van Eva. Helaas lag de Ridderkerkse keepster in de weg. Het signaal was afgegeven en Ter Leede Vrouwen 2 denderde door. De 1-2 van de  voet van Eva werd door het hele team gevierd! Een moment van oplettendheid, zorgde voor een enorme opluchting toen de aanvalster van RVVH de bal voor open doel naast schoof… door het oog van de naald, laten we het daar maar op houden! Een wake-up call die ervoor zorgde dat we verdedigend niets meer weggaven. Dan de 3-1 die we scoorden…. Al lange tijd was ze er dichtbij, Joyce de Reus, een stille onmisbare kracht op ons middenveld. Je mist haar pas als ze er echt niet is. Al een paar weken dichtbij die goal en vandaag was ie er eindelijk! We zochten iemand voor die beslissende voorzet en dat we die in Romy vandaag vonden, dat was wel duidelijk. Links, rechts, spits… het maakte je vandaag niets uit, het enige dat telde was plezier en een dikke vette glimlach op je gezicht. En wat ben ik trots dat wij die als team aan je hebben gegeven en jij die rol voorin zo hebt opgepakt. Dat jij die beslissende pass geeft waaruit Joyce haar zeer verdiende goal kan scoren, waardoor wij op een 1-3 voorsprong komen.. ik denk dat het gejuich van iedereen met een Rood-Geel hart op en rond het veld tot in de verte te horen was…. En maar goed dat DTVTLVR2 een zonnebril op had en daar stiekem zijn natte ogen onder kon verbergen… Voetbal is Emotie!!!

De naar Aruba vertrekkende Yara kwam binnen de lijnen voor de moegestreden Montana en Anouk loste Lisa af. Voetballend hielden we de overhand, misschien ook wel de verdienste van een verse bank met gretige speelsters.

In de drinkpauze (jaja, het was bijna 20 graden buiten) besefte iedereen dat deze 1-3 geen wedstrijd meer mocht worden. Verdedigen dichthouden en let op de aanvallende ruimte. Sophia loste Steffi af op het middenveld.

De 1-4 van Eva zorgde ervoor dat de wedstrijd wel klaar was. Een hachelijke vreemde situatie met een indirecte vrije trap in onze eigen 16 tegen werd door alle 11 binnen de lijnen staande speelsters onschadelijk gemaakt. Dat geeft de vechtlust van dit team maar eens aan!

Na afloop in de kleedkamer wensten we Yara al het geluk en plezier de komende 6 weken op Aruba waar ze stage gaat lopen en zagen we bij iedereen een dikke vette glimlach door deze teamprestatie die resulteerde in de 1-4 overwinning!

Aanstaande zaterdag komt SC ‘t Gooi op bezoek. De uitwedstrijd speelden wij 3-3….

You only write when you’re winning…. Nee zeker niet en voor degene die ons gemist hebben, sorry!

DTVTLVR2

Tags:vr2