Deze woorden kwamen afgelopen zaterdag wel even keihard binnen… In de 9e minuut van de uitwedstrijd tegen De Jodan Boys Vrouwen 1 een moment wat altijd in mijn herinnering zal blijven. 25 jaar trainersschap en tot nu toe nog nooit zo’n vervelende knieblessure mee mogen maken bij mijn spelers of speelsters. Als je dan ziet dat op het harde kunstgrasveld waarop de Jodan Boys haar thuiswedstrijden speelt één van je speelsters met haar voet in het gras blijft steken en haar lichaam volledig over haar knie heen beweegt, met een krakend geluid tot gevolg, dan weet je genoeg… Zeker als deze speelster in het verleden al eens zo’n klote blessure heeft meegemaakt en zich na een aantal voetballoze jaren, weer volledig fit heeft gespeeld en is uitgegroeid tot één van de spelbepalende speelsters binnen Ter Leede Vrouwen 2. De pijn, de tranen, de emotie alles was voelbaar zaterdag en als je dan die woorden “dit was het dan” uit de mond van de desbetreffende speelster hoort, dan is het vechten om je ogen droog te houden.
Eind januari trof Ter Leede Vrouwen 2 dit seizoen voor het eerst en in een spectaculaire wedstrijd werden de 3 punten in Sassenheim gehouden. Zaterdag 4 maart stond de return op het programma. En eigenlijk kunnen we kort maar krachtig zijn over deze wedstrijd. Ter Leede was in de fase na die vervelende blessure vooral zoekende hoe het positioneel in het veld ging staan. Spelend tegen een Jodan Boys dat ijzersterk is in de omschakeling moet je zorgen dat je restverdediging in orde is. En die waren we vooral aan het zoeken. Na een klein kwartier spelen komt Jodan Boys vanuit een vloeiend lopende aanval op een 1-0 voorsprong, waarna de wedstrijd over en weer gaat zonder hele grote kansen aan beide kanten. Het slotstuk zat hem in het einde en ruim toegekende blessuretijd van de 1e helft. Vanuit een corner (???) weet Jodan boys in 2 instanties de 2-0 op het bord te schieten. Vrijwel direct na de aftrap is het Annebel die de 2-1 op het bord schiet en nog geen minuut later moet Ter Leede in een 3 tegen 2 situatie de 2-2 binnenschieten, waar we twijfelen en de bal gaan kappen ipv op doel te schieten, ligt de bal 15 seconden later in ons eigen doelnetje…. Weer z’n razendsnelle omschakeling in een ondertal en je gaat met 3-1 de rust in.
In de rust even koppies bij elkaar en vooral een strijdplan maken om de 2e helft door te komen. Anouk gaat iets meer controlerend spelen en Romy gaat vanaf het middenveld doen waar ze ijzersterk in is, van box-to-box spelen. Na 4 minuten spelen in de 2e helft is de wedstrijd definitief klaar. Een vrije trap kan in 2 instanties binnen ons strafschopgebied worden binnengekopt. Vlak voor tijd scoort Jodan Boys uit een corner ook de 5-1. Een 5-1 nederlaag tegen koploper Jodan Boys. We gaan ons bij elkaar rapen, want aanstaande zaterdag staat de wedstrijd tegen die andere titelkandidaat IJFC Vrouwen 1 op het programma.
DTVTLVR2
Tags:vr2