Een slijtage-slag, zo kunnen we de bekerwedstrijd van Ter Leede Vrouwen 2 in de 2e ronde van de landelijke KNVB-beker wel omschrijven.
Nadat Ter Leede Vrouwen 2 in september via de poule-fase van de bekercompetitie de 2e ronde wist te bereiken, werd het gekoppeld aan zondag-hoofdklasser FC Eindhoven Vrouwen 2.
Het spelen van een bekerwedstrijd is eigenlijk het spelen van een finale. Winnen is een ronde verder komen, bij verlies is het bekeravontuur klaar. Maar wat bij een gelijkspel? Daarover was de week voorafgaande aan de wedstrijd nogal het nodige te doen. De wedstrijdzaken-app van de KNVB wijzigde keer op keer van verlenging ja, naar verlenging nee en weer vice versa. Het bekerreglement wat online te vinden was op de KNVB-site gaf aan direct penalties, maar de scheidsrechter toonde ons vooraf een ander reglement verkregen vanuit de KNVB met daarin de omschrijving dat er wel een verlenging gespeeld moest worden…. begrijpt u als lezer het nog? Een hele hoop onduidelijkheid, dan maar gewoon proberen in 90 minuten de wedstrijd te beslissen.
FC Eindhoven Vrouwen 2, een grote onbekende voor ons. Het eerste team speelt bij Ter Leede Vrouwen 1 in de topklasse en vanuit de speelwijze die zij hanteren, hielden we rekening met een 2-spitsen systeem. En inderdaad, de openingsfase FC Eindhoven Vrouwen 2 speelde met 2 aanvallers, met daaronder vrij offensief ingestelde speelsters. Ter Leede Vrouwen 2 gaf geen krimp en pakte vanuit het centrum de aanvallers gewoon in de 1-op-1 op.
Aftasten, ontdekken en kijken waar kunnen we de tegenstander voetballend gezien “pijn doen”. De compacte organisatie in verdedigend opzicht stond als een huis. Op het hoofdveld groeide Ter Leede Vrouwen 2 in haar spel en nam na een minuut of 19 de voorsprong toen Caitlin alert reageerde voor het doel en Ter Leede op een op dat moment terechte 1-0 voorsprong schoot. FC Eindhoven probeerde het wel, schakelde terug naar een 1-4-3-3 omdat het spelen met 2-spitsen niet lukte, maar Ter Leede stond gewoon op eigen helft heel weinig toe. En Ter Leede zelf dan aanvallend gezien? Mogelijkheden waren er wel degelijk, maar in de eindfase van het aanvallen ontbrak die beslissende pass om onze score te vergroten.
In de rust even op adem komen en wat tactische tips doornemen voor de 2e helft. Ga op jacht naar de 2-0 om de wedstrijd wat meer in het slot te gooien en vooral zelf niets weggeven. Geen wissels want Annabel, Iva, Renate, Steffi, Dionne, Mandy, Anouk, Eva, Caitlin, Romy en Ayla zaten lekker in het spelletje met elkaar.
De 2e helft ging door zoals de 1e helft eindigde. FC Eindhoven probeerde het wel, maar Ter Leede stond in een prima organisatie om heel weinig weg te geven. Romy was vanuit haar rol als spits veel bereikbaar, Eva en Anouk op het middenveld maakten vele meters en bereikten regelmatig de 16 van de tegenpartij. Toch kwam er een halverwege de 2e helft een twijfelmoment waarin Eindhoven voor een aantal minuten het spel naar zich toe kon trekken omdat de onderlinge afstanden bij Ter Leede te groot werden. Met het inbrengen van Joyce en Yara werd de rust enigzins hersteld en kon Ter Leede weer meer gaan aanvallen en de druk op Eindhoven verhogen. Vanuit een voorzet van Caitlin kon Yara de 2e goal van de middag op het bord zetten, zo dachten wij. Echter stond Yara blijkbaar voor de bal bij de voorzet van Caitlin, waardoor onze voorsprong helaas niet werd vergroot. Bij Dionne waren de luchtpatronen leeg en voor haar kwam Lizzy binnen de lijnen. Verdedigend zorgde dit wel voor een aantal omzettingen, echter iedereen streed voor iedere bal en de werklust lag ontzettend hoog. Eindhoven moest wat meer risico’s gaan nemen en vanuit die risico’s kwam Ter Leede er een paar keer gevaarlijk uit, maar nog steeds zonder het gewenste resultaat in het vergroten van de voorsprong. De tijd tikte weg, bereikte de blessuretijd en diep in die blessuretijd vanuit een alles of niets offensief aan Eindhovense zijde geeft Ter Leede toch een corner weg, een corner die wordt genomen met alle 22 speelsters in het 16-metergebied bij Ter Leede en in de kluts valt de bal toch voor een Eindhovense voet en rolt de bal tergend langzaam over de doellijn. In de dying-seconds van de wedstrijd gaat het toch mis. 1-1 en verlengen.
Mentaal, fysiek, alles deed pijn bij iedereen om op zo’n moment die goal tegen te krijgen. Waartoe zijn wij in staat? Hoe sterk zijn we fysiek en mentaal nu echt? Dat kunnen we deze verlenging van 2x 15 minuten laten zien. Waar Eindhoven in het nemen van alle risico’s om terug te komen in de wedstrijd al was uitgewisseld, hebben wij nog 2 frisse wisselspeelsters in Willemijn en Montana plus de in warming-up uitgevallen Suzy is ook nog als wissel beschikbaar om binnen de lijnen te brengen. Geloof in onze fysieke gesteldheid en laat zien dat deze mentale tik ons niet van de wijs brengt.
En dat Ter Leede dan binnen 1 minuut een keiharde mentale tik uitdeeld aan Eindhoven door in de 2e minuut van de verlenging 2x te scoren, dat is iets waar je van droomt. Eva schat een heerlijk aangesneden vrije trap van Lizzy op waarde en kopt de bal binnen en in diezelfde minuut is het Yara die onze marge op 2 doelpunten zet. Nu koppie erbij houden en heel slim omgaan met je krachten. Voor Renate was halverwege de 1e verlenging de kracht echt op. Een krampaanval tijdens de 2e helft bleek haar energie in de 1e verlenging echt op. Willemijn binnen de lijnen op haar oude plekkie linksback, waar het al eventjes geleden was dat ze daar speelde. Maar als een terrier klampte ze zich in haar duels en had het voordeel als frisse speelster dat ze aanvallend gezien er nog wel overheen kon komen aan die linkerkant. Met een 3-1 voorsprong bereiken we de korte rust van de verlenging. De meiden waren het er over eens, dit mogen we niet meer weggeven, al doet alles wel ontzettend pijn. Met water, bananen en suikers werd de nodige energie voor zover dat mogelijk was nog aangevuld. Montana kwam het laatste kwartier binnen de lijnen voor de moegestreden Caitlin en moest voorin proberen de lange ballen van de tegenpartij eruit te halen en het aanspeelpunt te zijn als wij de bal zouden veroveren. Een slijtageslag, die laatste 15 minuten. Mooi voetbal is het misschien niet geweest, maar iedereen streed met de laatste happen lucht die er nog in het lichaam zaten. In het rood gaan, pijn is emotie en kan je proberen uit te zetten of uit te stellen…en werkelijk iedereen deed dat! Een mogelijkheid om de voorsprong nog verder uit te breiden mislukt en uit het niets geven we een schietkans weg die 4 minuten voor tijd nog binnenvalt en de stand 3-2 wordt. Als slot op de deur komt toch Suzy nog binnen de lijnen en wisselt Yara af. We overleven door keihard te werken een aantal hachelijke momenten waarin de bal tot 2x toe voor ons doel gaat, maar als de scheids na 120 minuten dan eindelijk op z’n fluit blaast is de ontlading super groot! We hebben het geflikt en hoe… 120 minuten lang en dan nog zo’n keiharde versie van het clublied, met springen erbij uit jullie tenen kunnen krijgen. Een zeer terechte ontlading op een overwinning met een heerlijk vervolg! Want ja… ons bekeravontuur in de Landelijke beker krijgt een vervolg en niet zomaar eentje… Het beloftenteam van PSV is onze volgende tegenstander, zaterdag 17 december, een kers op de taart om 2022 mee te mogen afsluiten! Wat een geweldig voetbal-affiche is dat zeg.
Ook een compliment weer aan Averil, Julie vdB en Kirsten Bg die vandaag hebben meegeleefd alsof ze zelf binnen de lijnen stonden.
Komende zaterdag hervatten we de competitie met een thuiswedstrijd tegen Sleeuwijk Vrouwen 1.
DTVTLVR2
Tags:vr2