Het had afgelopen zaterdag (4 februari) zomaar een nieuw TV-format kunnen zijn, de meiden uit de stad versus de meisjes van het platteland, oftewel Wartburgia Vrouwen 2 tegen Ter Leede Vrouwen 2. Brutaler, feller, slimmer en een veel grotere mond, dat was de afspiegeling na afloop van de wedstrijd, de meiden waren afgelopen zaterdag hierin een stap verder als de meisjes. De frustratie over de terechte nederlaag zat hoog bij Ter Leede Vrouwen 2 zo bleek na afloop in de kleedkamer.

In de week voorafgaande aan de wedstrijd tegen Wartburgia Vrouwen 2, waarin Ter Leede door de uitstekende overwinning vorige week zaterdag op koploper Jodan Boys Vrouwen 1 zichzelf ook eventjes tot de koplopers van de 1e klasse mocht benoemen, werd er geoefend tegen hoofdklasser Berkel Vrouwen 1. Naast het maken van speelminuten door de meiden die iets minder hadden gespeeld, was er een 2e vraagstuk bijgekomen. Wat is de juiste invulling nu onze spits Eva (eindelijk…) de (terechte…) stap naar Vrouwen 1 heeft mogen maken. Hoe gaan we het gemis van Eva in ons team oplossen. Deze vraag stond met name centraal in de wedstrijd tegen Berkel. Een knap gelijkspel (2-2), maar met name kijkende naar de invulling van de spitspositie werden de mogelijk opties duidelijk. Op donderdag werden de aanvallers nog even apart door Andy onder handen genomen en op de dag van de wedstrijd was bijna iedereen klaar voor de wedstrijd. Bijna iedereen….helaas bleven Montana en Annebel thuis ziek achter in bed.

Iets voor de klok van 16.00 uur werd er afgetrapt op sportpark Drieburg in Amsterdam. Een eerste helft waarin Ter Leede Vrouwen 2 het lastig had tegen het afwachtende Wartburgia. Afwachten op het moment dat ze vanuit de omschakeling konden toeslaan met die rappe aanvalsters en het voetballend slim opstellende middenveld. Aan de kant van Ter Leede veel onnodig balverlies, te veel handelingen aan de bal waardoor je in het fysieke duel terecht komt en een te traag spel met de bal in bezit. We weten een Amsterdamse aanval onschadelijk te maken, maar dit levert wel een corner tegen op. Een bomvolle 5 meter voor de neus van keepster Annabel. De bal die voor het doel komt lijkt vanaf onze positie in de dugout te worden weggewerkt met de borst ipv het voorhoofd, de bal blijft daardoor in de menigte van speelsters hangen en een van de Wartburgia speelsters maakt hier dankbaar gebruik van door de 1-0 binnen te schieten. Op achterstand komen tegen Wartburgia wil je eigenlijk niet, gelukkig hebben we nog 80 minuten te gaan om te proberen deze achterstand goed te maken. De resterende 35 minuten van de 1e helft verlopen moeizaam. Het lukt Ter Leede te weinig door de afwachtende verdedigende organisatie van Wartburgia heen te komen. De keren dat we de 16 meter van de tegenpartij bereiken, missen we de bezetting voor het doel om echt tot een scoringskans te komen. Annabel moet vanuit zo’n omschakelmoment gestrekt naar de hoek om een grotere afstand te voorkomen.

In de rust is het vraagstuk vooral, hoe gaan we die muur doorbreken en hoe gaan we vooral ons eigen spel verbeteren. Welke keuzes moeten we maken om meer snelheid in het spel te krijgen en welke scenario’s doen zich voor als de stand zo blijft.

De beginfase van de 2e helft is een kopie van de eerste helft. Wartburgia lekker achterover leunend wachten op Ter Leede en een Ter Leede dat het aanvallend wel probeert, maar ook het stukje geluk ontbreekt als we rondom de 16 komen. En als je dan vanuit je omschakeling staat te slapen en elkaar niet de rug en ruimtedekking geeft die nodig is, kan Wartburgia met een simpele pass vanaf de zijkant zo de spits in de as van het veld 1 op 1 richting Annabel sturen en Annabel kansloos achterlatend kan de spits voor de 2-0 aantekenen. Willemijn komt binnen de lijnen voor Lizzy Kemp en Ter Leede gaat proberen met meer risico achterin, meer druk op Wartburgia en hun lange ballen te krijgen. Het gif wat Willemijn brengt met haar invalbeurt zorgt ervoor dat Ter Leede zich iets meer richting de 16 meter van de tegenpartij kan bewegen en we vaker de 2e bal gaan winnen. Tijdens het storen van de bal bij de keeper, weet Romy zich tot tweemaal toe zo op te stellen dat ze de bal kan blokken, echter ontbreekt ook haar het geluk dat die bal vervolgens goed voor de voeten valt om de aansluitingstreffer te scoren. We kunnen maar moeizaam onze aanvallende speelsters bereiken vandaag, mede door de compactheid van het verdedigen door Wartburgia. Het spel ligt vervolgens meerdere malen lang stil, de ene krampaanval na de ander en de kleinste tikjes lijken wel beenbreuken. Inderdaad…. Wartburgia helemaal in hun element wat betreft het vertragen van het spel en de wedstrijd. Ter Leede Vrouwen 2 is niet bij machtte hier iets tegenover te stellen. Anouk en Amina komen nog binnen de lijnen voor Joyce en Yara en gaan beide voorop in de strijd. Maar alleen ga je het niet redden, je hebt je team nodig om tot een prestatie te komen. De meisjes van het platteland verliezen het van de meiden uit de stad….

Als team hebben we het laten afweten, de aangegeven opties om tot scoringskansen te komen werden te weinig gehanteerd, de individuele actie met en zonder bal om uiteindelijk ergens in het veld een overtal te bereiken werd verloren en het tempo in het spel was vandaag te traag. Een deksel op onze eigen neus. Een klutsmoment met een corner in de beginfase van de eerste helft en een slaapmoment in de positionele bezetting in het begin van de tweede helft beslissen de wedstrijd in het voordeel van Wartburgia.

Aanstaande zaterdag wacht ons de uitdaging met CSW Vrouwen 1. 11.30 uur, veld 2! Wees er klaar voor!

DTVTLVR2

Tags:vr2