We herkennen het allemaal wel… Zo’n wedstrijd dat je de bovenliggende ploeg bent, behoorlijk wat mogelijkheden krijgt om te scoren en uiteindelijk gewoon met lege handen staat. Dit was het verhaal bij de uitwedstrijd die Ter Leede Vrouwen 2 afgelopen zaterdag speelde uit bij SC’t Gooi in Hilversum. Na afloop napratend tot de conclusie komen dat het voetballend gezien misschien wel de beste wedstrijd was tot nu toe, maar al hadden we nu nog gespeeld, dit was zo;n typische wedstrijd dat we de bal er gewoon niet inkregen. Normaliter een wedstrijd die je gezien de scoringsmogelijkheden met 2-5 wint, nu laat je 3 punten achter omdat je de bal gewoon niet over de doellijn van de tegenstander krijgt.

Met een gehavende selectie begon de vrouwenselectie van Ter Leede dit weekend aan de competitiewedstrijden. Het elftal door verschillende redenen afwezige speelsters zou als team niet misstaan in de topklasse, voor Vrouwen 2 hield dit wederom in speelsters leveren aan Vrouwen 1, zelf vanuit de MO19 putten en gelukkig waren er twee speelsters bereid om hun blessurepijn te doorstaan en vanaf de bank beschikbaar te zijn voor Vrouwen 2. De basiself kreeg de opdracht mee dat het er vanuit moest gaan dat ze de 90 minuten zouden moeten kunnen aantikken en slim met hun krachten om moesten gaan.

Tijdens de eerste helft werd al snel duidelijk dat Ter Leede het spelmakende team zou zijn, SC ‘t Gooi wachtte geduldig af en loerde op de omschakeling bij balverovering. Ondanks de afwachtende Gooise dames golfde het spel de 1e helft wel op en neer. Met name de sloridige en soms inspiratieloze aanvallen aan Sassemse kant waren daar debet aan. En juist dan als je een team tegenover je hebt staan dat speelt op de lange bal naar voren toe, moet je beseffen dat omschakelen na balverlies en de tegenstander in de ogen kunnen kijken een hele belangrijke voorwaarde is. Beide teams kregen corners mee en de grootste scoringsmogelijkheden waren de eerste helft voor Ter Leede. Toen op slag van rust voor de derde keer een 100% scoringskans niet tot doelpunt werd gepromoveerd, sloegen de dames van ‘t Gooi keihard toe door binnen 15 seconden nadat de Gooise keepster de bal had gered, de bal achter onze keepster Annabel over de doellijn te laten rollen.
Een kleine mokerslag zo vlak voor rust….

De ontevreden gezichten van de meiden in de rust gaven aan dat niemand tevreden was met die 1-0 achterstand. Met name het overtal dat ‘t Gooi creeerde vanuit de omschakeling moest gewoon beter. Positioneel wijzigde we wat posities waarmee we zowel in balbezit als in balverlies sterker zouden staan. Tijdens die 2e helft vond ‘t Gooi het voetballen wel prima, de welbekende dubbeldekker-bus werd voor de zestien gepositioneerd en Ter Leede was nog meer aan de bal als de 1e helft. Met veel combinaties en snel samenspel en balverplaatsingen drong Ter Leede de gehele 2e helft aan, kwam geregeld tot een schietkans en ook meerdere malen kwam het oog in oog met de keepster, maar om nu daadwerkelijk die trekker over te halen, bleef het bij inschieten van de goed gepositioneerde keepster die groeide in de wedstrijd. En ja, die oude voetbalwet…. als je zelf niet scoort, dan krijg je hem geheid tegen. Een counter om onze oren deed de das om, 2-0… We lieten ons koppie niet hangen, bleven combineren en richting het doel van de tegenstander gaan, maar wat we ook probeerden, die bal ging er vandaag ook echt niet in. Zo’n wedstrijd heb je 1x per seizoen en gelukkig hebben wij hem nu alvast gehad.

Na afloop was dat ook de conclusie die we trokken, misschien we de beste wedstrijd tot nu toe, maar die bal wilde er gewoon echt niet in vandaag. Voetballend gezien moeten we doorgaan op het ingeslagen aanvallende spel, verfijnen waar nodig en vooral van iedereen binnen de lijnen verwachten dat we altijd alles 100% geven. Dat er een idee achter iedere bal zit die je speelt en dat we na afloop over gekozen ideeen kunnen discussieren.

Een groot compliment aan de meiden, die misschien wel te snel, hun 90 of bijna 90 minuten hebben moeten aantikken deze wedstrijd, een groot compliment aan de de meiden die ondanks hun blessure toch op de bank plaatsnamen en tijdens de 2e helft binnen de lijnen kwamen, maar toch ook een klein kritisch woordje aan de meiden die te veel met alles of niets aan het spelen zijn, begin met de basis die simpel heet, geef 100% inzet, enthousiasme en uitstraling en ga als al die ingredienten aanwezig zijn pas denken aan het het moeilijke in het spel.

DTVTLVR2