Ter Leede Vrouwen 2: Wat een teamprestatie!

2021-11-28    ·    Ter Leede    ·    Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Zaterdag 27 november stond voor Ter Leede Vrouwen 2 de uitwedstrijd in Utrecht tegen Hercules Vrouwen 1 op het programma.
De afgelopen 3 seizoenen een angstgegner voor Ter Leede Vrouwen 2, hoe zou dat nu zijn? In de stand stonden beide teams dicht bij elkaar. In de weg omhoog zou een overwinning een hele lekkere welkomer zijn. Met een ietwat gehavende selectie vertrokken we richting Utrecht, waar het vooraf vooral de vraag was, hoe lang gaan Suzy en Kristel het houden vandaag. Omdat we een gehavende selectie kennen, was daar vandaag het basisdebuut voor de 15-jarige Amanda. Een talentvolle aanvalster spelend in de jeugd van Ter Leede.

Veel informatie vooraf over tegenstander Hercules hadden we niet, maar ga vooral vandaag uit van je eigen krachten. Speel als een team, wil de bal graag hebben, hou hem als team in bezit en ga er vanuit dat dit je laatste competitiewedstrijd voor de winterstop in, sluit de goede reeks van de afgelopen weken vandaag af een overwinning en dus drie punten in de tas mee naar Sassem.

In de openingsfase van de wedstrijd ontspon zich een leuk schouwspel om naar te kijken. Ter Leede wat meer het balbezit, Hercules dat vooral de as in onze opbouw dichthield en ons in de opbouw naar onze backs dwong om van daar uit ons onder druk te gaan zetten. Een leuke uitdaging om aan te gaan, probeer er op snelheid onderuit te voetballen. Onze youngster Amanda zorgde voor het eerste gevaar, na een goede combinatie werd zij in de diepte weggestuurd, met een mooie actie omspeelde ze haar tegenstander die niets anders kon doen dan Amanda naar het kunstgras te werken. Amanda maakte hierdoor gelijk kennis met het “grote vrouwenvoetbal”. Willemijn eiste de vrije trap op, alle camera’s op de bank werden gereed gemaakt om die bal in die winkelhaak te zien vliegen, helaas was het ijdele hoop…. de muur stond in de weg. Toch was het Ter Leede dat aanvallend het meest dreigend was. Een scrimmage voor het doel kon ter nauwernood tot corner worden gewerkt, een corner die door Iva vervolgens op een haar na werd gemist. We zaten er aanvallend lekker in, maar ook verdedigend stonden we prima. Gaven weinig kansen weg onder leiding van het hereningde centrale duo Kristel en Renate. Het storen van de opbouw op de helft van de tegenpartij, iets waar we het de laatste weken vaak over hebben gehad in aanloop naar wedstrijden. Dat het ons de 0-1 opleverde is een fantastische beloning! Kim koos het juiste moment, vrat haar tegenstander op en krulde die bal met links heerlijk binnen! BAM 0-1! Nu koppie erbij houden, want een geslepen ploeg als Hercules slaat zomaar in eens toe, wisten wij uit de afgelopen jaren. Bij vlagen combineerden wij er lustig op los, in de eindfase kwamen we soms net een teen te kort om de 2e goal voor rust op het scorebord te zetten. Maar de strijd die iedereen met elkaar leverde… Dat was de pluim die de ploeg terecht kreeg in de rust. Onder het genot van een heerlijke warme bak thee uit een gieter, warmde iedereen zich op en waren we het met elkaar eens….We zitten er heerlijk in vandaag. De lijn van de warming-up, die op het scherpst van de snede was, hebben we doorgezet in de 1e helft en met een verdiende voorsprong zitten we hier nu. Maar hou die vast de 2e helft, probeer weg te blijven uit de fysieke duels, want eigenlijk op iedere plekje op het veld zijn wij fysiek de mindere. Dus speel die bal snel van A naar B en beweeg! Blijf scherp in de eindfase van het verdedigen en doe dit met je hele hebbe en houwe. Suzy bleef moegestreden na de rust in de kleedkamer achter, Yara kwam voor haar binnen de lijnen en Willemijn schoof 2 linies naar achteren.

Het schouwspel van de 1e helft zette zich de 2e helft voort. Al drong Hercules wel iets meer aan, wij werden soms gedwongen iets meer uit de omschakeling te gaan spelen, maar deden dit erg goed. Het spelprincipe “compact spelen” voerden we gedisciplineerd uit en rondom de helft van de eigen helft zaten wij er heel fel bovenop. Het enige gevaar de 2e helft van Hercules kwam uit een corner tegen, waarbij Renate uiterst alert op de doellijn vakkundig de bal met haar hoofd wist weg te koppen. Dat diezelfde Renate een groot aandeel had bij onze 2e treffer van de middag kenmerkt haar rol als aanvoerdster, altijd gaat ze voorop in de strijd! Vanuit onze 1-2-3 afspraak bij ingooien, ook zo’n regel waar we de afgelopen weken op gehamerd hebben, was haar ingooi een directe assist op de diepgaande Ayla die beheerst de 0-2 binnentikte. Julie wisselde de jarige Eva af binnen de lijnen en ook met het inbrengen van Anouk op het middenveld kozen we voor iets meer verdedigende zekerheid. Het team werkte keihard met elkaar en voor elkaar, de 0 houden is ook wel eens een mooie verdienste voor het team. Yara zetten de 0-3 nog op het scorebord, echter was dat maar voor hele korte duur, Yara zou de bal uit de handen van de Utrechtste keepster hebben geschoten. Deze beslissing gaf het team nog meer kracht om in die laatste fase van de wedstrijd Hercules niet terug te laten komen in de wedstrijd. Een vrije-trap van Hercules werd door Annabel op de lat getikt en Montana wisselde voorin Amanada nog af. Het eindsignaal klonk, 3 punten mee naar Sassem!

Terugkijkend naar de wedstrijd, waar maakten wij nu het verschil?
Was het dat fantastische basisdebuut van Amanda, die met haar jeugdige onbevangenheid bij vlagen ongrijpbaar was voor de Utrechtse verdedigers. Of misschien toch Annabel die een hele solide wedstrijd keepte en op het moment dat ze ons moest redden, de bal knap op de lat tikte. Vergeet de rol van Anouk niet, lang moeten wachten om binnen de lijnen te komen, maar daar met veel balveroveringen belangrijk in het over de streep trekken van de overwinning. Dan Ayla, vanaf het middenveld lekker aanvallend voetballen, acties maken en lekker combineren en bovendien die belangrijke 0-2 scoren. Eva die vanuit de spits en linksbuiten ons aanvallende impulsen gaf en heel veel meters maakte in het storen van de opbouw. Welke rol speelde Iva als rechtsback? Haar tegenstander was ze ruimschoots de baas en ook het aanvallende avontuur in haar spel bracht ons tot veel variatie. Of was het toch Joyce op het middenveld, je mist haar eigenlijk pas als ze echt niet meer verder kan, ze kan zich wegcijferen voor het team, maar kiest ook het juiste moment het team bij de hand te nemen en de lijnen uit te zetten. Dan onze Speedy Gonzales Julie, die vandaag na haar hoofdblessure weer minuten mocht maken en daarin over het veld heen knalde. Was het de rol van Kim op het middenveld, haar eerste 90 minuten dit seizoen en hoe!!! Wat een energie, buffelend van 16 tot 16 en die belangrijke 0-1 binnenschieten. Misschien wel de volgende speelster uit Vrouwen 2 die haar debuut bij Vrouwen 1 zal gaan maken. Of de terugkeer binnen de lijnen van Kristel… een slepende blessure hopelijk achter je gelaten en nu op karater gelijk 90 minuten belangrijke minuten de leiding geven aan het team vanuit je centrale rol achterin. Of Montana, lang moeten wachten op je invalbeurt in een sterk spelend team en de minuten die je maakt alles geven en keihard werken. Was het de rol van Renate, afgelopen dinsdag al haar officieuze debuut gemaakt in Vrouwen 1 in een oefenwedstrijd tegen het Nederlandse Politieteam en nu heersend in en rond onze eigen 16 meter. Voorop gaan in de strijd en je teammaatjes daarin meenemen. Een aanvoerdster pur sang! Was het de rol van Suzy die de eerste helft de plek als linksback verdedigend uitstekend invulde en haar tegenstander geen centimeter ruimte gaf. We mogen de rol van Willemijn als linkeraanvaller en linkerverdediger niet onderschatten. En last but not least Yara, gestart vanaf de bank, maar de 2e helft weer lekker op dreef als rechteraanvaller.

Het was geen individu die het verschil maakte, het verschil maakten wij als TEAM!
En dat is een prestatie waar wij ontzettend trots op mogen zijn. Een lastig Hercules werd als TEAM aan de kant gezet.

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2: leiden of lijden?

2021-11-14    ·    Ter Leede    ·    Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Waar wij afgelopen woensdag een afzegging van onze oefenwedstrijd en derby tegen Foreholte Vrouwen 1 kregen, was daar donderdagavond aan het begin van de training de app van Alex Scholte. “Arjan, zou jij spelen tegen Foreholte, onze oefentegenstander heeft ook afgezegd. Oefenen tegen ADO MO16?”

Tijdens een warming-up van de training altijd leuk om de meiden te kunnen mededelen dat we een oefentegenstander hebben en zaterdag toch voor een 11 tegen 11 het veld in kunnen ipv een onderlinge training. Maar ADO MO16? De meiden hadden wat twijfels, denk er lekker over na meiden tijdens de training, aan het einde van de training komen we erop terug. Als trainer had ik die knoop eigenlijk allang doorgehakt, we gaan hem spelen!

ADO MO16, spelend in de jongens hoofdklasse, allemaal talentvolle meiden die onder de bezielende leiding van Alex Scholte worden klaargestoomd voor wat er straks uiteindelijk in de eredivisie gevraagd wordt. En in zijn kielzog neemt Alex ook zijn jonge assistent-trainsters Lisa en Elisa mee, die hij de fijne kneepjes van het trainerschap kan overbrengen! Het trainersvak waarin de Ter Leede Vrouwen voor Alex een hele belangrijke rol hebben betekend. Vandaag ook een weerzien tussen vele oud-pupillen die nu in het Rood Geel van Ter Leede spelen en een verleden in het Groen-Geel van ADO kennen.

Waarom spelen we dan tegen die jonge meiden was de vraag… daar kunnen we kort over zijn. Die meiden zijn jong en onbevangen, spelen om te winnen, maar vooral ook om te ontwikkelen en zullen zaterdag als een stel jonge honden bovenop iedere bal duiken. Daarnaast is de helft van onze eigen groep nog 19 jaar of jonger, dus kom maar op. Eindelijk een keer geen tegenstander die een dubbeldekker op de 16 meter parkeert en niet komt om te voetballen, maar eindelijk weer een tegenstander die jong en onbevangen de gehele wedstrijd bovenop ons dakkie zal zitten en het ons moeilijk zal maken om aan voetbal toe te komen!

En dat was afgelopen zaterdag ook de noot die werd gekraakt tijdens de korte bespreking vooraf. Laat die bal snel van voet naar voet gaan, ben je te traag, zitten ze bovenop je dakkie. Wij moeten leiden in het veld, hou elkaar scherp en actief en voorkom dat leiden met korte ei, lijden met lange in gaat worden. Want dan doen wij iets niet goed!

Op natuurgrasveld 3 begon omstreeks 11.30 uur de wedstrijd. En zoals vooraf voorspelt, als een stel jonge honden werd iedere bal van ons direct onder druk gezet door de meiden van ADO! Aanname niet goed betekende vrijwel direct de bal kwijt! De eerste helft golfde daarom op en neer, kwamen wij halverwege de 1e helft op een 1-0 voorsprong door een mooi schot van Eva, maar was vooral duidelijk dat de ADO meiden het vooraf onder de indruk zijn, direct van zich af gooiden toen het 1e fluitsignaal klonk. Annabel moest aan onze kant een paar keer handelend optreden, een schitterende steekpass van Sophia op Joyce eindigde jammergenoeg voor ons op de paal. Maar de vraag in de rust was vooral… was het leiden of lijden.

Daarover waren de meeste meiden het eens, onze eerste helft voelde meer aan als lijden. Wij moeten sneller handelen als dat we in de competitie gewend zijn en hebben bovendien een tegenstander die ons nergens op het veld met rust laat. Aanvallend gezien beter aandacht op het drukzetten en de omschakelmomenten!

De tweede helft een heel gretig Ter Leede dat in de eerste 15 minuten van de tweede helft de wedstrijd qua stand naar zich toe trok. Suzy en Iva hadden een heel belangrijk aandeel in de 2-0 die van de voet van Yara kwam. De 3-0 was een wonderschone trap van Anouk die haar eerste goal in het rood-geel van een fraaie afstand in de bovenhoek krulde. Bij onze 4e goal kreeg Kim het op haar heupen, behield het overzicht en bediende Eva die haar 2e goal van de middag kon noteren. Maar zoals het een ploeg als ADO MO16 in opleiding betaamt, lieten zij zich niet afschrikken en afleiden door deze goals. Wij moesten scherp en alert blijven in die o zo scherpe en snelle omschakeling van ADO. Renate bleef centraal achterin heel knap overeind in haar eentje tegen 3 Haagse meiden. Toch moesten ook wij 2x vissen deze wedstrijd. Die rappe en behendige linksbuiten zocht constant haar actie en schoot de bal hoog en hard in de kruising bij de 1e paal. De 2e tegengoal is er eentje waarin het lakse en toekijken in het verdedigen in een standaard situatie keihard wordt afgestraft en de 2e Haagse treffer opleverde.

Het lijden van de eerste helft werd gelukkig in het begin van de 2e helft omgezet in leiden van de wedstrijd en elkaar erbij houden. Een hele leerzame oefenwedstrijd voor Ter Leede Vrouwen 2, een wedstrijd waarin je merkt dat je constant “aan” moet staan en waarin leeftijd slechts een nummer is. Ook superfijn en leerzaam dat ADO de laatste fase van de wedstrijd gewoon 1 op 1 ging spelen, goed om ook weer eens mee te maken!

Meiden van ADO, bedankt voor deze wedstrijd. Voor beide kanten een hele leerzame wedstrijd! Dat we elkaar dit seizoen nog eens gaan treffen, daarover zijn de lijntjes kort!

Volgende week weer aan de bak in de competitie tegen RVVH Vrouwen 2. Neem de ervaringen van deze wedstrijd mee naar volgende week!

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2: Eindelijk die overwinningsfoto!

2021-11-07    ·    Ter Leede    ·    Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Wie het spel de laatste weken van Ter Leede Vrouwen 2 heeft gevolgd, begreep er soms niets van dat het team met een nederlaag en gelijk spel van het veld stapte… Een bekende voetbal-legende maakte daarover eens de bekende uitspraak “Je moet altijd zorgen dat je een doelpunt meer scoort als de tegenstander.”

En daarmee is Vrouwen 2 aan de slag gegaan. Vorige week trof het al 3x het doel in de uitwedstrijd tegen SC ‘t Gooi wat een gelijkspel opleverde. Zaterdag 6 november onder toeziend oog van vele supporters kreeg het team de mogelijkheid om nu ook op eigen grond het doel te gaan treffen. Tegenstander was Blauw Geel ‘55 Vrouwen 1 uit Ede.

Een bijzondere periode is aangebroken. De nieuwe maatregelen rondom Corona zorgden gister voor een unicum, de wedstrijdbespreking vond voor het eerst ook “online” plaats. Iedere speelster maakt hierin haar eigen keuze die we uiteraard respecteren. Aan ons de taak iedereen “aan boord” te houden. Aandacht tijdens de bespreking lag hem vooral in ons aanvallende spel en de afspraken rondom het storen van de opbouw tegenpartij. Wie doet wanneer wat en waarom.

De wedstrijd-rituelen voor de wedstrijd werden iets aangepast en sprintend betraden de Vrouwen van het 2e de kunstgrasmat van veld 2. Vanaf het beginsignaal was één ding duidelijk, de meiden waren opzoek om deze wedstrijd zelf op voorsprong te komen en het heft in eigen hand te nemen. Binnen een paar minuten ontsnapte Yara aan de aandacht van de Edese verdediging, 1 op 1 met de keepster, een keuze makend die net verkeerd uitpakte. De toon van de wedstrijd was gezet! Ter Leede fel in ieder duel en voorkomen dat de tegenstander gevaarlijk kon worden en zelf met vrijheid binnen de geschetste kaders op zoek naar aanvallen en mogelijkheden om te scoren. De verdediging olv keepster Romy en het herenigde centrale duo Renate en Suzy stond als een huis. Lisa en Iva op de backs konden zich daar heerlijk uitleven! Joyce deelde op het middenveld de lakens uit en zorgde ervoor dat Lotte en Ayla zich op hun voetballende kwaliteiten konden focussen. En voorin creativiteit en werklust bij aanvallers Yara, Eva en Willemijn.

Ter Leede bleef aandringen, de keepster kon veel aanvallen pareren, maar iets na het verstrijken van de de helft van de 1e helft uit een scherpe corner van de voet van Willemijn was het Lisa die de bevrijdende 1-0 op het scorebord kon zetten. Wat een vreugde op het veld, eindelijk komt Vrouwen 2 zelf op voorsprong, nadat een hachelijk moment iets eerder voor onze eigen goal gelukkig in de handen van Romy belandde.

Het verzet was gebroken want enige momenten later via een heerlijke aanval over meerdere schijven was het Willemijn die de 2-0 op het scorebord schoot, de samenwerking en voorbereiding tussen Lisa en Yara die hieraan vooraf ging was een uitstekende! Vlak hierna haalde Willemijn nogmaals hard uit, echter nu stond de paal in de weg.

Alsof die 2-0 voorsprong nog niet genoeg was, schatte Yara vlak voor rust het storen van de opbouw op het juist moment in… waar ze 40 minuten eerder 1 op 1 faalde, schoot ze de bal nu beheerst tegen het doelnetje! Wat een weelde… en een compliment naar alle elf binnen de lijnen. De strijd die iedereen leverde om de bal in bepaalde belangrijke fases te willen winnen was enorm.

In de rust koppies bij elkaar en plan voor de 2e helft maken. In deze “luxe” positie heeft Vrouwen 2 immers nog niet gezeten dit seizoen. Het gaf de ruimte om Joyce en Iva even de benodigde rust te geven en voor hen kwamen Lois en Anouk binnen de lijnen. Blijf scherp en alert en verslap niet, die eerste 10 minuten na rust waarin een stormram van Blauw Geel werd verwacht moeten we “overleven” door als team te blijven strijden en kijk of je zelf die 4e goal op het scorebord kan zetten.

Een verrassing toen we uit de rust het veld op kwamen…. Onze kersverse vader en assistent-trainer Jens kwam de 2e helft met ons meemaken. Kon hij de 3-0 ruststand via de app echt niet geloven en wilde hij ons controleren of we hem niet voor de gek hielden of kon hij echt een uurtje “vrijmaken” om bij ons aanwezig te zijn… Jens en Melissa, nogmaals van harte gefeliciteerd met jullie zoon Luca!

De verwachte storm uit Ede bleef uit, die 4e bevrijdende treffer viel wel! Haar eerste doelpunt in de competitie voor nieuwkomer Eva! Een scrimmage voor het doel werd door Eva op waarde geschat en de bal een tikje geven de doellijn over levert ook gewoon een goal op Eva! Die bal in de kruising gaat ook nog wel volgen…je eerste treffer staat achter je naam!

Kim en Julie kwamen binnen de lijnen voor Yara en Ayla. Ter Leede bleef veel aan de bal, maar werd wel wat slordiger. De ruimtes tussen de linies werd groter en het middenveld stond door de gretigheid soms in een ondertal. Met hard werk en sterk op de bal verdedigen door onze laatste lijn konden we voorkomen dat Blauw Geel gevaarlijk kon worden.

Montana loste voor de laatste 25 minuten Eva af in de spits en zoals een spits graag wil, ging ook Montana op zoek naar haar goal! Het uitspelen van de aanvallen werd iets slordiger, schoten van afstand misten de goal op grote afstand of de Edese keepster redde de bal stijlvol. Toch hadden we nog een toetje in petto en wat voor een…. Vlak voor het sluiten van de wedstrijd veroverde Kim aan de linkerkant op eigen helft de bal, zette daar een versnelling met bal aan het voet in en liet iedereen achter zich… in de 16 aangekomen remde ze wat van snelheid, keek naast zich wie er meegekomen was, maar niemand kon haar bijhouden. Beheerst schoof Kim de bal in de korte hoek. Een bekroning van een herstelperiode en terugknokken uit een blessure wordt hiermee definitief afgesloten Kim! Direct na de 5-0 vond de scheidsrechter het genoeg en floot af! Armen in de lucht en drie punten eindelijk in the pocket. Gestreden als team en vijf verschillende doelpuntenmakers!

Een trouwe volger en lezer van onze verslagen gaf de tip de euforie in het verslag niet te groot te maken… dit moet het begin zijn van een mooie reeks wedstrijden. Ik hoop aan dit verzoek te hebben voldaan en niet te euforisch te hebben geschreven. Laat vooral de trots op het team en de meiden uit dit verslag blijken. De glimlach bij sommige meiden was een meer dan terechte, ik hoop deze de komende weken nog veel vaker te zien!

En laten we nog één keer die bekende uitspraak de revue laten passeren en als belangrijke tip meegeven aan de meiden en staf van het 2e vrouwenteam “Je moet altijd zorgen dat je een doelpunt meer scoort als de tegenstander.” 5x scoren en zelf de nul houden voldoet prima aan deze belangrijke tip!

DTVTLVR2