De koffiekar in het nieuws!
Deze week was onze koffiekar in het nieuws. Zie youtube.
Deze week was onze koffiekar in het nieuws. Zie youtube.
De column van Don Leo; ‘Wat een accommodatie!’
Als ik weer naar Ter Leede ga en ik mijn fiets neerzet en daarna via de kleedkameringang en via de kantine naar de jeugdkamer loop merk ik niks bijzonders op. Zo ook niet als ik vervolgens naar de velden ga om wedstrijden te bekijken. Wat ik zie is allemaal vertrouwd en wordt als gewoon beschouwd. Maar is dit wel zo vanzelfsprekend?
Als ik nog eens mijn rondje over de Ter Leede accommodatie voor ogen haal en meer ga letten op waar ik allemaal langs loop dan besef ik me dat Ter Leede zich gelukkig mag prijzen met deze accommodatie. Zonder te overdrijven is het een pareltje in de Bollenstreek. Maar wat is er dan zo bijzonder of goed aan de accommodatie? Een kleine opsomming;
Alles staat keurig in de verf, het hang- en sluitwerk van alle deuren is in orde, de kleedkamers zien er strak en netjes uit, overal kledingshaakjes, een vuilnisbak voor de afval, schone douches. De toiletruimtes zien er fris en netjes uit. De scheidsrechterkleedkamers met strak de vlaggetjes op een rijtje aan de muur. De kantine met een mooi en heel interieur, met een mega televisiescherm en ook nog eens een aantal kleinere aan de wand en een prachtige geluidsinstallatie waar sfeervolle muziek uit komt. Een bar en een keuken die er hygiënisch, ordelijke en verzorgt uit zien en waar gastvrij en behulpzaam kantinepersoneel werkzaam is. Een volledig vernieuwde jeugdkamer dat als een uitnodigend visitekaartje kan dienen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dan buiten, met de velden waarop de goals allemaal van hele netten voorzien zijn, de cornervlaggen rustig in de wind wapperen. De grasvelden die er fantastisch bij liggen voorzien van wit gekrijte lijnen. De hoge vangnetten die keurig overeind staan en voorzien zijn van strakke netten zonder gaten. Langs de slootkant een stok om eventueel ballen mee uit de sloot te kunnen vissen. Het Jaap Schaap hok dat er prima verzorgd bij staat. Het hoofdveld met een strakke afrastering voorzien van kleurrijke reclameborden. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dit allemaal is niet zo vanzelfsprekend. We mogen trots zijn op onze accommodatie en daarmee ook trots zijn op het accommodatieteam, met al zijn vrijwilligers, die wekelijks en het hele jaar door er voor zorgt dat wij op trainingsavonden en op zaterdag op een optimaal onderhouden complex kunnen omkleden, voetballen, douchen en verblijven.
Als je de eerst volgende keer naar Ter Leede gaat, kijk dan eens wat meer om je heen om met eigen ogen te zien dat de Ter Leede accommodatie inderdaad een pareltje in de Bollenstreek is. Dus hulde en dank aan ons accommodatieteam!
Fijne feestdagen en alvast een gezond en sportief 2019 gewenst!
Leo Verbeek (Talentbegeleiding en -coaching)
Reacties kun je sturen naar leoverbeek@terleede.nl
Deze week is de december uitgave van de Ter Leede jeugd nieuwsbrief uitgekomen.
Om deze te lezen klik hier
Het werd hoog tijd. De oude stoeltjes waren verkleurd en beschadigd, en dus aan vervanging toe.
Vrijwilligers van Teylingen en Ter Leede sloegen de handen ineen om gezamenlijk de nieuwe stoeltjes te monteren, en tevens twee leuningen aan te brengen op onze tribune.
Het resultaat is op de foto te zien.
Namens het bestuur van Teylingen en Ter Leede: vrijwilligers bedankt!
De column van Don Leo; ‘Ukkenvoetbal’
Als we het bij Ter Leede over Ukkenvoetbal hebben, dan hebben we het over Jaap Schaap (de grote Uk). Iedere zaterdagochtend bekommert Jaap zich, samen met zijn vaste assistent Lien Drommel, weer over een groepje jonge en soms zeer jonge kinderen die hun eerste schreden op het voetbalveld komen zetten. De één heeft thuis in de tuin al eens met papa of mama tegen een bal getrapt, voor de ander is het helemaal nieuw. In een vriendelijke, ongedwongen en plezierige omgeving krijgen de kinderen hun eerste ervaring met voetballen.
De bal is vaak nog de grootste ‘vijand’ omdat ze nog geen baas over de bal kunnen zijn. De bal doet nog niet wat de spelertjes in hun hoofd hebben. Jaap heeft in de loop der jaren veel oefeningetjes ontwikkeld die de kinderen kunnen helpen om onbewust de bal wat meer onder controle te krijgen. Langzamerhand zie je dan dat spelertjes niet meer zo vaak struikelen over de bal, maar de bal de richting in spelen die ze willen. Kortom het balgevoel wordt stapje voor stapje en week voor week steeds beter.
Is dit belangrijk? Het is de basis voor de verdere ontwikkeling. Het is gebleken dat kinderen in hun prille jeugd de meeste prikkels te verwerken krijgen en eigenlijk ontzettend veel op één dag ervaren, leren en opslaan in het geheugen. En wellicht nog het belangrijkste hierbij, het is ongedwongen en nog volledig in de belevingswereld van het kind. Jaap weet als geen ander dat het belangrijk is dat het kind zich vrij voelt, geen regeltjes opgelegd krijgt en nog 100% intuïtief speelt. Zoals op de peuterschool kinderen nog kunnen knippen, plakken en kleuren binnen hun eigen fantasiewereld.
Het rare is dat in onze scholing en (voetbal)trainingen niet altijd de beste en gekwalificeerde trainers op de jongste jeugd staan terwijl daar de basis gelegd wordt. Maar heb je die daar dan nodig? Eigenlijk is hier een tweeledig antwoord op; enerzijds moet degene die de Ukkentraining verzorgd weten hoe hij of zij de kinderen onbewust en met plezier zich kan laten ontwikkelen binnen de kwaliteiten die het kind heeft. Anderzijds moet je kinderen eigenlijk zichzelf laten ontwikkelen door te laten ontdekken, ervaren, vallen en opstaan, eigen creativiteit toepassen, dus volledig uit het kind zelf.
Maar uiteindelijk is voetballen een teamsport en moet je samen het spel spelen dus vroeg of laat moeten de kinderen leren dat het spel alleen leuk is als je het samen doet. Toch blijkt dat dit eigenlijk wel vanzelf gaat, ook als we ons er niet mee zouden bemoeien, ontwikkelt het spel zich van individueel naar samen voetballen. Want als er op een pleintje of grasveldje wordt gespeeld is er niemand die langs de kant uitleg staat te geven hoe het moet. Die uitleg komt van het groepje zelf, de kinderen stellen zelf de teams samen, bepalen zelf wat de uitlijnen zijn (de muur aan de zijkant mag gebruikt worden), wat het doel is (twee jassen) en hoe lang ze zullen spelen (tot etenstijd).
Waar moeten we dus voor waken als de spelertjes naar de voetbal komen? Dat al die eigen inbreng en creativiteit er uit gehaald wordt. Jaap Schaap is, naar mijn mening, het voorbeeld hoe in het verlengde van het straat- en pleintjesvoetbal de kinderen op de voetbal zich verder mogen ontwikkelen zonder dat er een grote inbreuk op de eigen invulling en beleving van het kind gedaan wordt.
Het is de kunst van een trainer om de omstandigheden te creëren waarbinnen spelers zich in de jeugdperiode optimaal ZELF kunnen ontwikkelen waarbij de creativiteit en uitvoering grotendeels bij de kinderen zelf vandaan komt. Wie niet snapt wat ik hier bedoel? Ga op zaterdag eens bij de Ukkentraining kijken! Jaap Schaap is het levende voorbeeld!
Leo Verbeek (Talentbegeleiding en -coaching)
Reacties kun je sturen naar leoverbeek@terleede.nl
fgelopen vrijdag 30 november was het eindelijk zover. De meiden van de MO15 mochten ballenmeisjes zijn tijdens de wedstrijd en de meiden van de Jo10-5m en Jo11-4m mochten met de vrouwen van Ajax of met FC Twente meelopen het veld op. De spanning bij de meiden die mochten oplopen was duidelijk merkbaar, er werd al lang over gesproken onderling. De meiden van de Jo10-5m hadden eerst nog het Sinterklaas feest bij Ter Leede. Om 17.45 uur sprongen we de auto’s in op weg naar de Toekomst. Daar aangekomen werden we in de kantine welkom geheten door 2 medewerkers van Ajax. We werden meegenomen naar beneden waar de kleedkamers zijn. Daar lagen de tenues klaar die we aan moesten trekken. Eerst kregen we uitleg over hoe we het veld op moesten lopen, wat we op het veld moesten doen, hoe we moesten staan. Toen konden we de tenues aantrekken, het Adidas merkje op de sokken mooi naar voren, de shirts in de broekjes, alles mooi recht. Ajax mascotte Lucky kwam nog even de kleedkamer in, even de spanning beetje wegnemen. Ook werd er nog verteld dat de speelsters misschien geen zin hadden in een gesprekje omdat ze erg geconcentreerd zijn voor de wedstrijd of omdat ze buitenlands zijn.
Na nog wat instructies werd het tijd om naar de gang te gaan en daar te wachten op de Ajax en Twente vrouwen. De spanning was duidelijk voelbaar, en op de gezichten af te lezen, de meiden vonden het enorm spannend. De muziek werd gestart, en ja hoor daar kwamen de meiden van Ter Leede, hand in hand met de vrouwen van Ajax en Twente. Gezamenlijk liepen ze naar de middenstip, de vrouwen schudden elkaar de handen en de meiden van Ter Leede renden hand in hand weer naar de zijlijn. Daarna was er nog even tijd om bij het Ajax logo een mooie groepsfoto te maken en toen weer snel naar binnen om snel om te kleden en terug te gaan naar het veld om te wedstrijd te kijken. Helaas was 1-2 de eindstand.
Na de wedstrijd werden er ballen de tribune in geschoten, er waren wat Ter Leede mazzelaars die een bal wisten te bemachtigen. Toen volgde een handtekening en foto moment met de vrouwen van Ajax. De meiden van Ter Leede hebben een super leuke avond gehad, eentje om niet snel te vergeten.
A
De Vertrouwenscommissie v.l.n.r. Jan Vonk, Miranda Hoogeveen en Barry van der Zwart
Her zal de oplettende bezoeker van deze site niet zijn ontgaan dat onder de menukeuze “Vereniging” op deze site sinds kort een submenu keuze “Vertrouwenscommissie is toegevoegd.
Al vele jaren prijkte de naam van Jan Vonk als vertrouwenspersoon op onze site.
Men kon bij Jan terecht om over vertrouwelijke zaken binnen onze vereniging te praten zoals Seksuele Intimidatie, pesten en ander binnen onze vereniging niet te tolereren gedrag of vermoedens daarvan. Ruim een jaar geleden is Miranda Hoogeveen eveneens als zodanig aangesteld en recent is Barry van der Zwart tot het team toegetreden, dat onder de naam Vertrouwenscommissie verder gaat. Jan stopt daarbij als vertrouwenspersoon maar blijft met al zijn ervaring wel als adviseur aan de commissie verbonden.
Men blijft er uiteraard voor waken dat Ter Leede die omgeving blijft bieden waarbij het voor iedereen veilig sporten is.
Eén van de zaken die Miranda gaat oppakken is de VOG (Verklaring Omtrent Gedrag), welke Ter Leede voor iedereen die in zijn of haar rol bij de club direct met minderjarigen te maken heeft, verplicht gaat stellen.
Meer informatie vind je onder Vereniging/Vertrouwenscommissie of klik hier.
Dame en heren: succes!
De column van Don Leo; ‘De Supporter’
Iedere zaterdag staat ‘De Supporter’ op met direct in zijn gedachten; ‘vandaag naar Ter Leede 1 gaan kijken’. Hij zal op tijd naar de voetbal gaan om met anderen de voorbeschouwing te doen. Het gissen naar de opstelling, de sterke en zwakke punten van de tegenstander bespreken, de weersomstandigheden, de stand op de ranglijst, het inschatten van de kansen, waar staan we als er gewonnen wordt, kortom alles passeert de revue in aanloop naar de wedstrijd.
Dan loopt het tegen twee uur aan en langzaam wordt de gang richting tribune ingezet. Spelers die naar buiten komen worden nog even aangesproken en aangemoedigd en uiteindelijk gaat hij op de tribune op zijn vaste stekkie naast zijn gabbers zitten. De warming-up wordt nauwlettend gevolgd en ze zien welke elf als basis zullen starten. De opstelling wordt hierop bedacht en hoe ze zouden moeten spelen. Hier en daar wordt een ‘hoi’, ‘gedag’ en ‘ben jij er vandaag ook’ geroepen naar de anderen die een plekkie op de tribune innemen. Af en toe een lollige opmerking; ‘zo mocht je van je vrouw weg vandaag’ of ‘het wordt een makkie, met twee vingers in de neus, als het nodig is kom ik zelf wel het veld in’. De toon is gezet.
De spelers komen het veld op, worden onder applaus voorgesteld en de laatste aanmoedigingskreten voor aanvang van de wedstrijd klinken vanaf de kant. De wedstrijd begint. ‘De Supporter’ leeft fanatiek mee met de strijd op het veld; ‘kom op’, ‘laat hem niet lopen’, ‘juist zo pak je een bal af’, ‘he jammer, goed schot hoor’. Bij dubieuze beslissingen moet het arbitrale trio het ontgelden; ‘zuivere strafschop zie je dat niet’, ‘welnee, dat is toch geen buitenspel’. ‘rood, dat is direct rood’. Natuurlijk weet vaak ‘De Supporter’ wel dat het niet zo is maar hij hoopt zo graag dat het in het voordeel van zijn cluppie uitvalt.
In de rust wordt op de tribune overlegd hoe het in de 2e helft aangepakt moet worden. Wat de tactiek moet zijn, wie er eventueel gewisseld moet worden en of er uit een ander vaatje getapt moet worden. Het zijn de bekende bespiegelingen. Als de wedstrijd uiteindelijk gespeeld is en er is gewonnen dan is ‘De Supporter’ in opperste stemming. Hij slaat zijn gabbers op de schouders en zegt; ‘dat hebben we mooi geflikt, klasse’. Aan de bar wordt nagenoten en de wedstrijd nog eens dunnetjes overgedaan.
Maar wat als er verloren is. Dan is het verblijf in de kantine meestal van kortere duur. Wordt haarfijn uitgelegd waar het allemaal mis is gegaan. En wordt het verlies weggespoeld. Dan gaat hij op zijn ouwe fiets weer naar huis. Bij thuiskomst ziet moeder de vrouw al gelijk of er gewonnen of verloren is. Bij winst volgt een opsomming van de goals en de acties, bij verlies een binnensmonds gemopper.
Na de wedstrijddag en meestal op maandag wordt gekeken wat de andere teams gedaan hebben en wat de gevolgen op de ranglijst zijn. De voorbeschouwingen voor de volgende wedstrijd beginnen alweer. Een week lang wordt naar die volgende wedstrijd toegeleefd in de hoop dat er een goed resultaat behaald wordt. Eigenlijk is ‘De Supporter’ zeven dagen in de week met zijn cluppie bezig. Hij leest erover, hij praat erover, hij leeft ervoor en kijkt hals reikend uit naar de zaterdag.
Als spelers in het veld zich wat meer zouden beseffen wat zo’n wedstrijd op zaterdag voor ‘De Supporter’ betekent dan zouden ze toch alleen al voor hem volop de strijd aangaan en een stapje harder lopen, ja toch! Kom op spelers en trainers, draag de volgende wedstrijd op aan ‘De Supporter’!
Leo Verbeek (Talentbegeleiding en -coaching)
Reacties kun je sturen naar leoverbeek@terleede.nl