Katwijk C5- Ter Leede C4 (fotoverslag)
Dorine’s fotoverslag van deze wedstrijd vind je hier
Dorine’s fotoverslag van deze wedstrijd vind je hier
Vandaag speelden we de eerste wedstrijd in de tweede ronde. Na tien wedstrijden hadden we vijf tegenstanders al 2 x gezien. Met nog acht wedstrijden te gaan, treffen we nog maar vier tegenstanders. Een vreemde competitie planning! KNVB? RCL was vandaag de tegenstander, met 15 punten goed voor de vijfde plaats. Voor Thijs was dit een speciale wedstrijd, want zijn neef Gijs was een van de tegenstanders. Vandaag hadden we weer te maken met ziekte, Nijs was afwezig door de griep, en Redouan nam zijn plaats in.
RCL begon fel aan de wedstrijd en was veelvuldig op onze helft te vinden. Echte grote kansen kregen ze niet maar toch viel de 0-1. Een van de spelers kwam op over rechts, er werd niet kort genoeg verdedigd, en een voorzet volgde. Deze mislukte voorzet vloog schitterend in de bovenhoek en liet Olivier kansloos. Daarna kwamen we beter in de wedstrijd en speelde de wedstrijd zich groten deels af op de helft van RCL. We kregen enorme kansen op de 1-1, maar het vernuft of kracht ontbrak om tot een doelpunt te komen. Nick en Lenn hadden goede kansen en pech. Aan de andere kant stond de verdediging met Redouan, Thijs en Justin als een huis en kreeg RCL weinig kansen. Mads en Achraf waren veelvuldig voorin te vinden maar de bal wilde er niet in.
De ruststand was 0-1, we spraken af dat we op dezelfde voet verder zouden gaan en dan zou het doelpunt vanzelf vallen. In de tweede helft was RCL de boven liggende partij. Ze creëerden diverse kansen, maar Olivier had weer fantastische reddingen in huis. Gedurende de tweede helft kwamen we weer beter in het spel, en kregen we ook weer kansen. Omdat het nog maar 0-1 was bleef het ontzettend spannend. Toen de laatste seconden weg tikten vuurde Mads nog een keer op doel. De keeper van RCL wist met veel geluk de bal uit het doel te houden, we verloren nipt met 0-1. Vandaag was de instelling en team spirit fantastisch, maar op de momenten dat het er echt op aan kwam, kwamen we net te kort.
De training en tomeloze inzet van onze jongens en meisjes kwam afgelopen zaterdag enorm goed tot z’n recht. Duidelijk was te zien dat ons team meer en meer op elkaar raakt ingespeeld en een fantastisch samenspel hebben. Dawid scoorde een hattrick, heel erg goed gedaan. Ook Morris en Youri hebben allebei een mooie goal gescoord, Sarah en Colin hebben ijzersterk het doel verdedigt. Iedereen heeft super hard gewerkt, wat ben ik trots op jullie!
Hierbij nog wat foto’s. Youri zie je hier aanhalen om om zijn goal te zetten. Keep it up F7!
Voorschoten’97 E9 – Ter Leede E6. uitslag 0-5.
Na een heerlijk avondje zwemmen met het grootste gedeelte van E groep van Ter Leede
volgde de andere dag voor ons de competitie wedstrijd in en tegen Voorschoten.
Ons team is in de voorgaande jaren tegen Voorschoten niet zo goed weggekomen,
vandaar het gevoel dat deze ontmoeting voor ons een zware zou worden.
De begeleiding en de ouders dachten daar ook zo over, maar gezien de laatste resultaten
behaald door ons team vonden zij maar ook wij dat het nu maar eens moest gebeuren.
Een super gemotiveerd team vertrekt vanaf Ter Leede naar Voorschoten, een klein
smetje daar gelaten een spelertje was zo onder de indrukt geraakt van het zwemmen dat
hij op het moment dat wij vertrokken nog niet wakker was, gelukkig voor hem en het team
arriveerde hij nog voordat de wedstrijd begon.
Echter hij werd wel de wissel daar de opstelling reeds gemaakt was.
De aftrap was zoals gebruikelijk voor de gasten (Ter Leede) dus, en al snel bleek dat
Voorschoten niet van plan was een stap opzij voor ons te doen sterker nog zij waren de
eerste 10 min de sterkere in het veld zonder overigens gevaarlijk te worden.
Onze mannen wisten hen op tijd te onderbreken en hen langzaam terug te dringen.
Na die 10 min. nam Ter Leede het heft in handen en zetten de tegenstander vast op
eigenhelft,wat resulteerde ineen groot overwicht waaruit als eerste Pieter zou gaan
scoren, vrij kort daarna werd het 2-0 door Max C.
Hierna en dat gebeurd met de meeste ploegen als er zo snel 2 goals vallen zakt zo’n
ploeg in (mentale tik )waardoor het eenrichtingsverkeer werd naar het doel van Voorschoten.
Wat resulteerde in nog twee doelpunten voor de rust.
Joost 3-0 afgeslagen corner ineens en Max 4-0 in de loop.
Zo’n stand bij de rust hadden wij nog niet eerder meegemaakt.
Er hoefde niets bijgepraat te worden zou je denken.
Bij Voorschoten echter wel, die jongens beloofden hun coach de tweede er alles aan
te doen om die te winnen.
Er kwam inderdaad wederom druk op ons doel maar Max onze keeper liet zien
waarom hij de minst gepasseerde keeper is, al is dat ook mede te danken aan wederom
aan de goede verdedigers voor hem.
Omdat Voorschoten zo’n druk op ons doel zette kregen wij natuurlijk de kansen,
waarvan wij wederom Joost 5-0 een benutte.
Al met al en wederom om een teamprestatie,!!!
Rest te vermelden dat de vader van Gijs de wissels perfect uitvoerde.
Hieronder een foto van twee moeders die op de hoogte gehouden werden en
volgens mij net hoorden dat Pieter de 1-0 verzorgde.
De begeleiders.
Dit keer viel mij de eer te beurt om het verslag te schrijven. Dick was na de wedstrijd emotioneel nog te betrokken om een verstandig gesprek te voeren, laat staan om een zakelijk en neutraal verslag te kunnen schrijven (sterkte Dick). Dick heeft mij gevraagd om mooie woorden te gebruiken voor het verslag. Ik ga een poging doen alhoewel ik in vergelijking met Dick natuurlijk niet zo’n virtuoos taalkunstenaar ben. Kees kon ook niet als schrijver invallen, want hij had die wedstrijd zijn handen vol. Niet zozeer aan het vlaggen maar wel aan het managen van Dick (waarover later meer) zodat hij niet alle details vast had kunnen leggen. Ik stond aan de zijlijn opgesteld als “scribent” (prachtig woord, google het eens jongens), waarvoor Kees mij genereus pen en papier ter beschikking had gesteld en ik door de andere ouders werd aangemoedigd en gesteund.
Laten we beginnen bij het begin. We hebben nog steeds geen spelersbus en in de voorbereiding viel op dat er al meteen een leiderschapscrisis ontstond naar aanleiding van het transport. Terecht kwam er een voorstel vanuit de ouders om onze huidige achterbankgeneratie (ook een mooi woord Dick) ditmaal met de fiets te laten gaan. In de onduidelijkheid die toen ontstond bleef uiteindelijk alles bij het oude en is alleen Damian per fiets bij Foreholte aangekomen. Dit voorval heeft wel tot verdere discussie geleid bij de ouders toen we eenmaal bij Foreholte aan de koffie zaten. Er werd toen gesuggereerd dat Alphen bijvoorbeeld nog wel iets is om te rijden, maar alle andere locaties, noem een Lisse, Oegstgeest, UVS, Foreholte, toch eigenlijk fietsbaar werden geacht. Scheelt ook weer in de warming up. Dick, zie dit als een tip.
Ook bleek in de voorbereiding dat op instigatie van Dick (een echte leider kent zijn zwakke punten) , Danny (die kun je immers om een boodschap sturen) een cruciale app, met feilloze timing stuurde teneinde Dick’s “wastaslogistiek” (ook weer zo’n mooi woord) succesvol te laten verlopen. Eindresultaat was: Dick had de wastas bij zich en daar ging het om. Danny, bedankt!
Het was even zoeken naar het veld. Uiteindelijk bleken we terecht te komen op een soort van weiland waar je mogelijk nog best een przewalskipaard (ik geef toe, deze heb ik opgezocht) kunt laten lopen, maar dat voor onze kunstgrasjongens toch wel een uitdaging bood. Maar goed, het gras was groen, er stonden twee goals (waarover later meer), het weer was goed (Dick zou schrijven:de klimatologische omstandigheden waren optimaal) en iedereen had er zin in. Ondanks blessureleed, waren Thom en Luuk (de Soumannen) ook er bij, Alessandro kwam later ook nog na zijn C1 invalbeurt.
De scheidsrechter (waarover later meer), gaf het aftrapsignaal en Ter Leede zette meteen druk. We hadden eigenlijk meteen al meerdere kansen. Bart schoot net naast, waaruit de eerste corner kwam. Mees schiet diep op Sam die net naast schoot. Keurten gaf een diepe pass op Bart die ook weer net naast ging. We hadden er zin in, maar scoren was nog even lastig!
Als neutraal toeschouwer, (niet Dick dus) viel op dat het middenveld niet altijd adequaat meebewoog en er gaten tussen de linies vielen. Misschien moet dit maar worden gezien als een tip. Foreholte had op een gegeven moment een goede combinatie waar een corner uit voortkwam. Dit leidde uiteindelijk tot een goed gericht schot uit de tweede lijn, onhoudbaar: 1-0.
Maar Ter Leede C2 onder leiding van Dick, Bram en Henk is natuurlijk een mentaal weerbare ploeg. Kort na de 1-0 heeft Keurten een briljante inpisser (deze heb ik van Danny) : 1-1.
De scheidsrechter had ondertussen enkele beslissingen die verbazing wekte en hier en daar bij onze mannen tot protesten leidden. Maar Dick speelde hier virtuoos (weer dat mooie woord) zijn leidende rol met de heldere instructie: “accepteer!!”.
Aansluitend een verre inworp van Sjoerd in de 16, Keurten kopt terug, Jordi schiet in: 1-2.
Dit smaakte naar meer, de mannen kwamen goed op stoom en bleven druk zetten. Sam kwam op een gegeven moment in de kluts voor de goal en weet deze onnavolgbaar vlak bij de paal langs de keeper te krijgen.3-1, tenminste, dat dachten wij allemaal. Echter, de keeper moest omlopen om de bal achter de goal weer op te pakken. De scheidsrechter meende dat de bal niet via de goal achter het net was geraakt, maar blijkbaar naast was gegaan. Sam en anderen protesteerden, de keeper van Foreholte beweerde als onafhankelijke getuige dat de bal naast was gegaan en zo achter de goal terecht was gekomen. Naar aanleiding hiervan ging de scheids op inspectie en stelde na een minutieus onderzoek van zo’n drie seconden vast dat er in het zijnet geen gat zat en gaf de bal aan de keeper voor een uittrap: geen doelpunt. (Naschrift redactie: na de wedstrijd is vastgesteld dat er wel degelijk een gat in het achternet zat.)
Een bekend Amsterdams ex-advocaat zou deze beslissing hebben gekwalificeerd als “abject en infaam”, maar Dick had hier een heel andere vocabulaire voor. Hij riep niet meer: “accepteren”, maar wel een heleboel andere dingen. Die waren voor de scheidsrechter aanleiding om Dick van het veld te verwijderen. In de praktijk maakte dat weinig uit, want eerst stond Dick voor het hek geleund en nu stond hij achter het hek geleund. Maar het ging hier natuurlijk om het principe. Dick voelde zich “gemuilkorfd” en liet dat merken ook. Kees moest zijn vlagverantwoordelijkheden (weer zo’n mooi woord) tijdelijk neerleggen (het spel lag toch stil dus dat kwam goed uit) om Dick te managen vanuit zijn gemuilkorfde positie. Dat lukte wonderwel en de wedstrijd kon weer door. ( Naschrift van de redactie: Dick en de scheids hebben het weer bijgelegd en het verhaal gaat dat ze nu vrienden zijn op facebook.)
Deze consternatie haalde wel even het focus uit de mannen. Logisch, hoe mentaal weerbaar je ook door Dick, Bram en Henk bent getraind, zo’n abjecte en infame beslissing gecombineerd met het zicht op je gemuilkorfde trainer voor wie je door het vuur gaat, gaat niet in de kouwe kleren zitten. Foreholte maakte professioneel gebruik van deze tijdelijke impasse die bij Ter leede resulteerde in een gat in de verdediging en de gelijkmaker: 2-2. En daar moesten we dan ook nog eens mee de rust in.
Wat er exact in de kleedkamer is gebeurd weten we niet. Waarschijnlijk hebben de jongens Dick weer opgebeurd middels het aanbieden van vele schouders om op uit te huilen. Of misschien hebben ze wel heel hard tegen Dick geroepen: “accepteren”! (Alhoewel dat eigenlijk Dick zijn tekst is.) We zullen het nooit weten. Hoe dan ook, na de rust stond de ploeg toch weer energiek op het veld, gemotiveerd om er weer sportief tegen aan te gaan.
De tweede helft zet Ter Leede weer meteen druk. De Foreholte keeper redt diverse schoten, onder andere een van Sam en een intikpoging van Sead. Echter, “the story of our life” (ik dacht, ik gooi er geïnspireerd door Yolanda ook eens wat Engels in): gekloot door Ter Leede bij een corner die niet goed wordt weggewerkt waaruit een tegengoal ontstaat, 3-2.
Toch bleven de mannen doorgaan met een prachtig actie van Mees (drie man voorbij of zo, van wie heeft die dat toch?)en Sjors (gevaarlijk vlak voor de goal): helaas alleen een corner aan overgehouden. Ook een voorzet bij de achterlijn van Sjoerd aan Keurten, helaas ook weer alleen maar een corner als resultaat. Maar dan weer een briljante combinatie, voorzet van Keurten naar Sjors, doortikken naar Sead, goal! 3-3! Maar daar bleef het niet bij. In wielertermen heet dit erop en erover. Sam knalt meteen door: 4-3. De zon scheen weer! (De klimatologische omstandigheden waren immers optimaal). Maar ja, dan weer terug naar: “the story of our life”: corner niet goed weggewerkt: 4-4. Jammer dan.
Laat in blessuretijd (er waren weliswaar niet echt veel blessures geweest maar ik wilde graag dit prachtige woord ook een keer gebruiken) nog een vrije trap die Sam op maat in de kruising legde, maar die door een ,voor de neutrale toeschouwer, (alhoewel die er bij ons weten niet waren, Dick in ieder geval niet) prachtige actie van de Foreholte keeper werd uitgetikt. Daarna werd er afgefloten. Eindstand 4-4.
Naschrift redactie: De mannen hebben goed en sportief gespeeld. Dat gold trouwens ook voor de tegenstander. Sjoerd was een revelatie op zijn rechtsback positie, waarbij hij zo nu en dan stuivertje wisselde met een, tot op het uiterste spelende Bart, en zij de tegenstander in opperste verwarring brachten. Faber heeft zijn directe tegenstander perfect gecontroleerd ondanks lengte verschil. Jordi als vanouds weer gaten dichtlopend waar anderen die lieten liggen, Damian onverschrokken de goal uitkomend, nooit geïmponeerd door wie er dan maar ook zijn kant op komt, Thomas als constante factor waar je nooit langskomt en ook de hoge ballen met lef en overtuiging worden weggewerkt en dan Luuk als super sub na zijn blessure. Alessandro hopelijk volgende keer weer inzetbaar, dat zou mooi zijn.
Dan nog even terugkomend op de tips. Dick, Bram en Henk, extra training op het wegwerken van de corners en het aansluiten van het middenveld lijken de eerste puntjes voor de komende training.
Volgens mij heb ik iedereen gehad. Of…? Behalve dan, hij die niet genoemd mag worden (van Dick dan)! Diegene die de jongens individueel vorig jaar naar grote hoogte stuwde, die tactisch alles doorzag, talent op de juiste manier inzette, het team boven het individu zette en dan ook nog middels alle mogelijke middelen, van individuele gesprekken tot en met filmpjes toe, aan mental coaching deed. Dat waren nog eens tijden. Gaan we dat ooit nog eens meemaken…., de zoete smaak van de overwinning…….? Nu ga ik op deze regenachtige Zondag misschien teveel mijmeren…… Maar we blijven onze mannen en Dick, Bram en Henk steunen!
Een conclusie kunnen we in ieder geval wel trekken: volgende keer gaan we op de fiets!
Groet van uw scribent,
Freek
Na het goede optreden van vorige week nu weer een tegenstander uit het linker rijtje. Op bezoek op sportpark de Roodemolen was de zondag afdeling uit Noordwijk, de Sint Jeroen’s Club, SJC F3. De bezoekers hadden duidelijk carnaval nog in de benen want de Groot Noortukker trainers (noortukkers) hadden al hun energie en stem volume nodig om de spelers bij de les te houden. Bij ons was de voorbereiding ook niet optimaal. Eerste keeper Jay moest op het allerlaatste moment afhaken vanwege een fiets ongeluk. Gelukkig was Ryan bereid om het doel te verdedigen wat hij met verve deed ondanks een minimale voorbereiding. Ook het meespelen van Mats was tot het laatste moment onzeker maar de ziekenhuisarts gaf toch groen licht. Zijn pols was gelukkig niet gebroken.
Terwijl de bezoekende coaches de grens van het toelaatbare opzochten wist SJC door goed overspel de mindere individuele voetbalkwaliteiten te compenseren. Hun verdedigers kregen echter maar geen vat op de aalvlugge Floris. Ook was Jason ondanks de nodige glijpartijen heer en meester op het middenveld. In de laatste minuut een goede kans voor spits Daan op de openingstreffer. Zijn schot werd echter gesmoord in een woud aan benen. Ruststand 0-0.
Aan de bal verdediger Lars
Drie minuten in de tweede helft sloeg zoals wel vaker dit seizoen het noodlot toe. Een verkeerde uittrap van de tweede keeper belandde pardoes in de touwen. Een onverdiende 0-1 voorsprong voor de Noortukkers. In de 27ste minuut werd de voorsprong zelfs verdubbeld tot 0-2. Dan weer een onnavolgbare dribbel van Sam. Zijn voorzet vanaf de achterlijn werd verkeerd beoordeeld door de goalie. De bal belandde zoals bij de FC den Bosch keeper tegen VVSB (FC den Bosch) pardoes in de voeten van spits Daan, 1-2. Wat resulteerde waren 180 bloedstollende seconden waarin Ter Leede vol overgave op zoek ging naar de verdiende gelijkmaker. Onder luide aanmoedigingen van zijn opa bleef back Bram goed de aanval zoeken over de flanken. Beste kans in de allerlaatste minuut was echter voor Daan. Helaas ging zijn schot net naast. Eindstand 1-2.
Ondanks dat zijn rechterhand volledig was ingetaped bleef Jay maar met mooie passes strooien. Vandaar Man of the Match Jay.
De coach mag dan wel zijn diploma hebben gehaald (ADO trainer) maar we zien geen positieve invloed op de resultaten. Omdat Katwijk verrassend wist te winnen bij FC Lisse staan we na 9 speelrondes zelfs onder de degradatiestreep. Het goede spel bood echter wel voldoende aanknopingspunten. Nu maar hopen dat uw gediplomeerde trainer niet om vier uur ’s nachts wakker wordt. (Henk de Jong )
Vakman met diploma en trotse vader, Alaaf
Ter Leede D2- Kickers ’69 D1 2-0
Wat gaat het toch snel. Het is alweer halverwege februari en de tweede pot van de competitie staat op de rol. De eerste werd net aan met 1-0 verloren tegen de gedoodverfde kampioen BSC 68. Vorige week een oefenpotje tegen SEV D1. Een slechte wedstrijd die we net aan wonnen met 2-1. Volgens de inval coach met zijn staf van de D1 lag het niet aan hen. Lichtpuntjes waren er overigens wel. De fantastische grensrechter aan de Ter Leede kant en de rentree van Nick. Na een gebroken enkel mocht hij weer een helftje de wei in. Terug naar vandaag. Helaas was Luan ziek, zodat we een beroep moesten doen op Jan. Daarnaast is keeper Mike op winterstage voor de winterspelen van 2026 want de komende weken is hij aan het wintersporten. Vandaar dat we Daimy van de D1 mochten lenen. Thanks..
8.45 uur trapte Ter Leede af in een winterwonderland. Het kunstgras van het hoofdveld was licht bevroren wit en de zon scheen net over de kantine zo de tribune op. U kunt zich voorstellen dat het gezellig druk was op die zelfde tribune. De tegenstander was Kickers 69 D1 uit Bob de Jong city. Ze stonden onder ons, maar we hebben dan ook 3 wedstrijden minder gespeeld. De D2 begint vandaag aan een reeks die gaat bepalen waar we gaan eindigen, in de middenmoot, onderaan, midden middenmoot of als best of the rest.
Nog even de opstelling en dan naar de zevende minuut. Want toen klapte ik voor het eerst mijn notitieblok open. In de goal dus Daimy. In de verdediging van links naar rechts, Hugo, Steven, Denzil en Quincy. Middenveld. Links Ryan, naast hem de kersverse tot de laatste 14 meiden onder de 13 jaar gewest geselecteerde Rosa. Had ik al gezegd dat ze deze week 12 is geworden? Daarnaast Rowey. Links voor Jan. Rechtsvoor Jikke en in de spits Wessel. Tijs en Nick op de bank naast het voltallige technisch hart. Terug naar de 7de minuut. Het was Rowey die vanaf de 16 een afgeslagen voorzet van Jan op zijn slof kreeg. Het leder ging net naast. Gelijk door naar de 17de minuut. Tussentijds waren er namelijk weinig noemenswaardige momenten. In deze minuut was het gladde veld even niet de vriend van Daimy, maar gelukkig was daar Steven die ter hulp schoot zodat de aanvaller van Kickers niet de gelegenheid kreeg de bal in het lege doel te schieten. Hierna was het de beurt aan Ter leede om wat kleine kansen en grote kansen te creëren. Een fantastische opbouw vanaf rechts werd door Rosa verlengd met een nog mooiere steekbal op de mee opgekomen Ryan. Helaas tikte hij de bal net iets te ver voor zich uit, zodat de keeper er net iets eerder bij was. Een vrije trap van Jan op rechts kwam mooi voor waar Denzil goed in kwam maar de keeper was er weer goed bij om een doelpunt te voorkomen. De keeper bleef goed bezig. Met 1 hand tikte hij een wervelend schot vanaf de 16 naast. Niet veel later was het de zomers geklede scheidsrechter Blomsma die floot voor de rust.
En vanaf hier moet ik en u een beroep doen op andere bronnen. De dochter van uw vertrouwde verslaggever moest haar kunsten vertonen in de turnzaal. Een nieuwe Epke is ze niet, maar dat wil niet zeggen dat uw verslaggever er minder van genoten heeft. Terug naar de Roode molen en vanaf nu dus op waarnemingen van de meest ‘betrouwbare’ bronnen. Nick kwam erin voor Wessel, maar ging wel op links en daardoor Jikke in de spits. Tijs kwam erin voor Ryan.
Nadat iedereen weer een plekje in de zon had gevonden was het ter leede dat aan ging dringen. Hierna was het Steven die vanaf zijn eigen 16, 7 man omspeelde en na wat panna’s helaas net mis schoot. Tussendoor tikte Daimy 2 ballen uit de kruising. Jan stuurde twee man het bos in. De afgegeven voorzet werd door Quincy vol genomen op zijn wreef. De bal spatte uiteen op de lat. Deze lat bleef dwars want Jan schoot vanaf een meter of 16 er weer op. De bal kwam terug het veld in waar Nick keurig stond opgesteld om het leder in te knikken met zijn hoofd. 1-0. De euforie binnen het team was groot. Na wekenlang blessureleed en revalidatie kreeg hij loon na hard werken. Tijs vatte het kort samen met de opmerking: The Legend is Back!! En zo is het. Nu was het tijd dat Jan plaats maakte voor Wessel. Nog geen minuut verder en zijn halve omhaal ging net over. De ene na de andere hakbal, panna of schaar werd ten toon gespreid. Zal je toch zien dat het mooiste voetbal wordt gespeeld als uw verslaggever er niet bij is. Maar goed ik ben wel blij dat ik kan terug vallen op zulke betrouwbare supportersgaren. Nu was het Hugo die met een voorzet achter zijn standbeen de bal voor kreeg. Daar was de mee opgekomen Ryan die de bal net naast hakte. Het zou nu toch wel lekker zijn dat we de marge zouden verdubbelen. Na wat ik heb gehoord was het technisch hart fantastisch aan het coachen en coachte Jikke de 16 in. Daar omspeelde hij twee man en schoot feilloos binnen. 2-0. De wedstrijd werd hierna keurig uitgespeeld en de 3 punten werden bij het groot totaal opgeteld.
En zo doen we lekker mee om plek 4 en misschien wel om plek 3! Maar goed er is nog een lange weg te gaan. Deze weg kent nog twee weken competitierust om daarna weer te knallen. 5 Maart mogen we thuis tegen Stompwijk. Op naar de volgende 3? Bij deze beterschap aan Luan.
Grt
Uw verslaggever.
Voor de 2e keer in acht dagen moesten we aantreden in Katwijk. Ditmaal was het de plaatselijke ‘v.v.’ die aan de zegekar geregen zou worden in een echte 6 punten kraker.
De opdracht vooraf in de kleedkamer was luid en duidelijk: WINNEN! De opstelling en het wisselbeleid zouden we vandaag dan ook afstemmen op winst, maar zoals altijd zou iedereen spelen.
Zonder de grieperige Lucas trapten we op het hoofdveld af met Blue in het doel, Berend rechtsback, Pieter en Stef in het hart van de verdediging en Pieter-Bas linksback.
Het middenveld bestond uit Danny, Jarno en Eslam en voorin moesten Koen, Timo en Jeroen voor de doelpunten zorgen.
Na het eerste fluitsignaal van de 77-jarige arbiter (die af en toe enigszins eenzijdig floot en soms weinig contact toestond) lag binnen de minuut de 1-0 achter Blue in het net.
Het was tijd geworden om te ontwaken en te vechten voor elke (kunst)grasspriet. We kregen steeds meer grip op de wedstrijd en in de 20e minuut scoorde Danny de dik verdiende 1-1 met een prachtige lob.
De rest van de eerste helft waren er nog een aantal mogelijkheden aan beide kanten, maar met de inmiddels ingevallen Abel, Jesse, Marko en Pascal gingen we met deze gelijke stand de rust in.
Na een beker limonade stonden we al snel weer op het veld, klaar om de klus te klaren. Uit één van de goede kansen scoorde Koen in de 50e minuut beheerst de 1-2. Wat volgde waren 20 zenuwslopende minuten,
waarin zowel Katwijk als wijzelf nog een aantal kansen kregen op respectievelijk de gelijkmaker en de genadeklap. In de 59e minuut scoorde de uitstekend spelende Jesse de 1-3 en was de genadeklap uitgedeeld.
Professioneel werden de laatste 10 minuten uitgespeeld. Het horloge van de scheidsrechter liep iets sneller dan het mijne, dus in de 69e minuut werd al afgefloten en gingen de punten mee in de tas naar Sassem.
Complimenten aan iedereen voor de inzet en het spel!!! Dit willen Thierry en ik graag ELKE TRAINING EN ELKE WEDSTRIJD zien! J
Ben
Een avondje terug naar Ter Leede!
In 2016 bestaat de vrouwenafdeling van Ter Leede 40 jaar! Een mooi moment om met leden en oud-leden een gezellig feestje te vieren, leuke herinneringen op te halen en hilarische anekdotes met elkaar te delen.
Voor wie? Speelsters, oud-speelsters, trainers, oud-trainers, begeleiders, oud- begeleiders etc. Het is de bedoeling dat iedereen zonder aanhang komt tenzij de partner ook lid is (geweest) van Ter Leede.
Waar? V.V. Ter Leede, Roodemolenweg 10, Sassenheim
Wanneer? Zaterdag 23 april
Hoe laat? Van 20.00 tot ca. 01.00 uur
De hapjes en de eerste twee consumpties zijn gratis, daarna voor eigen rekening.
Kom je naar de ‘ouderwets gezellige’ reünie? Meld je dan vóór 31 maart aan door te mailen naar tlvrouwen@terleede.nl
Hopelijk tot zaterdag 23 april!
Jubileumcommissie Vrouwenvoetbal V.V. Ter Leede