Pupil van deze week bij de wedstrijd Ter Leede – ASWH.
De 22 van ….
1.Wat is je naam?
Lucas Nicola
2.Hoe oud ben je ?
10
3.Heb je broertjes of zusjes?
3 zussen een 1 broer
4.Wie zijn je vader en moeder en wat doen zij voor werk?
Piet Nicola , mijn vader heeft een transportbedrijf . Corine Nicola , mijn moeder is verpleegkundige in het LUMC.
5.Op welke school zit je en welke groep?
De Rank Antoniuslaan
6.Wie zou je wel eens 1 dagje willen zijn en waarom?
Lionel Messi, dan speel ik bij Barcelona
7.Wat is je lievelingseten en wat lust je echt niet?
Ik eet graag patat en spare ribs, ik lust geen spruiten!
8. Wat wil je later worden?
Prof voetballer
9.Welke muziek luister jij graag?
Darkest Ocean
10.Welk tv programma vind je leuk?
Nickelodeon
11.Hoelang zit je al op voetbal?
Vanaf de ukken
12.Welk team speel je?
Ik speel in de E5
13.Op welke positie speel je?
Links midden
14.Wie zijn je trainer(s)/ begeleider(s)?
Trainer: Jack van t Wout, Max Westerbeek, ROC Leiden. Begeleiders: Marcel Vonk en John Meijer
15.Heb je nog andere hobby’s naast het voetballen?
Judo
16.Wat is je leukste moment tot nu toe bij Ter Leede?
Bivak
17.Wat is je favoriete club in Nederland?
Ajax
18.Wat is je favoriete speler in Nederland?
Davey Klaassen
19.Wie vind je de beste speler van Ter Leede?
Jelle Vooijs
20.Wat is je favoriete speler in het buitenland?
Lionel Messi
21.Hoeveel penalty`s ga je scoren van de 10?
7
22.Wat wordt de uitslag zaterdag?
2-1
Wil je verder nog wat zeggen of kwijt?
Eigenlijk niets
Afgelopen zaterdag speelden de vrouwen thuis de kwartfinale van de KNVB-beker tegen PSV. De meiden uit de D-groepering waren tijdens de wedstrijd als Team van de week aanwezig. Namens de Ter Leede Vrouwen dank voor jullie aanwezigheid!
Ter Leede C2- FC Lisse C4 (1-0) 1-2
Voordat ik dit verslag begin moet ik toch 2 mensen bedanken die mijn writers’ block van een paar weken hebben opgevangen. Freek, die met zijn prachtige woordenstroom de dikke van Dale weer een paar pagina’s dikker heeft gemaakt en daarnaast Kees die vorige week op eigen initiatief aanbood om het verslag van de vorige wedstrijd te schrijven. Aangezien Kees toch wat moeite had om, na een aantal jaren verslagschrijfloos te zijn geweest, de draad weer op te pakken, moesten wij toch streng zijn en hem wijzen op zijn verantwoordelijkheden daaromtrent. De deadline werd steeds maar weer naar achteren geschoven. Ik had als straf voor hem bedacht: verplicht elke zondag bij Teylingen 1 en 2 kijken en daarnaast Algemeen Vlag Coördinator worden op zaterdag maar dat vonden mijn collega’s Jack en Henk van de D1, bij wie ik om advies had gevraagd in deze kwestie, te ver gaan. Onder lichte dwang heeft hij uiteindelijk net op tijd zijn verhaal ingediend en zo hebben we weer een extra verslaggever bij de C2. Ik daag de Hoofdtrainer van de D1 uit om ook eens een ander aan te wijzen voor het verslag! Maar ja dat zal niet meevallen voor hem omdat hij nou eenmaal in hele vaste stramienen denkt (hoe noem je dat ook alweer…?) Ik ben wel eens benieuwd naar het verhaal van bijvoorbeeld de jeugdvoorzitter en/of voorzitter na een wedstrijd. Koen je weet wat je te doen staat: kom nou eens uit die veilige Jack en Henkmodus en geef die mannen ook eens rust.
Waarom in godsnaam deze bovenstaande uiteenzetting? Dat zal ik U uitleggen: als je een verslag gaat schrijven moet dat toch minimaal 500 woorden bevatten. Althans dat heb ik op school geleerd. En met alleen een koud voetbalverslag over de wedstrijd van de C2 kom ik daar nooit aan, sterker 1 zin is eigenlijk al genoeg: Het was weer een “net niet”wedsrijd. En omdat nou elke week in te dienen als verslag is ook geen optie. Dus daarom soms maar zijpaden bewandelen voordat ik tot de kern kom. Dan nu de kern:
8.45 uur thuis tegen medekoploper (althans qua verliespunten} Lisse op moestuin 3. Zonder om uiteenlopende redenen: Keurten, Jordi, Thom en Aless maar met de C3 spelers Dave en Mats (jongens nog bedankt hiervoor) starten we zoals gewoonlijk best goed; we wonnen de meeste duels en de jongens hadden in de 1e helft een goeie focus om deze wedstrijd te winnen. Op doel Damian die in de 1e helft niet veel te doen had wat zeker de verdienste was van de solide verdediging voor zijn neus van rechts naar links: Sjoerd Stijn Tomas en Fabian. Die werden op hun beurt weer gesteund door het middenveld Bart Patrick en Mees die hun meeste duels wonnen en zo steeds de voorhoede Luuk Dave en Sam aan het werk konden zetten. Halverwege de 1e helft krijgen we een strafschop die door penaltykiller Stijn onberispelijk wordt binnengeschoten. 1-0. En op dat moment ook gewoon verdiend. Alleen vergeten we na die 1-0 zoals zo vaak uit te lopen naar een ruimere voorsprong omdat ons grootste probleem, veel te veel kansen nodig hebben om te scoren, ons elke wedstrijd weer parten speelt. Maar met een goed gevoel gaan we de rust in. 1-0 voor en een helft lang een goede instelling bij alle jongens. Hoe anders zou het de 2e helft weer gaan….
2e helft: in de rust afgesproken met de jongens om gelijk weer volle bak te gaan: te beginnen met een aftrap D1 style vorig seizoen: bal in 1 keer diep spelen op de linksbuiten en daarna met zijn allen druk zetten op de tegenstander om ze vanaf het begin het gevoel te geven: “hier valt vandaag niets te halen”. Waarschijnlijk hebben we in de rust tegen een muur staan praten want uit onze aftrap maakte Lisse bijna na 8 seconden de gelijkmaker. We zagen onze geesten alweer dwalen. En inderdaad niet lang daarna wordt het 1-1. Ik moet bekennen dat ik in die fase daarna veel te fel(lees emotioneel) aan het coachen was omdat ik vind dat deze jongens veel beter kunnen en moeten. Maar om dat nou in zulke luide taal langs de lijn te doen is ook weer niet de bedoeling. Ik kreeg daar tijdens de wedstrijd terecht zelfs een standje voor van iemand die ik thuis ook regelmatig tegenkom. Inmiddels was het tijdens die hevige emotionele bui van me 1-2 geworden dus echt geholpen had het niet. En als klap op de vuurpijl (want dat was het) kreeg ik ook nog een bal zo hard op mijn knijter dat ik de hele wereld even voor een doedelzak aanzag. Het gevolg was wel dat ik de rest van de wedstrijd mijn mond stevig dicht hield. Dat kwam ook omdat ik het laatste kwartier van de wedstrijd nodig had om mijn bril te “ont-racefietsen”. Maar goed: eindstand 1-2 en weer NET NIET !!!
Nu ik dit verslag aan het tikken ben vraag ik me af waarom ik nou zo fel werd langs de lijn. Uiteindelijk is het maar voetbal zeg ik tegen mezelf. Maar elke week hoop je dat de jongens een goed resultaat halen omdat ze gewoon goed kunnen voetballen. Het is gewoon zo’n seizoen waarin het steeds NET NIET lukt. En toch denk ik weer: vanaf nu gaan we alle wedstrijden winnen.
Maar tegelijk vraag ik me af: zou die bal tegen mijn kop alle gevoel voor realiteitszin hebben weggenomen…
Na de afgelaste wedstrijd vorige week en de oefenwedstrijd de week daarvoor, die voor de derde keer werd gewonnen van SEV D1 met 4-0, was het nu weer een echte pot tegen de mannen uit Rijpwetering. Tot vandaag stonden zij één plekje hoger dan wij op plek 4. Een plek waar wij graag aan het einde van het seizoen willen staan. De bovenste drie zijn uit zicht. De D2 moest het doen zonder het technisch trio. Zij waren allen op andere velden te vinden. U als trouw verslaglezer weet dan genoeg. Het gouden duo mocht weer plaatsnemen op de bank. Ronald van Gaal en die heerlijk iets wat gezette lekkere blonde.
Helaas konden we niet beschikken over de plots ziek geworden Rowey. Met Luan op de bank werd er afgetrapt op veld 1 onder een heerlijk zonnetje. Vanaf seconde 1 was er één ploeg die aan het voetballen was en dat waren mannen en vrouw van de D2. De ene aanval volgende de andere op, met een dozijn aan corners in de eerste helft. Voor 75% waren deze ook gevaarlijk. Denzil nam telkens stelling op randje 16 om vervolgens Rosa hoekschop over te koppen naast te schieten of in de XXL-armen van de keeper te doen belanden. Denzil was zo in zo de man van de eerste helft want in de eerste minuut gaf hij nog een afgemeten voorzet op spits Wessel maar weer die lange keeper plukte de bal uit de verre hoek. De hardwerkende Ryan had de hakken van zijn schoenen schijnbaar goed ingevet, want ik heb minimaal twee, overigens ook nog zeer functionele hakballen zien maken. Helaas miste hij een teennagel om de voorzet van Nick bij de tweede paal te verwerken tot doelpunt in het lege doel. Het was wachten op de 1-0. Laatste man Denzil stoomde op met de bal aan de voet de middenlijn over passeerde twee man en op een meter of 25 haalde hij verwoestend uit. De keeper had de grootste moeite het leder over te drukken. Na een minuut of 10 kwam de tegenstander voor de tweede of derde keer over de middenlijn. Op links werd bij de achterlijn een voorzet gegeven en twijfel in de verdediging bracht de tegenstander in een luxepositie om het scorebord in werking te zetten. Een frommel goal derhalve maar die tellen ook. 1-0. Na zo’n doelpunt ben je bang dat het inzakt, maar daar was nu geen sprake van. We bleven gaan, Dit met mooi en goed voetbal. Zo’n 5 minuten schudde Nick twee man van zich af en gaf een sublieme steekpass op de sprintende Ryan. De kleinste man van het veld schoot met een prachtige curve de bal vanaf een meter of 20 zo over de grootste man van het veld heen. Een explosie van geluid schalde vanuit de koektrommel (naam tribune aldaar), waar de meegereisde supporters hun onderkomen hadden gevonden. Met deze stand konden we aan de limonade.
In de rust konden we onder het genot van een heerlijk bakkie concluderen dat de stand geen recht deed aan het veldoverwicht met de daarbij bijbehorende kansen. In de tweede helft moest dat wel goedkomen. Het technisch duo had daarvoor een truc speciaal. Na vijf minuten zou de afgesproken wissel Luan in het veld komen. Hij verving partybeest Hugo. Hierdoor schoof de hele opstelling door elkaar want Nick ging rechtsvoor, Luan Linksvoor, Jikke schoof een linie naar achter en Ryan nam de linksback positie over. Maar onze mannen en dame kunnen de verschillende systemen aan, geen probleem.
Luan was heerlijk bezig. De Warmondse baltovenaar dolde zijn tegenstander helemaal gek en gaf een puike voorzet, die helaas net naast werd geschoten. Sinds 2 weken krijgt de D-selectie op vrijdagavond van Emiel Waaier. Tijs probeerde een keer of drie vanaf een meter of 20 het leder erin te rammen. Ze misten nog wat precisie maar met een week of 2 vliegen ze er gewoon in. Dat deze training zijn vruchten afwerpt konden we ook concluderen uit twee schitterende poeiers. De ene was van Wessel die de keeper weg bokste en de andere was een vrije trap van Rosa die de keeper uit de kruising plukte. Dat plukken deed hij meerdere malen bij de verschillende corners. Corner 12 in de tweede helft kopte Denzil in de handen. En zo bleven de kansen en mogelijkheden elkaar opvolgen zonder het gewenste resultaat. De spanning was te snijden en het voetbal van de rood gelen oogstrelend. We wilden de bal er wel in schreeuwen, maar jammer genoeg klonk het fluitsignaal voor het einde van de wedstrijd.
Ondanks het fantastische veldspel, misschien wel het beste dit seizoen, hadden we maar met 1 punt in handen. De koppies in de kleedkamer stonden somber. Echte winnaars mentaliteit. Maar goed dat hadden we vorige week ook wel door tijdens het paintball uitje in Hillegom.
Volgende week mogen we thuis tegen SJZ D1. Ze staan 2 plekken onder ons, dus een mooi moment om ze nog verder op afstand te zetten. Of de D2 wederom worden gecoacht door het nu nog ongeslagen duo is even afwachten, maar goed die drie youngsters kunnen er ook wat van.
Misschien is het wel het best bewaarde geheim van de Bollenstreek.
Goed voetbal zie je bij Ter Leede B4.
Dus níet bij Noordwijk, waar alle ogen toevallig op waren gericht, omdat Van der Sar onder de lat stond.
Niet bij VVSB, dat anderhalve week geleden alle kranten en zelfs het NOS Journaal haalde, omdat het met álle geluk van de wereld in de halve finales van de KNVB-beker kwam.
Afgelopen zaterdag was het hetzelfde liedje.
Wederom in alle anonimiteit, haalde de B4 een HUZARENSTUKJE UIT!!!
Wat was het geval: Tegenstander Kickers ’69 B2 deed alles om in de underdogpositie te geraken. De laatste paar wedstrijden roemloos verloren, een futloze laatste plaats in de competitie, spelers die sjokten naar het veld alsof ze eigenlijk niet zonder rollator konden.
Sommigen ook nog eens met een figuur waar je toch van verwacht dat er elke dag wel een Supersize hamburgermaaltijd in verdwijnt. De aanvoerder deed zelfs alsof hij de toss niet snapte. Kortom, alle ingrediënten waren daar, om deze tegenstander eens flink te onderschatten.
Had dus elk team gedaan, ja ook het alom geprezen VVSB en Noordwijk. Maar de jongens van Ter Leede B4 snapten onmiddellijk dat hier een mentale valstrik voor hen werd voorbereid. Daar tuinden ze dus niet in.
Vanaf het eerste balcontact toonden de jongens zich messcherp. Alsof er een volgende ronde van de Champions League moest worden gehaald. Alsof ze pas tevreden zouden zijn als er een uitslag boven de 10 zou worden bereikt. En lange tijd lijkt dat er ook naar uit te zien. Kansen volgden al snel. Het middenveld, met een subliem spelende Ugur, wist voortdurend de voorhoede te bereiken. Goals konden niet uitblijven. Goals die zelden op een voetbalveld worden gezien.
GOALS VAN EEN UITZONDERLIJKE KLASSE!!!
Neem de penalty van Dion (die trouwen sowieso goed bezig was). Normaal gesproken knal je zo’n bal keihard in de touwen. Dion deed iets wat niemand verwachtte. Hij speelde eerst snoeihard op de keeper, die de bal alleen maar kon terug ketsen in zijn voeten, waarna Dion vervolgens wel verwoestend uithaalde. Ooit ontstond de Panenka (???? zoek maar via Google op, wat voor soort penalty dat was). Dion’s manier van penalty’s nemen gaat in het vervolg de wereldgeschiedenis in als een ‘Dionnetje’. Bij de tweede goal verwachtte iedereen dat een Maleis goksyndicaat hierbij was betrokken. Dit riekte echt zwaar naar omkoping, zo knullig tikte de tegenstander deze in eigen goal. Doelpuntje drie was het gevolg van wellicht de fraaiste combinatie ooit op een Ter Leede-veld vertoond. ‘Hoeveel geheime trainingen zijn hieraan niet aan vooraf gegaan?’ vroegen de toeschouwers zich af? In drie, vier korte maar ó zo efficiente combinaties ging de bal van achter naar voren, waarna Jeroen deze koelbloedig achter de keeper deed belanden.
Jammer dat de mentale krachten van sport soms zo mysterieus zijn. Want hierna stokte de doelpuntenmachine. Ballen vlogen over, naast of werden tegengehouden door de beste man van het veld: de keeper (daarover later nog meer, met Erik).
Ja, Kickers hadden even een aantal geluksengeltjes op de lat.
WEGWEZEN JULLIE!!!!
Die waren dus na de rust weer naar hun wolk teruggevlogen, want het was wederom Jeroen die heel leep het doel trof. De spelers van Kickers sloegen hun ogen vertwijfeld op naar de hemel. Ze liepen als waggelende boksers rond, wachtend op de definitieve knock-out.
Die kwam echter niet.
Sterker nog, zoals een invalide in een bedevaartoord soms ook opeens vanuit zijn rolstoel opstaat, zo voltrok zich ook een wonder op het veld. Kickers wisten opeens tóch Randy te verrassen (Complimenten overigens voor Randy, bijna niets te doen, maar wanneer nodig gewoon wel adequaat).
DOELPUNT TEGEN!!!
Terg onze jongens niet van de B4.
Het gevolg: binnen de kortste keren lag de keeper van Kickers naar adem te happen. Eén keer letterlijk, als verliezer van een man-tegen-man gevecht met Erik. Maar drie keer figuurlijk. Dankzij goals van Bart (na fraaie kopbal van Tijn vD), Tijn (vE) en Ugur. 7-1. Ja, probeer geen mentale spelletjes te spelen met de jongens van B4. Op straffe dat je van het veld wordt gespeeld.
Graag nog één verzoek aan de toeschouwers: we willen namelijk geen scouts van gerenommeerde topclubs als Barcelona of Manchester United langs de lijn. We willen niet dat dit team weggekocht. Daarom: vertel a.u.b. niet verder hoe goed deze jongens van de B4 zijn.
TER LEEDE B4 MOET WEL HET BEST BEWAARDE GEHEIM VAN DE BOLLENSTREEK BLIJVEN!
Hein van Dam
Invalcoach
Voor het eerst in 2016 mochten we weer eens een thuiswedstrijd spelen. Doordat er 5 spelers ziek thuis zaten, verschenen we met precies 11 man aan de aftrap. Van de elf waren er 2 niet fit, maar gelukkig hadden we 2 bikkels uit de D5, Hanna Minnaard en Luke van Nieuwkoop, op het laatste bereid gevonden om ons uit te helpen. Helaas was dit één van onze mindere wedstrijden, maar beide invallers staken met kop en schouders boven ons niveau uit! Bedankt ‘jongens’! En dat nadat jullie al een wedstrijd gespeeld hadden… GROTE KLASSE!
Met een 0-1 achterstand gingen we de rust in, maar ondanks een donderspeech van Thierry van Eijk en ondergetekende was de 2e helft een kopie van de eerste, met als enige verschil dat we niet nog een tegentreffer incasseerden.
En hiermee was de 3e nederlaag op rij een feit….
In de vier laatste competitiewedstrijden tegen Zwaluwen heeft Ter Leede slechts één punt weten te sprokkelen. Op een zonnig sportpark Zwaluwen ging het ook dit keer weer. Zwaluwen begon overdonderend en binnen vier minuten stond het met 2-0 voor. Gelukkig kwam Ter Leede al na negen minuten met de aansluitingstreffer en kreeg het na een krap half uur een penalty die Ronnie Verplancke geheel tegen zijn gewoonte miste. Tot de rust had Ter Leede het beste van het spel en ook daarna, maar met een mooi afstandsschot kwam Zwaluwen op 3-1 en na de 3-2 in de 89e minuut wist Ter Leede niet meer gelijk te komen. Een aantrekkelijke wedstrijd die voor Roodgeel helaas niets opleverde.
De eerste aanval van het van west naar oost spelend Zwaluwen was het meteen raak en topscorer Marlon Oranje kon de 1-0 scoren en die achterstand was nog niet getwitterd of Dmitry Gomes Almeida kon uit de tweede aanval na de aftrap de 2-0 scoren tot verbijstering van het Ter Leede publiek, centrale verdedigers Arroyo en aanvoerder Kewal en de backs Robertson en Boelee.
Gelukkig herpakte Ter Leede zich en in de eerste aanval in de negende minuut kon Thierry van der Kooye uit de rebound de aansluitingstreffer maken. Een minuut later kreeg Vincent Ammerlaan geel en na een vrije trap van Kappenberg in de 16e minuut kon er in de mêlee net niet gescoord worden net zo min als na een leuke aanval op links in de 19e minuut.
Het was echter wel duidelijk dat Ter Leede het initiatief had overgenomen en dus kwamen de kansen. Uit een corner in de 20e minuut werd er over gekopt, maar zeven minuten later kwam Mike Dam van links op snelheid de zestien in en werd hij neergelegd. Penalty! Een mooi klusje voor Ronnie Verplancke, maar zijn lage schot zat niet voldoende in de hoek en doelman Nicky Sanders liet zijn toekomstige club Noordwijk zien dat hij ook een penalty kon keren en dat had hij nog niet vaak gedaan zo verzekerde een supporter van Vlaardingen ons. In de 37e minuut moest de geblesseerde Jorno Reurink zich door Marcelo Gomes Da Veiga laten vervangen.
Ter Leede hield het beste van het spel, maar vrije trappen van Kappenberg, een kopbal van Robertson en Verplancke leverden geen doelpunt op en met een 2-1 stand gingen de ploegen rusten.
Ook na de thee speelde Ter Leede goed, kreeg het kansen, maar schoot Mike Dam in de 48e minuut in kansrijke toch weer over, kon doelman Sanders een keihard schot van Thierry van der Kooye wegstompen en wilde scheidsrechter Van de Ketterij niets weten van een penalty in de 57e minuut toen Vincent in de zestien neerging nadat hij de bal vakkundig met de borst had aangenomen en wilde gaan schieten. Protesten leverde alleen geel op.
Twee minuten later schoot Mike weer over en als je ze dan niet maakt doet de tegenstander dat wel: een prachtig afstandsschot van Joey Grootenboer in de 64e minuut gaat er via de rechterpaal in en Zwaluwen staat op een confortabele 3-1 voorsprong.
Ter Leede moet dit verwerken – Selmo Kurbegovic komt erin voor Mike Dam – en probeert geforceerd tegen te scoren en hanteert te veel de lange bal. Zwaluwen krijgt door de ontstane ruimte ook kansen, maar het scoort niet meer. Ter Leede krijgt verschillende corners en vrije trappen, maar de bal wil er vooralsnog niet in. Ronnie krijgt geel wegens protesteren, een schot van een Zwaluwenspeler gaat via de lat over en pas in de 89e minuut – Ben van der Lans is dan al Verplancke komen te vervangen – wordt het 3-2: keeper Sanders keert een vrije trap van Kappenberg, maar Vincent Ammerlaan kan uit de rebound scoren.
Dat is het laatste doelpunt, want een vrije trap van Mitchell, een corner en een schot van Selmo treffen geen doel en in de 94e minuut fluit scheidsrechter Van de Ketterij af en vallen alle Zwaluwenspelers elkaar dolgelukkig in de armen, want na vier verliespartijen hebben ze weer gewonnen!
En Ter Leede moet volgende week thuis de draad maar oppakken tegen ASWH. Dat zal warempel ook nog niet meevallen, maar het goede spel in deze verliespartij geeft de burger toch weer moed!
Wederom een 0-0 gelijkspel voor de D4. Met dit ene punt stijgt de ploeg wel een plaats op de ranglijst. Echter het verschil met de onderste ploegen bedraagt slechts drie punten. Volgende week zal gewonnen moeten worden om weg te blijven van de onderste plaatsen.
