De cursisten van vv Ter Leede met links docent Marco van Trier en rechts technisch coördinator Ter Leede Marcus Latten.
De afgelopen vrijdagavonden namen maar liefst 15 D/E/F trainers en coaches van de Ter Leede jeugd deel aan de cursus ¨Pupillen en Voetballen” (1). De cursus werd verzorgd vanuit het Netwerk Jeugdvoetbal Haaglanden waar Ter Leede als netwerkclub al jaren aan deelneemt. In deze specifieke cursus leerden de deelnemers vooral de praktische kant van het coachen van pupillen. De docenten Marco van Trier en Jean-Paul van Mierlo gaven niet alleen inzicht in de visie van de jeugdopleiding van ADO den Haag maar reikten hiervoor ook meerdere handvatten aan voor gebruik op en langs de de velden. Deze handvatten werden tijdens de cursus meteen in praktijk gebracht in enkele speciale trainingen voor onze pupillen.
Niet alleen deze voetballertjes maar ook de cursisten van Ter Leede waren erg enthousiast over de cursusmodule. De docenten werden daarom na afloop nadrukkelijk in het zonnetje gezet door de technisch coördinator van Ter Leede, Marcus Latten. Ook werd er afgesproken om voortaan volgens deze ADO den Haag visie te coachen en te trainen (2). Want voetbal is meer dan alleen twee doelen.
Voor de 9de competitieronde stond een uitwedstrijd tegen koploper v.v. Oegstgeest op het programma. Aanvang van deze vroege wedstrijd half 9. Je kunt echter op dat tijdstip wel makkelijk parkeren bij zowel Ter Leede als Oegstgeest. Elk nadeel heeft zijn voordeel zullen we maar zeggen. Het zou voor de jongens van de F5 wel eens een van de laatste keren kunnen zijn dat ze tegen Oegstgeest voetballen er zijn namelijk vergevorderde fusie besprekingen gaande tussen v.v. Oegstgeest en U.D.O..
Door de nachtvorst was het veld mooi wit een beetje hard een beetje glad maar goed bespeelbaar. De wedstrijd stond o.l.v. een zeer jong goed fluitende scheidsrechter. De eerste minuten speelde zich vooral af op het middenveld. Maar na een snelle aanval en een goed schot maakte Oegstgeest in de 4de minuut 1-0. Ter Leede trok daarna ten aanval en kreeg corner, na corner, na corner, na corner, die leverde wel een aantal kansen maar geen doelpunten op. Chiel toonde zijn klasse door een schoot uit de rechterbovenhoek te ranselen a la Jan van Beveren. Voor de jonge lezers: google “Jan van Beveren” en je kan alles lezen over de beste keeper die Nederland ooit heeft gehad. Ook de 2de helft ging gelijk op. Een vlammend schot van Ter Leede ging via de paal naast.
Oegstgeest wist nog wel 2 keer het net te vinden. De eindstand was dus 3-0. Als we a.s. zaterdag als1 team spelen in de uitwedstrijd tegen Meerburg moeten we punten kunnen pakken .
Er staan wanneer het moet!!
Ja, fasten your seatbelts dames en heren want alle clichés gaan wederom voorbijkomen in dit nieuwe hoofdstuk Ter Leede D1. Ik hou er van hoor, en deze moest erin van de technische staf, die daarmee refereerde aan een aantal wedstrijden en toernooi prestaties in de afgelopen seizoenen. Veer in de kont met een ballonnetje eraan zou ik zeggen voor het team en de technische staf, want wat een gedaanteverwisseling toonde het team vandaag in vergelijking met de afgelopen weken. Maar laat ik de spanning rustig opbouwen, en even terug gaan naar het eerste deel van de trainingsweek. Op de woensdagavond training was de tussenstand als volgt; Justin kon sowieso een streep doorheen, Corné last van de enkel, Rik had nog niet getraind i.v.m. een onwillige achillespees, Nino had nog wat last van de schouder maar trainde weer, evenals Alex die een aantal weken buitenspel had gestaan, maar in de partijspel opnieuw met knieklachten af moest haken!
Het moge duidelijk zijn dat bij het wekelijkse trainersoverleg, waar Jack en mijn persoontje als vaste analisten dan bij mogen zijn om wat sfeer te proeven, de stemming ver onder het vriespunt was. Jack slaagde er vervolgens in de temperatuur te laten dalen tot Syberische waarden met de volgende opmerking;
“Eh jongens, ik moet effe wat bekennen, ik ben er Zaterdag niet bij..”
Ja hoor, Jack niet bij de wedstrijd? De man die in mijn beleving niet ver van de eretitel ” Mister Ter Leede” afzit die gaat deze clash missen? Ik zag een tiental onthutste gezichtjes om me heen en ik zag één iemand stiekem z’n vuistjes ballen onder tafel. Dat was hoofdtrainer van der Vlugt, die direct een flashback kreeg. ” O, dan winnen we met 0 – 1″ klinkt het net iets te enthousiast uit zijn mond. Daarmee doelend op de wedstrijd van vorig jaar tegen Gr. Willem Vac, wat het begin was van een waanzinnige succes reeks, die leidde tot het kampioenschap. Toen was Jack er namelijk ook niet bij.” Wat denk jij Henk, kunnen wij daar een resultaat wegslepen Zaterdag?”
” Tuurlijk Koen, keep on dreaming jongen. Normaal gesproken gaan wij daar met de staart tussen de benen van het veld af”.
Na 2 minuten lijken mijn profetische woorden al werkelijkheid te worden als de 1 – 0 op het scorebord verschijnt. Een verre inworp van Voorschoten wordt volledig verkeerd ingeschat door onze verdedigers en de spits lobt de bal vervolgens koeltjes over de uitgelopen Daimy heen. Oei, oei, dit is wel heel snel. Kon het listig uitgebroede plan hiermee direct de prullenbak in?
Ter Leede piept en kraakt in de eerste fase. Corné heeft het lastig tegen de technisch zeer begaafde rechtsbuiten van Voorschoten en ook op andere gedeeltes van het veld is het alle hens aan dek. Langzaam aan komen we er wat beter in. Op het middenveld knokken Robin, Lucas en Nino zich in de wedstrijd en ook Corné herstelt zich knap aan de linkerkant. Na een minuut of 10 verdient Ter Leede op het middenveld een vrije trap die door Timo razendsnel genomen wordt. 2 Voorschoten verdedigers tasten mis op de hoge bal richting Wessel en die lobt de bal identiek aan de eerste goal van de tegenpartij over de uitgesnelde keeper heen. 1 – 1 !! Het spel is op de wagen..
Onze boys krijgen een geweldige boost van deze meevaller en doen er met z”n allen nog een schepje bovenop. Voorin houden Timo, Wessel en Rik de verdedigers bezig en achterin bijten Wiebe, Marijn, Alex en Corné zich vast in hun directe tegenstanders. Beide ploegen komen niet echt tot grote kansen. Rond de 20ste minuut krijgt Ter Leede een nieuwe tegenslag te verwerken als Alex “el butcher” Kernkamp een voorzet weg wil koppen en dan op ongelukkige wijze een Nike Tiempo Legacy maatje 43 in zijn gezicht krijgt. Dat betekent een lichte hersenschudding en einde wedstrijd voor onze sterkhouder ( beterschap man!) en Koen staat voor een dilemma. Denzil erin, die er al een hele wedstrijd in de D2 op had zitten, of Ibratimovich naar achteren halen en Nootje erbij? Hij kiest voor de laatste optie. Ter Leede zet zich dapper over deze domper heen en haalt ongeschonden de rust.
Na de rust lijkt de focus nog een stukje geüpgraded. Onze boys spelen ontzettend gedisciplineerd, werken zich stuk voor stuk het snot voor de ogen en spelen een soort kick en rush waar ze in de Engelse onderbond het schaamrood van op de kaken zouden krijgen. Maar dit is even totaal niet relevant vandaag. Ter Leede is hier met een missie, en dat is met een resultaat van dat veld af. Nino, Lucas en Timo groeien uit tot de uitblinkers in deze wedstrijd en het gegeven dat ik Daimy bijna nog niet genoemd heb geeft aan dat Voorschoten niet in staat is grote kansen te creëren. Één heb ik er gezien als een gevaarlijke voorzet vanaf de rechterkant ternauwernood door Noa tot hoekschop gepromoveerd kan worden. Wij zijn overigens ook niet in staat gevaarlijk te worden. De technische staf leeft enorm mee met de boys. Koen vraagt vanaf de 50ste minuut met grote regelmaat aan de goed leidende scheids of z’n batterijtje van zijn horloge het nog wel doet en Steven schreeuwt in deze wedstrijd meer aanwijzingen het veld in dan in z’ n hele Ter Leede carrière bij elkaar. De wedstrijd zindert en zindert en Voorschoten besluit in het laatste deel van de wedstrijd er nog een spits bij te gooien. Deze komt op het conto van Wiebe die zo aan zijn derde klusje van deze dag begint.
En dan, 3 minuten voor tijd is het wonder van sportpark Adegeest daar. Mister Duracel 2.0, in de volksmond beter bekend als Nino van Reek duikt maar weer eens aan de rechterzijkant van het veld vol op zijn tegenstander. Die verslikt zich in deze tornado en een rush richting achterlijn volgt. Dan komt de voorzet op Rik! Die is prachtig maar zeker niet makkelijk. De bal is namelijk halfhoog en lijkt een prooi te worden voor de verdediger van Voorschoten. Nee, toch niet! Het is Rikki time! Rik die in de hele wedstrijd nog geen kans had gehad, die samen met Wessel al talloze meters af had moeten leggen deze wedstrijd, die floept als een duveltje uit een doosje voor zijn tegenstander en schiet de bal in één tijd fantastisch binnen. Iedereen wordt gek op en langs het veld. Als ik mijn bril weer gevonden heb die in alle euforie een neerwaartse duikvlucht heeft gemaakt zie ik Steven een sprint trekken van 60 meter en ik denk dat als Koen zijn fluoriserende groene bingo pak mee had gehad dat t’ie ‘m spontaan weer even aangetrokken had. Wat een feest en wat een lelijke overwinning! Want Voorschoten probeert nog van alles maar dit gaan we niet meer weggeven natuurlijk.
Wat een fantastische start zo na de winterstop.
We doen weer volop mee voor plaats 4 in de hoofdklasse en dat is ontstellend knap. Of zit er zelfs nog meer in het vat? Zouden ze al een beetje nerveus worden daar in die duinpan?
Vandaag speelden we de eerste wedstrijd in de tweede ronde. Na tien wedstrijden hadden we vijf tegenstanders al 2 x gezien. Met nog acht wedstrijden te gaan, treffen we nog maar vier tegenstanders. Een vreemde competitie planning! KNVB? RCL was vandaag de tegenstander, met 15 punten goed voor de vijfde plaats. Voor Thijs was dit een speciale wedstrijd, want zijn neef Gijs was een van de tegenstanders. Vandaag hadden we weer te maken met ziekte, Nijs was afwezig door de griep, en Redouan nam zijn plaats in.
RCL begon fel aan de wedstrijd en was veelvuldig op onze helft te vinden. Echte grote kansen kregen ze niet maar toch viel de 0-1. Een van de spelers kwam op over rechts, er werd niet kort genoeg verdedigd, en een voorzet volgde. Deze mislukte voorzet vloog schitterend in de bovenhoek en liet Olivier kansloos. Daarna kwamen we beter in de wedstrijd en speelde de wedstrijd zich groten deels af op de helft van RCL. We kregen enorme kansen op de 1-1, maar het vernuft of kracht ontbrak om tot een doelpunt te komen. Nick en Lenn hadden goede kansen en pech. Aan de andere kant stond de verdediging met Redouan, Thijs en Justin als een huis en kreeg RCL weinig kansen. Mads en Achraf waren veelvuldig voorin te vinden maar de bal wilde er niet in.
De ruststand was 0-1, we spraken af dat we op dezelfde voet verder zouden gaan en dan zou het doelpunt vanzelf vallen. In de tweede helft was RCL de boven liggende partij. Ze creëerden diverse kansen, maar Olivier had weer fantastische reddingen in huis. Gedurende de tweede helft kwamen we weer beter in het spel, en kregen we ook weer kansen. Omdat het nog maar 0-1 was bleef het ontzettend spannend. Toen de laatste seconden weg tikten vuurde Mads nog een keer op doel. De keeper van RCL wist met veel geluk de bal uit het doel te houden, we verloren nipt met 0-1. Vandaag was de instelling en team spirit fantastisch, maar op de momenten dat het er echt op aan kwam, kwamen we net te kort.
De training en tomeloze inzet van onze jongens en meisjes kwam afgelopen zaterdag enorm goed tot z’n recht. Duidelijk was te zien dat ons team meer en meer op elkaar raakt ingespeeld en een fantastisch samenspel hebben. Dawid scoorde een hattrick, heel erg goed gedaan. Ook Morris en Youri hebben allebei een mooie goal gescoord, Sarah en Colin hebben ijzersterk het doel verdedigt. Iedereen heeft super hard gewerkt, wat ben ik trots op jullie!
Hierbij nog wat foto’s. Youri zie je hier aanhalen om om zijn goal te zetten. Keep it up F7!
Voorschoten’97 E9 – Ter Leede E6. uitslag 0-5.
Na een heerlijk avondje zwemmen met het grootste gedeelte van E groep van Ter Leede
volgde de andere dag voor ons de competitie wedstrijd in en tegen Voorschoten.
Ons team is in de voorgaande jaren tegen Voorschoten niet zo goed weggekomen,
vandaar het gevoel dat deze ontmoeting voor ons een zware zou worden.
De begeleiding en de ouders dachten daar ook zo over, maar gezien de laatste resultaten
behaald door ons team vonden zij maar ook wij dat het nu maar eens moest gebeuren.
Een super gemotiveerd team vertrekt vanaf Ter Leede naar Voorschoten, een klein
smetje daar gelaten een spelertje was zo onder de indrukt geraakt van het zwemmen dat
hij op het moment dat wij vertrokken nog niet wakker was, gelukkig voor hem en het team
arriveerde hij nog voordat de wedstrijd begon.
Echter hij werd wel de wissel daar de opstelling reeds gemaakt was.
De aftrap was zoals gebruikelijk voor de gasten (Ter Leede) dus, en al snel bleek dat
Voorschoten niet van plan was een stap opzij voor ons te doen sterker nog zij waren de
eerste 10 min de sterkere in het veld zonder overigens gevaarlijk te worden.
Onze mannen wisten hen op tijd te onderbreken en hen langzaam terug te dringen.
Na die 10 min. nam Ter Leede het heft in handen en zetten de tegenstander vast op
eigenhelft,wat resulteerde ineen groot overwicht waaruit als eerste Pieter zou gaan
scoren, vrij kort daarna werd het 2-0 door Max C.
Hierna en dat gebeurd met de meeste ploegen als er zo snel 2 goals vallen zakt zo’n
ploeg in (mentale tik )waardoor het eenrichtingsverkeer werd naar het doel van Voorschoten.
Wat resulteerde in nog twee doelpunten voor de rust.
Joost 3-0 afgeslagen corner ineens en Max 4-0 in de loop.
Zo’n stand bij de rust hadden wij nog niet eerder meegemaakt.
Er hoefde niets bijgepraat te worden zou je denken.
Bij Voorschoten echter wel, die jongens beloofden hun coach de tweede er alles aan
te doen om die te winnen.
Er kwam inderdaad wederom druk op ons doel maar Max onze keeper liet zien
waarom hij de minst gepasseerde keeper is, al is dat ook mede te danken aan wederom
aan de goede verdedigers voor hem.
Omdat Voorschoten zo’n druk op ons doel zette kregen wij natuurlijk de kansen,
waarvan wij wederom Joost 5-0 een benutte.
Al met al en wederom om een teamprestatie,!!!
Rest te vermelden dat de vader van Gijs de wissels perfect uitvoerde.
Hieronder een foto van twee moeders die op de hoogte gehouden werden en
volgens mij net hoorden dat Pieter de 1-0 verzorgde.
Dit keer viel mij de eer te beurt om het verslag te schrijven. Dick was na de wedstrijd emotioneel nog te betrokken om een verstandig gesprek te voeren, laat staan om een zakelijk en neutraal verslag te kunnen schrijven (sterkte Dick). Dick heeft mij gevraagd om mooie woorden te gebruiken voor het verslag. Ik ga een poging doen alhoewel ik in vergelijking met Dick natuurlijk niet zo’n virtuoos taalkunstenaar ben. Kees kon ook niet als schrijver invallen, want hij had die wedstrijd zijn handen vol. Niet zozeer aan het vlaggen maar wel aan het managen van Dick (waarover later meer) zodat hij niet alle details vast had kunnen leggen. Ik stond aan de zijlijn opgesteld als “scribent” (prachtig woord, google het eens jongens), waarvoor Kees mij genereus pen en papier ter beschikking had gesteld en ik door de andere ouders werd aangemoedigd en gesteund.
Laten we beginnen bij het begin. We hebben nog steeds geen spelersbus en in de voorbereiding viel op dat er al meteen een leiderschapscrisis ontstond naar aanleiding van het transport. Terecht kwam er een voorstel vanuit de ouders om onze huidige achterbankgeneratie (ook een mooi woord Dick) ditmaal met de fiets te laten gaan. In de onduidelijkheid die toen ontstond bleef uiteindelijk alles bij het oude en is alleen Damian per fiets bij Foreholte aangekomen. Dit voorval heeft wel tot verdere discussie geleid bij de ouders toen we eenmaal bij Foreholte aan de koffie zaten. Er werd toen gesuggereerd dat Alphen bijvoorbeeld nog wel iets is om te rijden, maar alle andere locaties, noem een Lisse, Oegstgeest, UVS, Foreholte, toch eigenlijk fietsbaar werden geacht. Scheelt ook weer in de warming up. Dick, zie dit als een tip.
Ook bleek in de voorbereiding dat op instigatie van Dick (een echte leider kent zijn zwakke punten) , Danny (die kun je immers om een boodschap sturen) een cruciale app, met feilloze timing stuurde teneinde Dick’s “wastaslogistiek” (ook weer zo’n mooi woord) succesvol te laten verlopen. Eindresultaat was: Dick had de wastas bij zich en daar ging het om. Danny, bedankt!
Het was even zoeken naar het veld. Uiteindelijk bleken we terecht te komen op een soort van weiland waar je mogelijk nog best een przewalskipaard (ik geef toe, deze heb ik opgezocht) kunt laten lopen, maar dat voor onze kunstgrasjongens toch wel een uitdaging bood. Maar goed, het gras was groen, er stonden twee goals (waarover later meer), het weer was goed (Dick zou schrijven:de klimatologische omstandigheden waren optimaal) en iedereen had er zin in. Ondanks blessureleed, waren Thom en Luuk (de Soumannen) ook er bij, Alessandro kwam later ook nog na zijn C1 invalbeurt.
De scheidsrechter (waarover later meer), gaf het aftrapsignaal en Ter Leede zette meteen druk. We hadden eigenlijk meteen al meerdere kansen. Bart schoot net naast, waaruit de eerste corner kwam. Mees schiet diep op Sam die net naast schoot. Keurten gaf een diepe pass op Bart die ook weer net naast ging. We hadden er zin in, maar scoren was nog even lastig!
Als neutraal toeschouwer, (niet Dick dus) viel op dat het middenveld niet altijd adequaat meebewoog en er gaten tussen de linies vielen. Misschien moet dit maar worden gezien als een tip. Foreholte had op een gegeven moment een goede combinatie waar een corner uit voortkwam. Dit leidde uiteindelijk tot een goed gericht schot uit de tweede lijn, onhoudbaar: 1-0.
Maar Ter Leede C2 onder leiding van Dick, Bram en Henk is natuurlijk een mentaal weerbare ploeg. Kort na de 1-0 heeft Keurten een briljante inpisser (deze heb ik van Danny) : 1-1.
De scheidsrechter had ondertussen enkele beslissingen die verbazing wekte en hier en daar bij onze mannen tot protesten leidden. Maar Dick speelde hier virtuoos (weer dat mooie woord) zijn leidende rol met de heldere instructie: “accepteer!!”.
Aansluitend een verre inworp van Sjoerd in de 16, Keurten kopt terug, Jordi schiet in: 1-2.
Dit smaakte naar meer, de mannen kwamen goed op stoom en bleven druk zetten. Sam kwam op een gegeven moment in de kluts voor de goal en weet deze onnavolgbaar vlak bij de paal langs de keeper te krijgen.3-1, tenminste, dat dachten wij allemaal. Echter, de keeper moest omlopen om de bal achter de goal weer op te pakken. De scheidsrechter meende dat de bal niet via de goal achter het net was geraakt, maar blijkbaar naast was gegaan. Sam en anderen protesteerden, de keeper van Foreholte beweerde als onafhankelijke getuige dat de bal naast was gegaan en zo achter de goal terecht was gekomen. Naar aanleiding hiervan ging de scheids op inspectie en stelde na een minutieus onderzoek van zo’n drie seconden vast dat er in het zijnet geen gat zat en gaf de bal aan de keeper voor een uittrap: geen doelpunt. (Naschrift redactie: na de wedstrijd is vastgesteld dat er wel degelijk een gat in het achternet zat.)
Een bekend Amsterdams ex-advocaat zou deze beslissing hebben gekwalificeerd als “abject en infaam”, maar Dick had hier een heel andere vocabulaire voor. Hij riep niet meer: “accepteren”, maar wel een heleboel andere dingen. Die waren voor de scheidsrechter aanleiding om Dick van het veld te verwijderen. In de praktijk maakte dat weinig uit, want eerst stond Dick voor het hek geleund en nu stond hij achter het hek geleund. Maar het ging hier natuurlijk om het principe. Dick voelde zich “gemuilkorfd” en liet dat merken ook. Kees moest zijn vlagverantwoordelijkheden (weer zo’n mooi woord) tijdelijk neerleggen (het spel lag toch stil dus dat kwam goed uit) om Dick te managen vanuit zijn gemuilkorfde positie. Dat lukte wonderwel en de wedstrijd kon weer door. ( Naschrift van de redactie: Dick en de scheids hebben het weer bijgelegd en het verhaal gaat dat ze nu vrienden zijn op facebook.)
Deze consternatie haalde wel even het focus uit de mannen. Logisch, hoe mentaal weerbaar je ook door Dick, Bram en Henk bent getraind, zo’n abjecte en infame beslissing gecombineerd met het zicht op je gemuilkorfde trainer voor wie je door het vuur gaat, gaat niet in de kouwe kleren zitten. Foreholte maakte professioneel gebruik van deze tijdelijke impasse die bij Ter leede resulteerde in een gat in de verdediging en de gelijkmaker: 2-2. En daar moesten we dan ook nog eens mee de rust in.
Wat er exact in de kleedkamer is gebeurd weten we niet. Waarschijnlijk hebben de jongens Dick weer opgebeurd middels het aanbieden van vele schouders om op uit te huilen. Of misschien hebben ze wel heel hard tegen Dick geroepen: “accepteren”! (Alhoewel dat eigenlijk Dick zijn tekst is.) We zullen het nooit weten. Hoe dan ook, na de rust stond de ploeg toch weer energiek op het veld, gemotiveerd om er weer sportief tegen aan te gaan.
De tweede helft zet Ter Leede weer meteen druk. De Foreholte keeper redt diverse schoten, onder andere een van Sam en een intikpoging van Sead. Echter, “the story of our life” (ik dacht, ik gooi er geïnspireerd door Yolanda ook eens wat Engels in): gekloot door Ter Leede bij een corner die niet goed wordt weggewerkt waaruit een tegengoal ontstaat, 3-2.
Toch bleven de mannen doorgaan met een prachtig actie van Mees (drie man voorbij of zo, van wie heeft die dat toch?)en Sjors (gevaarlijk vlak voor de goal): helaas alleen een corner aan overgehouden. Ook een voorzet bij de achterlijn van Sjoerd aan Keurten, helaas ook weer alleen maar een corner als resultaat. Maar dan weer een briljante combinatie, voorzet van Keurten naar Sjors, doortikken naar Sead, goal! 3-3! Maar daar bleef het niet bij. In wielertermen heet dit erop en erover. Sam knalt meteen door: 4-3. De zon scheen weer! (De klimatologische omstandigheden waren immers optimaal). Maar ja, dan weer terug naar: “the story of our life”: corner niet goed weggewerkt: 4-4. Jammer dan.
Laat in blessuretijd (er waren weliswaar niet echt veel blessures geweest maar ik wilde graag dit prachtige woord ook een keer gebruiken) nog een vrije trap die Sam op maat in de kruising legde, maar die door een ,voor de neutrale toeschouwer, (alhoewel die er bij ons weten niet waren, Dick in ieder geval niet) prachtige actie van de Foreholte keeper werd uitgetikt. Daarna werd er afgefloten. Eindstand 4-4.
Naschrift redactie: De mannen hebben goed en sportief gespeeld. Dat gold trouwens ook voor de tegenstander. Sjoerd was een revelatie op zijn rechtsback positie, waarbij hij zo nu en dan stuivertje wisselde met een, tot op het uiterste spelende Bart, en zij de tegenstander in opperste verwarring brachten. Faber heeft zijn directe tegenstander perfect gecontroleerd ondanks lengte verschil. Jordi als vanouds weer gaten dichtlopend waar anderen die lieten liggen, Damian onverschrokken de goal uitkomend, nooit geïmponeerd door wie er dan maar ook zijn kant op komt, Thomas als constante factor waar je nooit langskomt en ook de hoge ballen met lef en overtuiging worden weggewerkt en dan Luuk als super sub na zijn blessure. Alessandro hopelijk volgende keer weer inzetbaar, dat zou mooi zijn.
Dan nog even terugkomend op de tips. Dick, Bram en Henk, extra training op het wegwerken van de corners en het aansluiten van het middenveld lijken de eerste puntjes voor de komende training.
Volgens mij heb ik iedereen gehad. Of…? Behalve dan, hij die niet genoemd mag worden (van Dick dan)! Diegene die de jongens individueel vorig jaar naar grote hoogte stuwde, die tactisch alles doorzag, talent op de juiste manier inzette, het team boven het individu zette en dan ook nog middels alle mogelijke middelen, van individuele gesprekken tot en met filmpjes toe, aan mental coaching deed. Dat waren nog eens tijden. Gaan we dat ooit nog eens meemaken…., de zoete smaak van de overwinning…….? Nu ga ik op deze regenachtige Zondag misschien teveel mijmeren…… Maar we blijven onze mannen en Dick, Bram en Henk steunen!
Een conclusie kunnen we in ieder geval wel trekken: volgende keer gaan we op de fiets!
Na het goede optreden van vorige week nu weer een tegenstander uit het linker rijtje. Op bezoek op sportpark de Roodemolen was de zondag afdeling uit Noordwijk, de Sint Jeroen’s Club, SJC F3. De bezoekers hadden duidelijk carnaval nog in de benen want de Groot Noortukker trainers (noortukkers) hadden al hun energie en stem volume nodig om de spelers bij de les te houden. Bij ons was de voorbereiding ook niet optimaal. Eerste keeper Jay moest op het allerlaatste moment afhaken vanwege een fiets ongeluk. Gelukkig was Ryan bereid om het doel te verdedigen wat hij met verve deed ondanks een minimale voorbereiding. Ook het meespelen van Mats was tot het laatste moment onzeker maar de ziekenhuisarts gaf toch groen licht. Zijn pols was gelukkig niet gebroken.
Terwijl de bezoekende coaches de grens van het toelaatbare opzochten wist SJC door goed overspel de mindere individuele voetbalkwaliteiten te compenseren. Hun verdedigers kregen echter maar geen vat op de aalvlugge Floris. Ook was Jason ondanks de nodige glijpartijen heer en meester op het middenveld. In de laatste minuut een goede kans voor spits Daan op de openingstreffer. Zijn schot werd echter gesmoord in een woud aan benen. Ruststand 0-0.
Aan de bal verdediger Lars
Drie minuten in de tweede helft sloeg zoals wel vaker dit seizoen het noodlot toe. Een verkeerde uittrap van de tweede keeper belandde pardoes in de touwen. Een onverdiende 0-1 voorsprong voor de Noortukkers. In de 27ste minuut werd de voorsprong zelfs verdubbeld tot 0-2. Dan weer een onnavolgbare dribbel van Sam. Zijn voorzet vanaf de achterlijn werd verkeerd beoordeeld door de goalie. De bal belandde zoals bij de FC den Bosch keeper tegen VVSB (FC den Bosch) pardoes in de voeten van spits Daan, 1-2. Wat resulteerde waren 180 bloedstollende seconden waarin Ter Leede vol overgave op zoek ging naar de verdiende gelijkmaker. Onder luide aanmoedigingen van zijn opa bleef back Bram goed de aanval zoeken over de flanken. Beste kans in de allerlaatste minuut was echter voor Daan. Helaas ging zijn schot net naast. Eindstand 1-2.
Ondanks dat zijn rechterhand volledig was ingetaped bleef Jay maar met mooie passes strooien. Vandaar Man of the Match Jay.
De coach mag dan wel zijn diploma hebben gehaald (ADO trainer) maar we zien geen positieve invloed op de resultaten. Omdat Katwijk verrassend wist te winnen bij FC Lisse staan we na 9 speelrondes zelfs onder de degradatiestreep. Het goede spel bood echter wel voldoende aanknopingspunten. Nu maar hopen dat uw gediplomeerde trainer niet om vier uur ’s nachts wakker wordt. (Henk de Jong )
