Een echte Sassemse El Clásico voor Ter Leede E2 op veld 9 van sportpark de Roodemolen tegen Teylingen E1.
De eerste 22 minuten van de wedstrijd was een afspiegeling van de stand op de ranglijst. Ter Leede kwam eenvoudig op een 0-2 voorsprong door doelpunten van Alex en Thomas. Maar 3 minuten voor de rust kwamen de Teylinger Tijgers terug in de wedstrijd. Tijger Jay verschalkte onze keeper Maarten met een fabelachtige lob, 1-2. Toen sloeg het noodlot nogmaals toe in de allerlaatste minuut voor de thee. De vrijstaande Jelte mikte de bal in de verre hoek, ruststand 2-2.
Ondanks de donderspeech van coach Kevin begon de tweede helft zoals de eerste was geëindigd. In de eerste 3 minuten dook de linkerspits van Teylingen, Jonathan, tot twee maal toe vrij op voor het doel. Binnen 6 minuten hadden de Teylingers een 0-2 achterstand omgebogen in een 4-2 voorsprong. Nog geen minuut later leek Ter Leede dan eindelijk wakker geschud. Alex verschalkte de keeper in de korte hoek, 4-3. Maar de wedstrijd bleef heen en weer gaan en in 38ste minuut vergrootten de Teylingers de voorsprong weer naar 2 doelpunten, 5-3. Na een goede rebound van Rein en een afstandsschot van Alex was de derby na 42 minuten opeens weer in evenwicht, 5-5. Met nog 8 minuten te gaan ging Ter Leede voor de volle 3 punten. Het was Thomas die Ter Leede ten tweede malen op voorsprong zette, 5-6. In de laatstE minuten krulde hij ook de corner langs de eerste man bij de paal, 5-7, waarna Teylinger Ruud met ook een fabelachtig afstandsschot de eindstand in blessuretijd op 6-7 bepaalde.
Na het laatste fluitsignaal barstte er een gejuich los dat hoogstwaarschijnlijk in beide voetbalkantines te horen was. In een El Clásico is van alles mogelijk is en vandaag werd het ene na het andere werelddoelpunt gescoord. Het kasteel van Teylingen begon wel steeds meer te veranderen in een ruïne maar met zoveel aanvallende klasse wist men dan toch nog te winnen.
Hier het videoverslag van deze sportieve wedstrijd met reclame voor voetbal: vechtlust, parels van goals, prachtige reddingen en een zinderende 2e helft:
De eerste wedstrijd na de winterstop. Alle spelers zijn er op 1 na, Pepijn. Hij had zich wel afgemeld dus daar konden wij rekening mee houden. Er was een kleine paniek met het vervoer, want er waren niet genoeg auto’s beschikbaar. Gelukkig kon de coach een wagen lenen van zijn buurman(oud gezegde: “beter een goede buur dan een verre vriend” gaat hier goed op).
Opa Leen was uiteraard weer van de partij en voegde zich bij ons in de dug-out.
Tijn van Dam, onze aanvoerder won de tos en koos voor blijven staan, zodat Randy, onze keeper, geen zon in zijn gezicht had. We begonnen de wedstrijd sterk aanvallend en kregen al snel een aantal kansen. Na aanhoudende druk kreeg Vince de bal lekker op zijn slof en hij scoorde zijn eerste doelpunt van het seizoen in de B4. 0-1 (voor hem is dus al 1 doelstelling gelukt, namelijk dat iedereen minstens 1 keer heeft gescoord). De aanval bleef maar gaan en Jan, onze links voor, werd aangetikt door de keeper en de scheids gaf een penalty. Het stond pas 0-1 dus we durfde het nog niet aan om een ander dan onze specialist, Erik, onze middenvelder, de penalty te laten nemen. Hij heeft ten slotte een 100 % score. Hij schoot de bal gecontroleerd rechts in het doel. 0-2. Na 20 minuten werd er gewisseld, 2 op het middenveld en 1 in de voorhoede. De ingewisselde jongens moesten even wennen maar daarna werd er weer goed aangevallen. Dit resulteerde in een hele mooie reeks passeerbewegingen van Jan en deze gaf hem voor aan Bart die op de lijn stond en hem er beheerst in schoot. 0-3 (ook voor hem is dus al 1 doelstelling gelukt aangezien hij ook nog niet gescoord had).
Alles ging dus goed alleen met een aantekening naar de grensrechter van Altior. Hij vlagde voor elke bal buitenspel, of dit nu klopt of niet. De scheids volgde gehoorzaam zijn vlag. Opa Leen zei al aan de kant, dat het misschien tijd werd dat hij weer bij hem ging staan. Dit had hij in december, toen ze bij ons thuis speelde, ook al gedaan en toen was die man zo slim om de vlag aan een ander te gevenJ.
We gingen de rust in en hadden weer 3 man gewisseld. Randy zou de zon in zijn gezicht krijgen maar toen we het veld op gingen bleken er wolken voor de zon te staan. Tja, gerechtigheid zou ik zo zeggen. We begonnen weer sterk en kregen wederom veel kansen. Ugur stond rechtsachter en maakte een mooie beweging en kon daardoor de bal naar Bart spelen(hij stond nu rechtsvoor) en deze gaf een strakke voorzet waarbij Jan de bal in de touwen joeg. 0-4. Jan had zijn doelstelling al bereikt, dit voor de mensen die nog geen verslag hebben gelezen en dit de eerste voor hun is. Er werd harder gespeeld en de vlag van de grensrechter ging steeds makkelijker omhoog en ik riep ook nog maar even naar hem of hij de nieuwe spelregels van het buitenspel wel gelezen had. Ik vond het echt een aanfluiting en dacht, ik spreek dat duo later wel. Randy, kreeg er toch nog 1 achter zijn oren en het werd 1 – 4. Daar bleef het ook bij en ik dacht, de drie punten zijn weer binnen en als kers op de taart hebben 2 jongens gescoord die helemaal nog niet gescoord hadden.
Ik ga naar de bestuurskamer om jut en jul aan te spreken over hun optreden op het veld. Blijken ze allebei in geen velden meer te bekennen.
Heb ik met een andere scheids, die daar zat alles moeten invullen in het systeem. Ook de controle van de pasjes, maar die lieten we beide maar zitten. J.
Even een bedankje aan de vader van Vince (1ste helft gevlagd) en aan de vader van Erik(2de helft gevlagd). Ook aan peter, de vader van Randy, die ook aanwezig was en ook jongens vervoerde.
Na een winters weekje deed het weer er zaterdag alles aan om er een mooie voetbaldag van te maken. Vandaag de terugwedstrijd tegen de nummer drie op de lijst Woubrugge. Zij zijn de koplopers op 2 punten genaderd en zitten op het vinkentouw om over deze ploegen heen te gaan. Uit verloren we ongelukkig van deze 2de jaars fysieke ploeg, waarbij de lange bal naar voren niet wordt geschuwd. Technisch stelt het niet veel voor, maar dit wordt gecompenseerd door brute kracht.
De coaching werd verzorgt door Melle, Ronald en de niet van zijn stuk te krijgen blonde schone. Melvin en Toon mochten namelijk mee met het tweede. Het wedstrijdsecretariaat had de importantie van deze pot onderkent en liet de gladiatoren op het hoofdveld aantreden. Op naar de aftrap…
De opstelling was als volgt. Mike in de goal Steven en Denzil centraal. Op links Hugo en rechts Quincy. Het middenveld van links naar rechts Ryan, Rosa en Tijs. Daarvoor spits Rowey links van hem Luan en rechts Wessel.
Woubrugge trapt om 11.00 uur af in wat achteraf een zeer levendig duel bleek te zijn. Vanaf minuut 1 was er maar 1 ploeg die voetbalde en dat was Ter Leede. De afspraak was vroeg druk zetten en daar deden ze met verve. Woubrugge kwam er niet aan te pas. Na twee minuten lag de 1-0 al in het mandje. Een corner vanaf rechts werd door Rosa mooi voor gedraaid. Denzil was op aanwijzing van de bank in de 16 aangekomen en kopte de bal achter de keeper. Top coaching top doelpunt. De D2 bleef de bovenliggende partij. Het spel bevond zich voornamelijk op de helft van de tegenstander. Het was een schitterde kapbeweging van Rosa die daarmee 2 tegenspelers het bos instuurde. De vervolg pass was mooi op Wessel die zich op zijn beurt zich door de verdediging heen wurmde. Zijn voorzet kwam bij Tijs die helaas de keeper op zijn pad tegen kwam na zijn vlammend schot. Een afgeslagen corner werd de volgende kans. De bal kwam op rand 16 bij Quincy in de voeten. Hij haalde verwoestend uit. De balde zwenkte wat uit maar daar stond Wessel. Hij duwde zijn hoofd eronder. Daardoor kreeg het schot wel de juiste richting. De bal ging onder de keeper door. Helaas stond er nog een verdediger om de bal voor de lijn weg te halen. Hierna ontstond er uit het niets de mogelijkheid voor de tegenstander de stand gelijk te trekken. Een al dan niet terechte penalty werd onberispelijk in de touwen gerost.1-1. De D2 rechte de rug na deze tegenslag, overigens helaas niet voor de laatste keer deze wedstrijd. Want een paar tellen later werd een doelpunt van de sterk spelende Denzil op aanraden van grensrechter wegens vermeend hands afgekeurd. Na de tweede aanval in de eerste helft van de tegenstander, kwam er weer een oud euvel bovendrijven. Het opbouwen van achteruit. Het siert de D2 dat ze het leder netjes via de linies naar voren probeert te krijgen. Maar als de bal dan vroegtijdig wordt afgepakt is het voor de druk gevende spits een mooi cadeau om uit te pakken. 1-2. Dit gaf de tegenstander vertrouwen en kopte bijna direct de 1-3 binnen. Maar Mike redde bal voor de lijn met een katachtige redding. Het bordje met teleurstellingen van D2 was nog niet leeg. Een minuut voor tijd liep wederom de mee opgekomen Denzil de bal het doel in. Volgens de scheidsrechter met de hand. Dat dit gebeurde nadat de bal de lijn was gepasseerd hielp niet mee aan een positieve gemoedstoestand aan het einde van de eerste helft.
U kunt zich voorstellen hoe de kopjes in de kleedkamer er bij hingen. Als u dat beeld voor zich heeft vererger dat dan maal 10. Een helft lang het spel dicteren en dan met zo’n tussenstand ( en dan de manier waarop ) aan de limonade. Coach Melle liet de kinderen even uit razen om daarna met een ‘ I have dream speech’ de koppies omhoog te krijgen. Hij gaf aan dat echte winnaars uit dit soort wedstrijden worden geboren. Of de geboortekaartjes de deur uit kunnen, zou na 30 minuten blijken. Jikke kwam er in en ging op rechtsvoor spelen. Wessel midvoor. Sem uit de D3 mocht invallen op de linkshalf positie. Wat hij prima zou invullen! Tijs en Quincy mochten de drukke bank warm houden.
Schijnbaar had de coach van de tegenstander donderspeech gegeven want de groen witte brigade klapte er op. De duels werden steviger en het randje werd gezocht. De spits van de tegenspartij duwde zich een weg in de 16 en scoorde. Dit feestje werd vroegtijdig afgefloten wegens te ruw spel. Helaas moest Steven het veld geblesseerd verlaten. Hierdoor kwam Quincy weer in de wei. Na een paar mintuten onder druk te hebben gestaan kantelde de wedstrijd weer onze kant op. Niet dat dit tot enorme kansen leidde, maar het samenspel was goed. Op links werd de bal door Sem mooi opgedreven en halverwege de eigen helft stuurde hij spits Wessel prachtig de diepte in. Met twee verdedigers in zijn nek sprintte hij richting de 16. Hij werkte subliem af en dik en dik verdiende 2-2 was een feit…. Of toch niet? Even kijken naar de grensrechter en scheids…. Maar nee hoor hij telt! Dat de ontlading groot was kunt u zich wel voorstellen. We bleven goed spelen zonder voor de rest echte kansen. De tegenstander bleef loeren op de counter met die lange bonkige spits. En zo ebde de wedstrijd richting het einde. De grensrechter van de tegenpartij wilde ook nog even zijn ongenoegen kwijt over de bank van Ter Leede. Laten we het er bij houden dat deze man dingen hoort die er niet zijn. Hij zou zich bezig moeten houden met correct objectief vlaggen. En daar laten we het dan maar bij. Helaas kon ons overwicht niet om worden gezet in goede kansen en zo eindigde deze onstuimige wedstijd in 2-2.
Een pot waar nog lang over nagepraat werd. Maar als we alle ruis in en om het veld weg halen speelden we weer een prima pot. Dit tegen een fysiek sterkere tegenstander. Als we dan ook nog eens de vechtlust en het omgaan met teleurstellingen erbij optellen zien we een steeds groeiende D2. Volgende week weer zo’n potige tegenstander. Wij zijn dan gastheer voor BSC 68. Uit verloren we kansloos met 9-0. Ik zie dan nu niet gebeuren.
Na sinds 12 december geen wedstrijd meer gevoetbald te hebben (en ook nauwelijks getraind vanwege de slechte velden), mochten we op een stralende zaterdagochtend aantreden tegen de Valken, waar we thuis met maar liefst 10-1 van gewonnen hadden.
Niet voor het eerst leidde dit tot onderschatting, wat zich uitte in slap en slordig spel. Desondanks kregen we een aantal mogelijkheden, maar niet voordat de Valken in de 2e minuut al op 1-0 waren gekomen.
Uit een mislukte voorzet rolde in de 13e minuut de gelijkmaker binnen en leek het tij te keren. De slordigheid in ons spel bleef echter gehandhaafd en in de ‘dying seconds’van de eerste helft kwamen we wederom achter; 2-1.
De tweede helft werd, helaas, een kopie van de eerste. Er ging veel mis en in tegenstelling tot de eerste helft scoorden we niet. De Valken nog wel 2x, en daarom gingen we met een 4-1 nederlaag met de staart tussen de benen weer retour naar zonnig Sassem.
Volgende week Voorschoten uit! Thuis wonnen we met 5-2……
Ter Leede C2- ASC C2 (1-1) 1-4
En zo spoelde alle inspiratie die ik had om dit verslag te schrijven om 10.20 uur uit mijn lijf weg….
Zo had ik het verslag helemaal niet willen beginnen! Sterker nog ik had het in mijn hoofd al voor 75% klaar. Alleen het stukje over de wedstrijd er even inkloppen en verzenden maar.
Maar wat had ik een katerig gevoel na afloop. Dit had overigens ook nog een hele andere reden maar daar later meer over. Wellicht heeft U daar, als trouwe lezer van wedstrijdverslagen, misschien al over gelezen in het verslag van de d1 die altijd net even sneller zijn met het het indienen van hun verhaal. Ik vraag me weleens waarom dat is…
Maar zo kan het dus gebeuren dat ik, nippend aan mijn 2e Latte Valium, die ik op advies van onze hoofd (aparte) uitjes tot mij neem, op deze geweldig saaie zondagmiddag toch een poging waag om er een aardig verhaal van te maken. Jawel al op zondagmiddag: ik had dit keer, omdat ik, zoals een brave huisvader betaamt, gewoon keurig op tijd thuis was, niets uit te leggen. Ik had daarmee ook gelijk geen gesprekstof meer.
Hoe had ik dit verslag dan willen beginnen hoor ik U denken. Nou zoals onderstaand:
En zo kon het dus gebeuren dat mijn zaterdagochtend al op vrijdagavond begon… Vanwege het winnen van een voetbalkwis bij buurman Teylingen in november 2015 hadden we vrijkaarten voor een etentje bij ”Op Eigenwijze”. In het kader van het project betere betrekkingen tussen Ter Leede en Teylingen werden wij hier voor de 2e keer voor uitgenodigd. Met “we” bedoel ik mijn collega-verslagschrijver Jack, algemeen van alles Kees, en de 2 jonge honden Steven en Sake en ondergetekende. Uit privacyoverwegingen houd ik hun achternamen angstvallig nog even voor me. Nadat we de afwas hadden gedaan en het licht uit, togen we op weg naar huis nog even langs Shaffy’s om een familielid van 1 van mijn kwisgenoten gedag te zeggen. Alleen dat dag zeggen duurde 2 uur.
Maar goed: normaal begint de voorbeschouwing op de wedstrijd gewoon op zaterdagochtend onder het genot van een bakkie koffie maar dat hadden we dus vrijdagavond/nacht maar gedaan.
En in die voorbeschouwing hadden we allemaal het gevoel dat de C2 zaterdag zou gaan winnen en daar zag het de 1e 20 minuten ook naar uit. Voor het eerst had ik een pen en papier bij de hand en ik moest zoveel noteren van wat er allemaal gebeurde dat na 11 minuten de inkt van mijn pen op was en ik ook de helft van de wedstrijd zowat niet zag. Dus dat gereedschap maar weggedaan en proberen alles maar in je geheugen op te nemen. En dat viel niet mee met een alcoholpromillage van 4.0 nog in mijn bloed. Ik heb overigens wel respect voor Kees die namelijk hetzelfde probleem had maar wel gewoon stond te vlaggen. Als hij tijdens dat vlaggen een blaastest had moeten doen was hij zijn vlagbewijs kwijtgeraakt.
Wat ik had opgeschreven? 1e minuut schot op doel waaruit corner ontstaat waar via afvallende bal Jordi de 1-0 maakt daarna Sam een aantal keer net geen doel trof. Alessandro 1 keer voorlangs. Sjoerd stuit op doelman. Ik weet het eigenlijk niet meer precies want er gebeurde zoveel voor het doel van ASC! Ik weet het ook niet meer precies omdat het boekje waarin ik alles opgeschreven had bij hoofdcoach Bram in zijn jas zit. Maar wat ik nog weel weet is dat ineens in de 25e minuut vanuit het niets ASC terug in de wedstrijd komt. Balverlies op het middenveld en daarna niet meedogenloos genoeg ingrijpen om die bal weer terug te veroveren en via Damian verdwijnt de bal ongelukkig net over de lijn 1-1. Net voor rust behoed diezelfde Damian met een prachtige reflex met zijn voet ons nog voor een 1-2 achterstand. Het zou uiteindelijk een voorbode zijn voor het verloop van de 2e helft…
In de rust denk je de boel op scherp gezet te hebben maar binnen 10 minuten staat het 1-3. Na wat tactische omzettingen in het veld proberen we er toch nog vol voor te gaan. We blijven trouwens kansen missen al zijn ze niet meer zo talrijk als in de 1e helft. We krijgen zelfs nog een hele grote kans op 2-3, en daarmee terug in de wedstrijd te komen, middels een penalty die helaas door Keurten gemist wordt. Het past er allemaal bij in deze wedstrijd. Ik herinner me daarna nog een bal van Sam op de binnenkant van de paal maar toen had ASC uit een counter al 1-4 gemaakt.
Met deze wedstrijd schrijven we het verhaal van ons seizoen tot nu toe: elke wedstijd zijn we het grootste gedeelte daarin de bovenliggende partij maar de ingrediënten die je nodig hebt om wedstrijden te winnen laten vaak te wensen over. Ik heb het voor de winterstop al een keer geschreven. BELEVING!!! De tegenstander echt bij de strot grijpen als je ze heb liggen zoals in de 1e helft. Elk duel ECHT willen winnen en aanvoelen wanneer je zeker dat ene belangrijke duel moet winnen waardoor een tegenstander niet terug in de wedstrijd kan komen. De mentaliteit in het team moet gewoon omhoog. En daar gaan we de komende tijd met zijn allen keihard aan werken want wij vinden dat we met dit team veel te laag staan!
Aan de support langs de lijn ligt het niet want ik telde er weer een hoop. Iedereen weer bedankt daarvoor! Zelfs een trainer van een andere groepering, die een groot gedeelte van jullie goed kennen, neemt altijd de moeite om zijn pupillen van vorig jaar aan te moedigen. Ik zal zeker zijn achternaam niet noemen want die ligt namelijk een beetje precair.
Volgende week thuis om 11.00uur thuis tegen DoCoS moet het dan maar gaan gebeuren.
In de reeks nuttige oefenpotjes stond vandaag de wedstrijd tegen mede-hoofdklasser Alphense Boys D2 op de rol. De aftrap was om 13:00 uur en ik was uitermate content met dit tijdstip, aangezien ik op vrijdagavond onder het genot van een hapje en een drankje de prijs in de voetbalquiz van 22 november moest verzilveren en evalueren en evalueren en nogmaals evalueren. Daarna werd besloten om de komende voetbalquizzen alvast terdege voor te bereiden en u begrijpt dat ik helemaal voor zo’n middagpotje was. Mijn quizmaatjes hadden minder geluk. Dick en Kees zagen hun C2 al om kwart voor 9 gepland staan, Sake moest naar zijn opleiding en Steven maakt het allemaal niets uit, want ondanks dat de D1 een latertje had, stond hij gewoon langs het lijntje bij de C2. Trainer Koen had de afgelopen week aardig moeten puzzelen, want helaas is niet iedereen fit. Alex, Justin en Rik konden vandaag niet spelen. Justin heeft een vervelende spierblessure en Alex en Rik kampten met wat waarschijnlijk groeipijnen zijn. Gelukkig was Timo er wel bij. Het was even schrikken toen hij dinsdag na de training een smakker op de stenen maakte. Op youtube ziet een val met fiets vanwege gladheid er nog wel grappig uit, maar als je een belangrijke D1-er op zijn bol ziet stuiteren is het opeens zo leuk niet meer. Timo heeft een harde knar en wist met de nodige precisie uit te kienen dat hij gewoon aan de aftrap verscheen. Wessel B. en Denzil sloten na een mooie, spannende en vermoeiende wedstrijd met de D2 aan en het team was compleet. Temperatuurtje goed, zonnetje aan de hemel, maar start van de wedstrijd helaas wat minder. Na een paar minuten lag de 0-1 achter Daimy toen bij een voorzet vanaf links behoorlijk misgetast werd en de rechtsbuiten van AB lekker binnen kon schieten. Gelukkig bleek dit een spaarzaam momentje, want gaande de eerste helft ging het eigenlijk best lekker en was Ter Leede de bovenliggende partij. Er werd hard gewerkt en er waren ook de nodige mooie combinaties te zien. Noa en Corné hadden lastige buitenspelers, maar hadden ze goed onder controle, Wiebe en Marijn verdedigden het centrum. op het middenveld probeerden Jan, Lucas en Nino steeds weer de combinatie te zoeken en de mannen voorin aan te spelen. Wessel had een aantal prima acties in huis en Timo loerde steeds op de slimme bal. Robin verzette bergen werk en dook een aantal malen goed de ruimte in. De gelijkmaker was op dat moment ook dik verdiend en bovendien een mooie voetbalgoal. Na een goede opbouw vond Jan Timotelli, die op zijn beurt een mooie bal tussen keeper en verdedigers gaf. Nino reageerde attent en gaf een keurig puntertje dat langs de keeper en via de paal in het doel verdween. Vlak daarna had het eigenlijk 2-1 moet zijn, maar zowel de grensrechter en de scheidsrechter hadden niet gezien dat de machtige trap van Wessel via de onderkant van de lat bijna een meter achter de lijn stuiterde. Ik heb overigens makkelijk praten, want ik stond nagenoeg op de lijn en kon het uitstekend zien. Het tekent Ter Leede dat er zonder morren werd doorgespeeld, want uiteindelijk valt er toch niets aan te doen en zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Robin kwam nog een teentje tekort na een combinatie tussen Jan en Timo en een klein hoogtepuntje was toch wel de Messi-achtige dribbel van Lukoki. Helaas kon de Alphense Kiep het schot ternauwernood keren. Ter Leede mocht met een tevreden gevoel gaan rusten. Na de limo een staaltje magie. De opstelling bleef op papier hetzelfde, maar Wessel (vd G.) had een compleet andere look. Wessel B. was hem komen vervangen en maakte zijn eerste D1 minuten in de spits. Helaas bleek het niet de beste helft van de D1 en moest Wessie het voornamelijk hebben van snoeihard werken. AB was sterk uit de kleedkamer gekomen en aan de Rood-Gele kant werden zelfs de basisprincipes niet meer goed uitgevoerd. Alphense Boys mocht vaak ongehinderd veel te dicht in de buurt van Daimy komen en al kregen we de 1-2 om de oren. Denzil kwam de verdediging versterken, maar ook hij kon het tij niet keren. Vlak na zij entree kopte hij wel een bijna zekere tegengoal van de doellijn, maar AB was gewoon beter in het tweede halfuur. Daimy had nog een aantal prima reddingen en voorkwam een grotere achterstand. Wij vergaten te voetballen en achterin werden alle ballen onrustig en onnauwkeurig weggewerkt. Durf te voetballen en wees vooral niet bang om fouten te maken. Je hebt ook fouten nodig om beter te worden. Jullie kunnen het best. Vlak voor tijd zette AB de eindstand op 1-3 en daarmee wordt de terugwedstrijd volgende week lastig. Terugwedstrijd zult u denken. Inderdaad volgende week is de return en besloten is dat we dit op champions league-niveau “uitvechten”. We moeten dus minimaal 3 keer scoren om deze clash te winnen. 0-3 of 2-4 volstaat, maar dat kan nog wel eens een zware dobber worden. Tot volgende week!
Jack
De eerste wedstrijd na de winterstop was de return van onze laatste ontmoeting. Op bezoek op sportpark de Roodemolen was de F7 van FC Lisse. Jason dacht daar anders over want hij was al op weg naar sportpark Ter Specke in Lisse. Voor de tweede keer deze competitie beschikten we over een voltallige selectie en dus was de reservebank goed gevuld. We begonnen dan ook met onze sterkste opstelling wat meteen al resulteerde in 3 goede kansen voor spits Daan. In de 12de minuut dan eindelijk de verdiende voorsprong voor Ter Leede. De uittrap van de Lissener keeper belandde vol in het gezicht van Floris. Hij stortte met een tranendal ter aarde maar bood Daan een niet te missen kans, 1-0. Gelukkig kon hij verder na de blessure behandeling. Een minuut later een vlijmscherpe counter waarbij Daan als eindstation de voorsprong verdubbelde naar 2-0. Toch wist FC Lisse net voor rust de aansluitingstreffer te scoren. Het afstandsschots ging niet alleen door de benen van back Ryan maar ook keeper Bram werd erdoor verrast. Hij zag de bal pas op het allerlaatste moment en ook hier verdween de bal door de benen, ruststand 2-1.
In het begin van de tweede helft een vergelijkbaar spelbeeld. Ter Leede dat vanuit een solide verdediging de aanval zoekt over de flanken. Het leidde niet tot grote kansen wel een fabelachtige corner van middenvelder Sam die via de buitenkant eerste paal en de neus van Willem bijna in het net belandde. Ook Willem stortte met een tranendal ter aarde en moest behandeld worden voor een bloedneus. Het oponthoud gaf de coach meteen de mogelijkheid om zijn laatste verse krachten in te brengen. De wissels pakten echter desastreus uit. Opeens stond de rechterspits van Lisse maar liefst 3x keer helemaal vrij voor het doel. Hij bleef koelbloedig en gaf keeper Mats geen enkele kans om de bal te keren. In nog geen 2 minuten wisten de bezoekers de 2-1 achterstand om te buigen in een comfortabele 2-4 voorsprong. Pas toen wist de coach de balans in het elftal te herstellen. Spits Sam werd geslachtofferd wat resulteerde in het zoveelste tranendal en Lars nam zijn vertrouwde plek in de verdediging weer in. Prompt enkele grote kansen voor Jay om alsnog een gelijkspel uit het vuur te slepen. Maar beide keren kon de keeper redding brengen. Eindstand 2-4.
Voor de winterstop wisten we een 3-0 achterstand tegen FC Lisse om te buigen in een 3-4 overwinning. Vandaag wist Lisse in nog geen 3 minuten de wedstrijd helemaal op zijn kop te gooien. Vanwege zijn goede inzet is Lars uitgeroepen tot Man of the Match.
Omdat we deze week niet konden beschikken over onze vaste steunpunten Geus en Stein, werden onze gelederen afgelopen zaterdag versterkt door invallers Bart Harteveld en Daan Nievaar. Toen we compleet waren vertrokken we vol goede moed naar Rijnsburg voor de derby tegen Rijnsburgse Boys F7. Rijnsburg had nog wat goed te maken na ons laatste treffen. De algemene verwachting was daarom dat ons een gretige tegenstander stond te wachten. Nadat de jongens zich reeds in het wedstrijdtenue hadden gehesen, arriveerde enige tijd later ook coach Michiel, die zijn van zilveren ster voorziene bolide had geparkeerd op een verlaten asfaltterrein in het buitengebied van Rijnsburg en zijn reis vervolgens te voet had voortgezet.
Na een intensieve warming up verzamelden RB en TL zich rond de middenstip. Nadat onze scheidsrechter, afgelopen donderdag 5 jaar geworden, het fluitsignaal gaf voor de aftrap barste de strijd los. Al snel werd duidelijk dat beide ploegen aan elkaar gewaagd waren. In de vijfde minuut bouwde Bart de aanval op, ondersteund door Timo, maar helaas lukte het niet om door te stoten. Op een klein kansje voor de nummer 10 van RB na lukte het beide ploegen niet om in het eerste speelkwartier echt gevaarlijk te worden. Na ruim een kwartier spelen leken de kansen zich in het voordeel van TL te keren, met een mooie kans voor Daan die zich goed vrij liep voor het doel van de tegenstander, kort daarna gevolgd door een schot op doel van Tijn. Helaas werkte de bal niet mee. Daarop volgde het antwoord van RB met een gevaarlijke uitbraak en een gericht doelschot. Gelukkig wist Chiel de bal te stoppen, die zijn waarde als keeper weer eens bewees. RB hield vol en om 11.45 uur was de 1-0 een feit.
Dit tot grote frustratie van Tijn die zich vervolgens langs vier tegenstanders naar voren pingelde. Met hulp van Timo en Finn lukte het TL de bal op de helft van de tegenstander te houden, maar na wederom een uitbraak van de nummer 10 van RB kon de 2-0 niet worden voorkomen. RB had de smaak te pakken en slechts enkele minuten later volgde opnieuw een gevaarlijk doelschot van nummer 10. Een fenomenale redding van Chiel voorkwam verder leed voor TL. RB bleef het doel bestoken maar Chiel hield het hoofd koel en hield knap stand. Met 2-0 de rust in.
Even bijtanken en de mannen wat moed in praten. De grote vraag die de toeschouwers langs de lijn bezig hield was of coach Michiel de moreel onder de manschappen zou weten op te krikken. Met een scherpe blik in de ogen namen de mannen hun posities in op het veld. Michiel leek rust en vertrouwen uit te stralen. Direct na het fluitsignaal van de 95 centimeter grote scheidsrechter stortte onze jongens zich als haviken op hun prooi. Onze altijd scherpe spits Timo opende de aanval en bestormde het doel van RB. De treffer volgde in de eerste minuut: 2-1. De woorden van de coach wierpen direct vruchten af. TL geloofde er weer in en bleef druk zetten. Korte tijd later draaiden de rollen om en kwam RB gevaarlijk terug met twee corners en twee doelschoten. Het bleef spannend. Beide ploegen wisten bij vlagen kansen te creëren. Menno leverde een belangrijke bijdrage aan de aanvallen van TL door de spitsen vanuit de achterhoede met mooie diepe passes de bal toe te spelen. Finn en Jipp verdedigde de flanken op het middenveld en werden zwaar op de proef gesteld. Terwijl de speelminuten wegtikte streefde TL de gelijkmaler na. Vier minuten voor het einde van de wedstrijd maakte Chiel, na een knappe actie van “Tijn kuitenbijtertje Hogers”, de verdiende gelijkmaker. Een mooi resultaat waarmee we met opgeheven hoofd konden terugkeren richting Sassenheim. Nu was het zaak nog 3 minuutjes stand te houden. Of zou TL nog voor een verrassing kunnen zorgen en met de punten huiswaarts kunnen keren? De vreugde was helaas van korte duur. Anderhalve minuut later komt RB weer op voorsprong: 3-2. De mannen hebben gevochten voor wat ze waard zijn, maar de punten blijven in Rijnsburg. Complimenten van de coach na afloop voor het harde werken, maar frikandellen na de wedstrijd zaten er helaas niet in. Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen. We horen graag nog van Geus hoe de fruitmand is bevallen die coach Michiel namens de F5 heeft bezorgd.
Vandaag ging het richting het vissersdorp met de vele vissersboten Katwijk, en aan het “roer” Interim Coach C.Beelen, onthoudt die naam.
Bart nog steeds geblesseerd, wel van de partij, TOP.
In de thuiswedstrijd hebben wij de tegenstander ruimschoots verslagen, zou dit ons vandaag weer lukken en de interimcoach zijn ongeslagen blazoen laten behouden?
Onze tegenstander heeft verder geen wedstrijd gewonnen, piece of cake, toch?
In ieder geval begon de wedstrijd 35 minuten later, aan de warming-up zou het niet kunnen liggen.
Ter Leede ging voortvarend van start en wat de gasten op de mat legden aan mooi combinatie spel was oogstrelend.
Eigenlijk had Quick Boys niks in de melk te brokkelen.
De ene aanval na de andere brachten onze jongens steeds dichtbij vijandig doel, het wilde alleen in de afwerking nog niet vlotten.
Tsja, dat Quick Boys dan bij ons kan scoren… Joost mag het weten.
Diezelfde Joost zag dat wij er tandje bovenop gooiden en met een mooie loop aktie ging Sjors op de keeper af en maakte het fraai af, hehe, nu kwam alles goed.
Veel pressie op de verdediging van de kattukkers maakte dat die gasten veel fouten begingen.
Maar gelukkig was daar de scheidsrechter van Quick Boys die ze een handje hielp, want ja, eens moesten ze toch wel eens een wedstrijden gaan winnen?
Een slaande beweging van een Quick Boys speler “ontging” deze scheids, en bij navraag in de rust bleek dat hij vond dat onze speler het wel verdiend had.
Wat geef je dan voor een voorbeeld aan spelers, die wij respect voor scheidsrechters en tegenstanders proberen bij te brengen?
Juist, niks, nada, nihil, komma nul.
Een goede aanval smoorde in de 16 door een overtreding, penalty had zo maar gekund.
Levi, koud in het veld, maakte zich los van zijn directe tegenstander en schoot binnen, kijk dat is lekker invallen.
Ondanks de vele beslissingen die in ons nadeel waren, bleven we goed geconcentreerd de bal rondspelen en de vrije ruimte zoeken.
Quick Boys werd even niks in de weg gelegd en tsjakka, weer een goal voor hun, 2-2.
Die wisten ff niet wat hun overkwam en ze kregen zowaar geloof in een goede afloop.
In deze periode werd het ook steeds rommeliger, interim coach Coen moest de .. weer op de I zetten.
Na wat omzettingen kwam er weer voetbal in het spel en Mats schoot heerlijk binnen, 2-3.
Nu doorzetten en ze alle hoop ontnemen, dat werkt het beste.
Duco had dit begrepen en ook hij maakte zijn doelpunt, 2-4 en nu moet het wel gebeurd zijn.
Gaandeweg 2e helft liep het stroef en alles liep in een trechter en op een gegeven moment stonden er 20 spelers in een ruimte van 18 vierkante meter, ga dan maar e’s lekker de combinatie maken.
Daar moeten we toch slimmer in worden, gewoon uit de drukte weg en je staat zo vrij als een vogeltje.
De scheids zag van onze Jip wel een overtreding en die kreeg geel, kost een paar €, maar dan heb je ook wat.
Jip moest met een tijdstraf naar de kant en wij moesten met 10man nog ff volhouden.
Pats, 3-4 en de schrik slaat je echt om het hart.
Hoe is het mogelijk, zo veel beter, zeker 1ste helft en dan geef je het zo uit handen, ik snap het eigenlijk niet.
Met veel hangen en wurgen hebben we deze partij over de streep getrokken maar we kunnen toch veel beter jongens!!
Of komt het omdat we een week niet getraind hebben?
In ieder geval, interim Coach C.Beelen, onthoudt die naam, heeft de punten weer in de pocket.
Tot volgende week.
Ter Leede D4 heeft de uitwedstrijd tegen kampioenskandidaat Voorschoten ’97 met 4-2 verloren. Tot het einde zat er meer in voor de Sassenheimers. De ploeg maakte halverwege de eerste helft 1-1. Na rust liep het goed spelende Voorschoten uit naar 3-1, maar Ter Leede kwam sterk terug tot 3-2. In de slotfase maakte Voorschoten aan alle onzekerheid een einde: 4-2.
Doelpunten Ter Leede: 1-1 Marijn Enderle (Davy van Wieringen), 2-1 Daan Gelsema (Teun Verschoor)
